จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 228

บทที่ 228 ดูแลตัวเองให้ดีก็แล้วกัน

แคร่ก!

ฮั่วเจี้ยนเฟิงหมุนกลอนประตูและเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น

จากนั้นเขาหายใจลึกๆ แล้วเตะประตูห้องหมายเลข 118 ออกแล้วพุ่งเข้าไปในห้องและตะโกนว่า “ไอ้บ้าคนไหนกล้าแข่งกับกู!”

พนักงานที่กำลังทำความสะอาดในห้องมองไปที่ฮั่วเจี้ยนเฟิงด้วยความประหลาดใจ

“คุณผู้ชายคะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ”

แม้ฮั่วเจี้ยนเฟิงจะดูเป็นตัวตลก แต่พนักงานก็ไม่กล้าแสดงออกมาและเก็บอาการไว้อย่างดี

ฮั่วเจี้ยนเฟิงมองไปที่ห้องส่วนตัวที่มีเพียงพนักงานทำความสะอาด จากนั้นสองมือสอดเข้าไปที่เส้นผมของเขาและบีบผมของเขาด้วยความแรง

“สารเลว! ไอ้บ้านี้มันไปไหนแล้ว! คนที่อยู่ในห้องนี้ไปไหนแล้ว!”

“คุณผู้ชายในห้องนี้ออกไปแล้วค่ะ ดิฉันก็ไม่ทราบว่าเขาไปไหนนะคะ”

พนักงานตอบเบาๆ

ฮั่วเจี้ยนเฟิงคว้าคอเสื้อของพนักงานแล้วเขย่าเธอด้วยความแรง “เธอรู้หรือเปล่าว่ามันเป็นใคร?”

“ขออภัยค่ะคุณผู้ชาย หนูไม่ได้เจอเขาเลยค่ะ ผู้จัดการเพิ่งสั่งให้หนูมาทำความสะอาดเหมือนกันนะคะ”

สาวพนักงานมองฮั่วเจี้ยนเฟิงด้วยความตื่นตระหนกและกังวลว่าฮั่วเจี้ยนเฟิงจะทำร้ายเธอ

จากนั้นฮั่วเจี้ยนเฟิงก็ผลักพนักงานออกไปแล้วกวาดมองทั่วห้องและเตรียมเดินออกจากห้องนั้น

ในขณะที่ฮั่วเจี้ยนเฟิงกำลังจะหันเดินออกไป เขาก็เหลือบมองเห็นป้ายลงทะเบียนที่ถูกทิ้งไว้บนมุมโต๊ะ

ฮั่วเจี้ยนเฟิงขมวดคิ้วแล้วเดินไปหยิบป้ายลงทะเบียนนั้นขึ้นมา “นี่คือป้ายลงทะเบียนที่เจ้าของห้องนี้ทิ้งไว้เหรอ?”

“น่าจะ น่าจะใช่ค่ะ”

พนักงานสาวรีบตอบ

ฮั่วเจี้ยนเฟิงจ้องไปที่ป้ายลงทะเบียนอยู่สักพัก จากนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่านี่มันเหมือนป้ายลงทะเบียนที่แขวนอยู่บนตัวของหลี่โม่

พรึ่บ!

จากนั้นป้ายลงทะเบียนก็หลุดออกจากปลายนิ้วของฮั่วเจี้ยนเฟิงและตกลงไปที่พื้น

ใช่หลี่โม่?

คนที่ประมูลแข่งกับเราคือหลี่โม่?

คนที่ยอมจ่ายเงินเจ็ดสิบล้านคือหลี่โม่?

ฮั่วเจี้ยนเฟิงเฝ้าถามตัวเองแต่ไม่สามารถจินตนาการกับคำตอบได้

ฮั่วเจี้ยนเฟิงที่รู้สึกสิ้นหวังค่อยๆ เดินออกจากงานประมูลอย่างสับสน

......

หลังจากประมูลหยกแก้วอันล้ำค่าได้สำเร็จหลี่โม่ก็กลับบ้านอย่างมีความสุข