จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 31

บทที่ 31 คุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ผู้ลึกลับ

บ้านใหญ่ของตระกูลกู้ งานเลี้ยงของตระกูล

บ้านพี่ใหญ่ตระกูลกู้(ลูกคนโตของตระกูล) และคนของบ้านน้องสามตระกูลกู้(ลูกคนที่สามของตระกูล)ล้วนอยู่ที่นี่ นั่งที่โต๊ะใหญ่

เมื่อกู้หยุนหลันพาหลี่โม่เข้ามา ญาติหลายคนในตระกูลกู้จึงเริ่มเยาะเย้ย

“หยุนหลัน ทำไมเธอถึงพาของเสียน่าสมเพชมาที่นี่ล่ะ”

“โชคร้ายจริงๆ เวลากินก็ต้องเห็นของเน่าเสียไร้ประโยชน์”

“ทำไมรู้สึกว่าบางคนเหมือนสุนัข หยุนหลันไปที่ไหนเขาก็ตามไปทุกที่”

ทุกคนหัวเราะครืนด้วยใบหน้าแดกดันที่เข้มข้นมาก

กู้เจี้ยนหมิงกับหวังฟางเข้ามาก่อนหน้านี้แล้วและนั่งอยู่ตรงนั้น สีหน้าทั้งอับอายทั้งโกรธจัด จ้องหลี่โม่ตาขวางอยู่นาน

ช่างเป็นคนที่เสาะแสะและไร้ความสามารถจริงๆ!

คนแบบนี้ไม่คู่ควรกับหยุนหลันเลย!

ในใจหวังฟางแอบตัดสินใจ ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาทั้งคู่ต้องเลิกรากัน

ลูกสาวของตน ต้องแต่งงานเข้าตระกูลเศรษฐี ต้องเป็นคุณนายเท่านั้น!

คิ้วสวยของกู้หยุนหลันขมวดยุ่ง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ดึงหลี่โม่ไปนั่งตรงที่ว่าง

ที่นั่งข้างๆ คือกู้ชิงหลินกำลังศึกษาการถ่ายทอดสดรีวิวเครื่องสำอางอยู่ ยังส่งเสียงร้องออกมาอย่างตื่นเต้นด้วยว่า “OMG ซื้อมันซื้อมันเลย!”

จากนั้นเธอก็สั่งซื้อโดยไม่ลังเล

หลังจากชำระเงินแล้ว เธอถึงได้เหล่มองกู้หยุนหลันกับหลี่โม่ด้วยสายตาเย่อหยิ่ง แล้วเยาะเย้ยว่า “นี่ มากินข้าวเหรอ น่าเสียดายนะกู้หยุนหลัน ที่จริงแล้วเธอไม่ควรมาเลย เพราะว่าอีกเดี๋ยวเธอจะต้องทำตัวเองอับอาย”

กู้ชิงหลินรู้เรื่องนั้นแล้ว กู้ซิงเว๋ยเป็นคนบอกเธอ

สดชื่นจัง!

ได้เห็นกู้หยุนหลันถูกทุกคนเพ่งเล็ง มันยอดเยี่ยมมาก!

กู้หยุนหลันขมวดคิ้วไม่พูดอะไร

ไม่นานคุณท่านใหญ่กู้ก็เข้ามาในห้องโถงด้วยการช่วยเหลือของกู้ซิงเว๋ย

และทุกคนก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว พากันขานเรียกคุณปู่ด้วยความเคารพ

“ดี ทุกคนนั่งลงเถอะ ในเมื่อเป็นงานเลี้ยงของตระกูล ก็ไม่ต้องพิธีรีตองมากนัก” ปู่กู้ใช้ไม้เท้าค้ำยัน กดฝ่ามือลงกลางอากาศด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ส่งสัญญาณให้ทุกคนนั่งลง

กู้ซิงเว๋ยนั่งอยู่ข้างคุณท่านใหญ่ เหลือบมองกู้หยุนหลันกับหลี่โม่ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม มุมปากปรากฏรอยยิ้มเยาะ

กู้หยุนหลัน รอก่อนเถอะ เธอจบเห่แน่!

ความร่วมมือของบริษัทรุงคาง ในที่สุดก็เป็นของฉัน!

ระหว่างมื้ออาหารที่คึกคัก หลังจากดื่มไปสามรอบ จู่ๆ คุณปู่กู้ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ถามออกมาว่า “จริงสิ ครั้งก่อนที่พวกเธอสอบถามเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลหลี่น่ะได้เรื่องหรือยัง ถ้าฉันจำไม่ผิด เมืองฮ่านไม่น่าจะมีตระกูลใหญ่แซ่หลี่นะ”

เมื่อคิดถึงเรื่องในโรงพยาบาลครั้งก่อน กู้หงไท่ก็ยังพะวงอยู่ตลอด รู้สึกค่อนข้างตกใจ

พวกเหล่าของขวัญและอุปกรณ์ทางการแพทย์ กู้หงไท่จึงให้คนตรวจสอบ มันเป็นของที่หายากและแพงที่สุด!

ขนาดที่ว่าไม่มีเงินพอจะซื้อมันได้

หรือว่าจะเป็นอีกฝ่ายจะตกหลุมรักกู่หยุนหลันจริงๆ

บนโต๊ะอาหาร สมาชิกครอบครัวตระกูลกู้ทั้งเด็กและโตล้วนส่ายหน้าบ่งบอกว่าไม่รู้

ตระกูลหลี่อย่างนั้นหรือ

ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย หรือว่าอยู่นอกเมือง

บุคคลเช่นนี้ พวกเขาไม่ได้อยู่ในระดับที่สามารถเข้าถึงได้

“หลี่โม่ไม่ใช่ว่าแซ่หลี่หรอกเหรอ หรือว่าเขาเป็นคนจัดการส่งคนมาเพื่อช่วยลูกสาวตัวเอง”

กู้ซิงเว๋ยพูดเยาะเย้ยในที่ประชุม และมันทำให้ทุกคนหัวเราะเยาะเหยียดหยามขึ้นมาทันที

ใครจะไม่รู้ว่าหลี่โม่มีชื่อเสียงว่าเป็นเศษสวะไร้ความสามารถ ทุกเดือนได้เงินเดือนจำกัดจำเขี่ยไม่กี่พันหยวน แถมยังต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากตระกูลกู้เพื่อรักษาแม่ที่รอวันตาย

“กู้ซิงเว๋ย เธออย่ามาล้อเล่น จะเป็นคนธรรมดาอย่างเขาไปได้ยังไงกัน ถ้าเป็นเขา ฉันกู้ชิงหลินจะคุกเข่าคำนับหัวโขกพื้นขอขมาให้เขาตอนนี้เลย”

กู้ชิงหลินหัวเราะเยาะตามอำเภอใจอย่างไม่เกรงกลัวใคร เลิกคิ้วขึ้นสีหน้าทะนงตัวหยิ่งผยอง

“ฮ่าฮ่า ก็หลี่โม่มีแซ่เดียวกับเขานี่ อาจจะมีโอกาสเป็นไปได้ก็ได้”

รุ่นเด็กไม่กี่คนที่อยู่ตรงนี้ก็หัวเราะเยาะตาม

กู้หยุนหลันที่นั่งข้างหลี่โม่นั้นร่างกายบอบบางสั่นเล็กน้อย เธอฟังคำพูดที่รุนแรงเหล่านี้แล้วอึดอัดในหัวใจเป็นอย่างมาก เลิกคิ้วแล้วตะคอกออกมาอย่างโกรธจัด “พอได้แล้ว! พวกเธอต้องการจะพูดอะไรกันแน่! จะดีร้ายหลี่โม่ก็เป็นสามีของฉัน เป็นลูกเขยตระกูลกู้!”

ฮ่าฮ่า

ทุกคนต่างเลิกคิ้วหยิ่งผยองและไม่ได้พูดอะไรอีก