จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 279

“ตอนนี้แกจะหนีหรือ รู้จักกลัวแล้วใช่ไหม? มันสายเกินไปแล้ว!”

เห็นหลี่โม่และคนอื่นๆลากกระเป๋าเดินทาง ฮั่วเจี้ยนเฟิงเดาว่าหลี่โม่จะหนีกลับไปเมืองฮ่าน

ฮั่วเจี้ยนเฟิงไม่ต้องการให้หลี่โม่หนีไปได้ เพราะเขาจะรอดูพวกเฝิงจื่อฉายแก้แค้นหลี่โม่

ลูกคนร่ำรวยในเมืองจินไห่จำนวนมากถูกแทง3ครั้ง 6รู(แทงทะลุต้นขา3ครั้ง) แม้ว่าฮั่วเจี้ยนเฟิงจะใช้นิ้วเท้าคิด ก็สามารถคิดได้ว่าครอบครัวของลูกคนร่ำรวยพวกนั้นจะโกรธแค้นมากขนาดไหน

หลี่โม่เหลือบมองฮั่วเจี้ยนเฟิง ไม่มีอารมณ์ที่จะสนใจเขา

หวังฟางอยากจะพูดกับฮั่วเจี้ยนเฟิง แต่ว่ากู้เจี้ยนหมินรีบร้อนจะกลับบ้านเพื่อดูหินหยกธรรมชาติก้อนนั้น ดังนั้นจึงดึงหวังฟางเดินออกไปจากโรงแรม

หลี่โม่กับกู้หยุนหลันเดินผ่านฮั่วเจี้ยนเฟิง โดยไม่สนใจฮั่วเจี้ยนเฟิงเลย

ฮั่วเจี้ยนเฟิงที่กำลังโมโห คว้าแขนของหลี่โม่ ตะโกนด้วยความโมโหว่า “แกไปไม่ได้! แกต้องอยู่รับโทษที่เมืองจินไห่! ”

“แกบ้าไปแล้วหรือ”

หลี่โม่สะบัดมือของฮั่วเจี้ยนเฟิง แล้วก็ผลักฮั่วเจี้ยนเฟิงออกไป

“แม่งฉิบหาย กล้าลงมือกับฉัน! แกจะต่อต้านใช่ไหม!”

ฮั่วเจี้ยนเฟิงคำรามและพุ่งไปที่หลี่โม่ ต้องการที่จะลงมือทำร้ายหลี่โม่

ลู่เจี้ยนปินโบกมือ บอดี้การ์ดรีบพุ่งไปชกตี เตะต่อยฮั่วเจี้ยนเฟิง จนทำให้ฮั่วเจี้ยนเฟิงร้องด้วยความเจ็บปวด

“คุณหลี่ ต้องขอโทษด้วยครับ ที่ผมวางแผนดูแลไม่ดี”

ลู่เจี้ยนปินกล่าวขอโทษอย่างนอบน้อม

“ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ เขาบ้าคลั่งเอง”

ลู่เจี้ยนปินกับหลี่โม่ และกู้หยุนหลันเดินออกจากโรงแรม กู้เจี้ยนหมินกับหวังฟางซึ่งยืนอยู่ที่ประตูโรงแรม พวกเขาจ้องมองรถลินคอล์นที่จอดยาวเหยียดอยู่ข้างหน้าพวกเขา

ลู่เจี้ยนปินเดินไปเปิดประตูรถ กล่าวอย่างนอบน้อมว่า “คุณหลี่ เชิญพวกคุณขึ้นรถ”

“นี่ นี่เป็นรถที่ส่งพวกเรากลับบ้านหรือ? นี่มันหรูหราเกินไป”

กู้เจี้ยนหมิน กระซิบถาม

“ไม่มีอะไรหรูหราหรอก มันเป็นรถธรรมดาทั่วไป”

กู้หยุนหลันมองไปที่หลี่โม่ จากนั้นก็กล่าวกับพ่อแม่ว่า “พ่อกับแม่ รีบขึ้นรถเถอะ กลับไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน”

กู้เจี้ยนหมินกับหวังฟางได้สติขึ้นมา จึงขึ้นรถพร้อมกัน

พวกเขาขึ้นรถทีละคน หลังจากที่หลี่โม่ขึ้นรถแล้ว ลู่เจี้ยนปินก็ปิดประตูและโบกมือลาหลี่โม่

หวังฟางจ้องไปที่หลี่โม่ และถามว่า “นี่มันเรื่องอะไรกัน คนคนนั้นเป็นใครกันแน่?”

“ผมก็ไม่ค่อยรู้นัก ดูเหมือนว่าจะเป็นเจ้าของการประมูล เป็นคนใหญ่คนโตในเมืองจินไห่ อาจจะเป็นเพราะว่าผมโชคดีเกินไป ทำให้เขารู้สึกประหลาด”

“ฮึ่ม! โชคดีเหี้ยอะไร คราวหน้าถ้าแกยังกล้าก่อความเดือดร้อนอีก ฉันจะไล่แกออกจากบ้าน แกควรภาวนาไม่ให้พวกมันมาที่บ้านของพวกเรา ถ้าพวกมันมาล้างแค้น ฉันจะไล่แกออกจากบ้านทันที”

หลี่โม่ยิ้มแต่ไม่ตอบ กู้หยุนหลันกล่าวคำอ่อนโยนหลายประโยคกับหวังฟาง จึงทำให้หวังฟางหายโกรธ

……

ณ.โรงพยาบาลที่หนึ่งจินไห่

จางจงหยางกับเฝิงจื่อฉายและคนอื่น ๆ นอนรักษาตัวอยู่ในห้องพักผู้ป่วยนอกเหมือน เพราะพวกเขาบาดเจ็บจากการแทง3ครั้ง 6รู(แทงทะลุต้นขา3ครั้ง) เหมือนกันทั้งหมด