จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 346

“ได้ยินมาว่าคุณหลงเป็นคนของสำนักหลงเหมิน?”

หม่าเต๋อฝูหรี่ตาและกล่าวถาม

“ใช่ และไม่ใช่ อาจารย์ของผมมาเป็นคนของสำนักหลงเหมิน ผมไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นคนของสำนักหลงเหมิน เพราะนั่นคือตระกูลชั้นสูงที่ลึกลับที่สุด และยังเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับนักบูโดทุกคน”

หลงเทียนสิงกล่าวอย่างหลงใหล

แม้ว่าหลงเทียนสิงจะไม่ใช่คนของสำนักหลงเหมิน แต่มีอาจารย์เป็นคนของสำนักหลงเหมิน หม่าเต๋อฝูคิดว่าแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว ถึงแม้ว่าหลงเทียนสิงจะไม่สามารถฆ่าหลี่โม่ได้ ก็ยังมีอาจารย์ของเขาอยู่

“รบกวนถามว่าอาจารย์ของคุณหลงคือ? ” หม่าเต๋อฝูกล่าวถาม

“ถึงผมจะบอกชื่ออาจารย์ คุณก็ไม่รู้จัก อาจารย์ปู่ของผมคือราชามังกรตัวที่แปดในสำนักหลงเหมิน อยู่ในสำนักหลงเหมินเรียกว่าท่านแปด”

หลงเทียนสิงกล่าวอย่างภูมิใจ

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาหลงเทียนสิงอาศัยการสร้างสถานการณ์หลอกลวงเงินจากผู้อื่นได้มากมาย ยิ่งไปกว่านั้นหลงเทียนสิงเป็นลูกศิษย์ และศิษย์ของศิษย์ของท่านแปดจริงๆ

อีกอย่างคราวนี้มาตั้งรกรากอยู่ในเมืองเอก ก็เป็นเพราะหลงเทียนสิงได้ข่าวว่า ท่านแปดกำลังจะจัดการกับเด็กเปรตคนหนึ่งในเมืองฮ่าน หลงเทียนสิงกำลังครุ่นคิดว่าจะช่วยท่านแปดยังไง เพื่อจะได้เลียแข้งเลียขาของท่านแปด

หม่าเต๋อฝูทำสัญญาลักษณ์มือให้พ่อบ้านชรา จากนั้นพ่อบ้านชราก็นำเอกสารชุดหนึ่งยื่นให้หลงเทียนสิง

“นี่คือประวัติของคนที่จะฆ่า เขาชื่อหลี่โม่ เขาอาศัยอยู่ที่เมืองฮ่าน ก่อนหน้านั้นเขาคนเดียวสามารถฆ่ากลุ่มโจรยี่สิบกว่าคนได้ คุณมีความสามารถจะฆ่าเขาได้ไหม?”

หม่าเต๋อฝูถามอย่างตรงไปตรงมา

เมื่อได้ยินชื่อหลี่โม่ หลงเทียนสิงก็ตะลึงไปชั่วขณะ ในสมองได้ปรากฏข่าวที่ได้ยินมา ดูเหมือนว่าไอ้เด็กเปตรที่ท่านแปดกำลังจะกำจัดก็คือหลี่โม่

หรือว่าจะเป็นคนคนเดียวกัน?

น่าจะใช่ คนเดียวสามารถจัดการกลุ่มโจรยี่สิบกว่าคนได้ ต้องเป็นยอดฝีมืออย่างแน่นอน ถ้าเป็นคนธรรมดาท่านแปดคงไม่ใส่ใจ

หลงเทียนสิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง รู้สึกว่าจะยังไงเขาต้องไปเมืองฮ่านสักครั้ง จับหลี่โม่แล้วมอบให้ท่านแปดเป็นผลงานที่ยิ่งใหญ่ แล้วยังได้เงินก้อนหนึ่งจากหม่าเต๋อฝูด้วย ถือเป็นโชคสองชั้น

“ไม่มีปัญหา ก็แค่กลุ่มโจรยี่สิบกว่าคนเท่านั้น ผมจะพาลูกศิษย์ไป พวกเราเคยจัดการกับผู้ค้ายาติดอาวุธที่ชายแดนหนึ่งร้อยกว่าคนมาแล้ว คนเหล่านั้นร้ายกาจกว่าพวกกลุ่มโจรมาก”

“อ้อ? พวกคุณใช้ปืนเป็นด้วย?”

หม่าเต๋อฝูถามด้วยความแปลกใจ

“นี่มันศตวรรษไหนแล้ว ถึงทักษะจะเก่งแค่ไหนก็ต้องเตรียมปืนสองกระบอก ไม่อย่างนั้นจะท่องไปในยุทธจักรได้อย่างไร งานนี้ผมรับ แต่ว่าต้องใช้คนและอาวุธเป็นจำนวนมาก ค่าใช้จ่ายก็…...”

หลงเทียนสิงแกล้งทำเป็นครุ่นคิด

“เงินไม่ใช่ปัญหา ผมจะจ่ายให้คุณล่วงหน้า 5 ล้าน ถ้าเสร็จงานแล้วจะจ่ายให้คุณอีก 45 ล้าน รวมทั้งหมดเป็น 50 ล้าน ถ้าคุณสามารถฆ่าเขาได้ ผมจะเพิ่มเงินให้คุณอีก 20 ล้าน”

หม่าเต๋อฝูกล่าวด้วยความโกรธแค้น

“ได้! ตกลง”

หลงเทียนสิงตบโต๊ะอย่างร่าเริง

หม่าเต๋อฝูกับหลงเทียนสิงคุยกันไม่กี่ประโยค หลังจากสั่งงานหลงเทียนสิงเสร็จสิ้นแล้ว เขากับพ่อบ้านชราก็ออกจากสถาบันบู๊

หลังจากที่หลงเทียนสิงส่งหม่าเต๋อฝูขึ้นรถแล้ว เขากล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ปิดประตู เรียกทุกคนรวมตัว และนำอาวุธปืนทั้งหมดออกมา คราวนี้มีงานใหญ่”

ปัง!

ประตูของสถาบันบู๊ถูกปิดลง มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นเป็นระยะ ลูกน้องของหลงเทียนสิงรวมตัวกันอย่างพร้อมเพรียง

ชายหนุ่มที่เก่งทั้งหลายได้รวมตัวกัน แล้วมองไปที่หลงเทียนสิงด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้