จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 288

เมื่อได้ยินคำพูดของซูเม่าเหวิน กู้เจี้ยนกั๋วกับกู้เจี้ยนเจียงต่างตกตะลึงโดยสิ้นเชิง

นี่คือซูเม่าเหวิน?

ผู้นำตระกูลซูของเมืองเอกในตำนาน!

ตระกูลซูที่ครอบครองธุรกิจครึ่งหนึ่งของวงการบันเทิงในเมืองเอก!

แต่ทำไมผู้นำของตระกูลซู ถึงได้มาขอโทษหลี่โม่ได้?

หลี่โม่ไอ้คนไร้ประโยชน์ที่เกาะเมียกิน มีความสามารถอะไรถึงทำให้ผู้นำตระกูลซูมาขอโทษด้วยตนเองได้!

ร่างกายของกู้เจี้ยนกั๋วกับกู้เจี้ยนเจียงสั่นสะท้าน รู้สึกอาการไม่ค่อยดี เพราะสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าเกินความคาดหมายของพวกเขา และเป็นสิ่งที่อยู่เหนือจินตนาการของพวกเขา

“ซู ผู้นำตระกูลซู คุณ ทำไมคุณถึงได้มาขอโทษหลี่โม่ เขา เขาเป็นแค่คนไร้ประโยชน์”

กู้เจี้ยนเจียงพูดจาไม่เป็นประโยค แต่ด้วยความอยากรู้ เขาอดไม่ได้ที่จะถาม

“ฮึ่ม!”

ซูเม่าเหวินฮึ่มประโยคหนึ่ง ไม่สนใจคำถามของกู้เจี้ยนเจียง

หากมีคนกล้าถามอะไรแบบนี้ในที่อื่น ซูเม่าเหวินจะให้บอดี้การ์ดฆ่าผู้ถามอย่างแน่นอน

แต่ที่นี่ต่างออกไป นี่คือการมาขอโทษหลี่โม่ หากหลี่โม่ไม่พอใจกับพฤติกรรมเพียงของตนเองเล็กน้อย ธุรกิจของตระกูลซูก็จะมลายหายไปหมดสิ้น

กู้เจี้ยนเจียงหดคอ และไม่กล้าถามอีกต่อไป

เฝิงจื่อฉายและคนอื่น ๆ รู้สึกว่าสมองของพวกเขาวุ่นวาย ตระกูลซูแห่งเมืองเอก นั่นคือการดำรงอยู่ที่พวกเขาได้แต่หวังแต่ไม่สามารถทำให้มันเป็นจริงได้

แต่ว่าผู้นำตระกูลซูแห่งเมืองเอกจะมาขอโทษหลี่โม่ได้อย่างไร!

มันควรจะเหมือนกับตนเอง ที่บุกมาฆ่าล้างแค้นหลี่โม่ถึงที่!

เฝิงจื่อฉายรู้สึกว่าสมองอันชาญฉลาดของตนเองไม่พอใช้แล้ว เพราะคิดยังไงก็ไม่เข้าใจว่าทำไมซูเม่าเหวินถึงมาขอโทษหลี่โม่คนไร้ประโยชน์ได้

กู้ชิงหลินมองหลี่โม่และกู้หยุนหลันด้วยสายตาที่เคียดแค้น เห็นว่าเฝิงจื่อฉายกำลังจะลงมืออยู่แล้ว เธอก็สามารถใช้โอกาสนี้ทำให้ไอ้เศษขยะคู่นี้อับอายขายหน้าได้ ทำไมอยู่ดี ๆถึงได้มีผู้นำตระกูลซูปรากฏตัวขึ้นมา เป็นไปได้ไหมที่หลี่โม่จ้างนักแสดงกลุ่มนี้มา?

“หลี่โม่! ไอ้คนไร้ประโยชน์ที่แกออกไปเมื่อสักครู่ ก็คือไปหาคนมาแสดงละครตบตาหรือ ดูไม่ออกเลยว่าแกเหลี่ยมจัดขนาดนี้!”

กู้ชิงหลินตะคอกอย่างดุดัน

ประโยคเดียวทำให้คนได้สติขึ้นมา ด้วยคำพูดของกู้ชิงหลิน ทำให้เฝิงจื่อฉายและคนอื่น ๆ ปรากฏภาพที่หลี่โม่จ้างคนมาแสดงในสมอง ซูเม่าเหวินอะไร พวกนี้เป็นของปลอมทั้งหมด

“แม่งฉิบหาย! กูเกือบจะถูกแกหลอกแล้ว! ผู้นำตระกูลซูเหี้ยอะไร ผู้นำตระกูลซูจะมาขอโทษไอ้คนไร้ประโยชน์อย่างแกได้อย่างไร แกแต่งเรื่องได้ลื่นไหลจริง รอถ้าฉันไปที่เมืองเอกแล้วจะเล่าเรื่องนี้ให้คุณชายซู!”

ท่าทางของเฝิงจื่อฉายเต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม รู้สึกว่ามิน่าล่ะหลี่โม่ถึงได้เป็นผู้ชายเกาะเมียกิน เพราะมีกลอุบายหลอกลวงคนลื่นไหลจริง

เหอลี่ฉุนและคนอื่น ๆหัวเราะโห่ร้องขึ้นมา เยาะเย้ยหลี่โม่พร้อมกัน

“แล้วยังผู้นำตระกูลซู แกรู้ไหมว่าผู้นำตระกูลซูคือใคร? เขาไปไหนมาไหนก็จะต้องมีดาราล้อมรอบอยู่เสมอ อยากให้ดาราทำอะไร ดาราก็จะทำตามนั้น ผู้นำตระกูลซูคงจะเพลิดเพลินกับการที่ถูกพวกดาราประจบสอพลอ”

“ถ้าแกจะแต่งเรื่องก็แต่งเรื่องที่มันน่าเชื่อถือหน่อย ดันแต่งไปถึงเรื่องของตระกูลซูที่เมืองเอก แม่งตระกูลซูจะมาขอโทษคนต่ำต้อยอย่างแกได้อย่างไร แกเป็นโรคประสาทหลอนแล้ว มันคือโรค รีบไปรักษาที่โรงพยาบาลโดยเร็ว”

“ให้ผู้นำตระกูลซูที่จะมาขอโทษแกเดินเข้ามาสองก้าว ให้พวกเราดูว่าเป็นผู้นำตระกูลซูจริงหรือเปล่า กินหัวใจหมีดีเสือดาวหรือ ถึงได้ใจกล้าบ้าบิ่นกล้ามาหลอกลวง พวกกูไม่ใช่จะหลอกได้ง่าย ๆ!”

เสียงของเหอลี่ฉุนและคนอื่น ๆ ดังออกมาข้างนอก เมื่อซูเม่าเหวินได้ยินสีหน้าก็เปลี่ยนทันที เคียดแค้นจนอยากจะพุ่งเข้าไปจัดการพวกที่พูด

กู้หยุนหลันมองไปที่หลี่โม่ด้วยสายตาที่สงสัย และกระซิบถามว่า “คุณเรียกพวกเขามาหรือ?”