จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 227

บทที่ 227 การเสนอราคาอย่างบ้าคลั่ง

“สิบล้าน!”

หลังจากพนักงานเสนอราคาของฮั่วเจี้ยนเฟิงว่างมาทั้งงาน ในที่สุดก็ได้คำสั่งจากเจ้านายสักที เขาโบกป้ายทะเบียนแล้วพูดราคาออกมา

พิธีกรประมูลยิ้มและพูดว่า “โอเคครับ ผู้ประมูลหมายเลข 78 เปิดด้วยราคาสิบล้านครับ ยังมีใครจะเสนอราคามากกว่านี้ไหมครับ? เพราะนี่คือจี้หยกแก้วสีเขียวที่หายากที่สุดเลยนะครับ”

ฮั่วเจี้ยนเฟิงยิ้มจางๆ และคิดว่าราคาสิบล้านที่เขาเสนอต้องทำให้ทุกคนตกใจอย่างแน่นอน

หลี่โม่มองพิธีกรประมูลบนหน้าจออย่างเฉยเมยจากนั้นพูดในเครื่องมือสื่อสารว่า “ช่วยเสนอราคา 20 ล้านหน่อยครับ”

“ครับนาย”

หลังจากพนักงานเสนอราคาของหลี่โม่ได้รับคำสั่งเขาก็ชูป้ายขึ้นแล้วเสนอราคาทันที “ยี่สิบล้านครับ”

เหล่าคนรวยคนอื่นๆ ที่กำลังจะเสนอราคาเมื่อได้ยินคำว่ายี่สิบล้านบนหน้าจอทีวีก็ตกใจและสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พวกเขาต่างคิดว่าวันนี้เจอคนอะไรกันแน่ แค่เอ่ยปากก็เป็นเงินสิบล้าน แล้วคนอื่นๆ จะมีได้ส่วนร่วมด้วยไหม

ฮั่วเจี้ยนเฟิงขมวดคิ้วและคิดว่าเขาเจอคู่ต่อสู้ที่ไม่ใช่คนธรรมดาซะแล้ว

แต่เมื่อนึกถึงเงินสดหกสิบล้านที่เตรียมมา ฮั่วเจี้ยนเฟิงก็มีความมั่นใจว่าเขาต้องชนะการประมูลครั้งนี้อย่างแน่นอน

“เสนอราคา 22 ล้านให้ผมที” ฮั่วเจี้ยนเฟิงพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ

ถ้าเพิ่มทีละสิบล้านฮั่วเจี้ยนเฟิงก็คงทนรับไม่ได้ไหว ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนกลยุทธ์เพื่อดูสถานการณ์ของฝ่ายตรงข้ามก่อน

หลังจากผู้เสนอราคาของฮั่วเจี้ยนเฟิงชูป้ายขึ้น พิธีกรก็พูดอย่างเสียงดังว่า “หมายเลข 78 เสนอราคาใหม่แล้วครับ ดูเหมือนว่าท่านจะชอบสินค้าประมูลชิ้นนี้มาก ยังมีท่านใดจะเสนอราคาเพิ่มให้กับหยกที่สวยงามชิ้นนี้อีกไหมครับ?”

“สามสิบล้าน!”

พนักงานเสนอราคาของหลี่โม่ชูป้ายแล้วตะโกนอย่างเสียงดัง

“โอ้ มาแล้วครับ หมายเลข 118 เสนอราคาสามสิบล้านแล้วครับ ผมต้องขอยกย่องความใจถึงของหมายเลข 118 ท่านนี้จริงๆ เลยครับ”

พิธีกรตะโกนอย่างตื่นเต้น

แน่นอนว่าถ้าการประมูลสำเร็จ พิธีการก็จะได้ค่าคอมมิชชั่นตามจำนวนที่ประมูลออกไป ดังนั้นสำหรับเขาแล้วราคาประมูลยิ่งสูงเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น

ฮั่วเจี้ยนเฟิงสีหน้าเคร่งขรึมแล้วพูดด้วยความเกลียดชัง “ไอ้หมายเลข 118 คือใครกันแน่! กล้ามาท้าทายเราได้ยังไง!”

หลังจากระบายความโกรธฮั่วเจี้ยนเฟิงก็หยิบอินเตอร์คอมขึ้นมาแล้วพูดด้วยดวงตาที่แดงก่ำ “สี่สิบล้าน เสนอราคาสี่สิบล้านให้ผม ดูว่ามันจะกล้าตามอีกไหม!”

“โอ้พระเจ้า หมายเลข 78 สุดยอดจริงๆ เลยครับ ราคาประมูลตอนนี้อยู่ที่สี่สิบล้านแล้วครับ! ยังมีคนจะเสนอราคาอีกไหมครับ? ถ้าไม่มีใครเสนอเพิ่ม หยกอันล้ำค่าชิ้นนี้ก็จะตกเป็นของหมายเลข 78 แล้วนะครับ”

“ห้าสิบล้าน”

พนักงานเสนอราคาของหลี่โม่ชูป้ายแล้วเสนอราคาอีกครั้ง

“ดูเหมือนว่าหมายเลข 118 และหมายเลข 78 ของเรากำลังสนใจรายการเดียวกันครับ แล้วใครจะได้จี้หยกอันล้ำค่านี้ไปครอบครองต้องรอดูกันอีกทีนะครับ!”

พิธีกรพูดอย่างน่าสนใจ

ฮั่วเจี้ยนเฟิงรู้สึกโกรธมาก ถ้าตอนนี้คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ตรงหน้า เขาคงต้องใช้มีดแทงคู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน!

“บ้าจริง ใครกันแน่ ถึงกล้ามาเล่นราคากับเราแบบนี้!”

ฮั่วเจี้ยนเฟิงทุบโต๊ะด้วยความโกรธ จากนั้นหยิบอินเตอร์คอมแล้วตะคอกเสียงดัง “หก หกสิบล้าน! ตะโกนออกไปให้ดังที่สุด!”