จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 460

หลังจากที่เฉินเสี่ยวถงพูดจบก็เห็นหลี่โม่วางแขนลง และเธอก็รีบพุ่งเข้าไปในอ้อมกอดของหลี่โม่อย่างรวดเร็วฉับไว

“แงแงแง อ้อมกอดอบอุ่นจัง”

บนใบหน้าของเฉินเสี่ยวถงเต็มไปด้วยความสุข และเธออดไม่ได้ที่จะเอาใบหน้าของเธอไปถูบนหน้าอกของหลี่โม่

หลี่โม่ก้มหน้ามองไปที่เฉินเสี่ยวถง และอยากจะผลักเฉินเสี่ยวถงออกไปโดยตรง แต่มองไปที่ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขของเฉินเสี่ยวถง หลี่โม่ก็ทำไม่ลง

ถ้าหากในขณะนี้ผลักเฉินเสี่ยวถงออก เกรงว่าจะทำให้หญิงสาวที่ราวกับเอลฟ์คนนี้เสียใจ ถ้าอย่างนั้นก็ถือซะว่าให้ความเอาใจใส่จากความรักของพ่อละกัน

หลี่โม่เงยหน้าขึ้น และพยายามจินตนาการว่าเฉินเสี่ยวถงเป็นลูกสาวซีซีของตัวเอง

“สบายจังเลย อยากจะกอดพี่หลี่โม่ไว้แบบนี้ตลอดไม่ปล่อยจังเลย ความรู้สึกแบบนี้มันมันมัน มันมีความสุขที่สุดเลย”

เฉินเสี่ยวถงปล่อยหลี่โม่อย่างไม่เต็มใจ อยากจะกอดเขาแบบนั้นไว้ตลอดจริงๆ ถ้าหากว่าสามารถกอดเขาได้จนถึงทะเลเหือดแห้ง หินผุกร่อนพังทะลายลงก็คงจะดีมาก

หลี่โม่ลูบหัวของเฉินเสี่ยวถง และทำให้ผมที่นุ่มนวลของเฉินเสี่ยวถงกลายเป็นปุย เมื่อมองดูแล้วก็ยิ่งรู้สึกน่ารักมากขึ้นเล็กน้อย

“พอแล้ว การกอดเพื่อแสดงความยินดีก็กอดเสร็จละ คุณควรพูดมาว่าคุณมาที่นี้ได้อย่างไร”

พี่หยุนหลันได้ไปที่ไซต์ก่อสร้าง ฉันอยู่ในสำนักงานคนเดียวรู้สึกเบื่อก็เลยคิดอยากจะออกไปเล่น แต่ทันทีที่ฉันออกจากประตูก็เจอลูกศิษย์ราคาถูกนั้นของนาย และเขาก็ขับรถพาฉันมา แต่เมื่อกี้เขากลัวจนร้องไห้ ดูท่าทีแล้วไม่ได้เรื่องจริงๆเลย”

หลี่โม่หมดคำพูดและมองไปที่คางเหวินซิงที่ปาดน้ำตาแล้วกำลังเดินมา ไม่คาดคิดเลยว่านายคนนี้จะขี้ขลาดขนาดนี้ ความโหดร้ายของนู่หลั่งสามารถทำให้เขากลัวจนร้องไห้ได้

คางเหวินซิงเดินมาตรงหน้าหลี่โม่พร้อมกับสีหน้าที่หน้าบูดหน้าบึ้ง ก้มหน้าลงแล้วพูดว่า “เมื่อกี้ผมไม่ได้ร้องไห้ นั้นเป็นเพราะว่าทรายเข้าตา ผมขยี้ตามันเลยเจ็บ”

“ชิ นายไม่ต้องเสแสร้งแล้ว จะให้ฉันเลียนแบบนายเมื่อกี้ไหม”

เฉินเสี่ยวถงเงยหน้าและพูด

“อย่า อาจารย์หญิงน้อยคุณอย่าเลียนแบบเลย ไว้หน้าผมหน่อยเถอะ”

เฉินเสี่ยวถงจ้องมองไปที่คางเหวินซิงด้วยสายตาที่ดุร้าย เพื่อที่จะห้ามเขาไม่ให้พูดอาจารย์หญิงน้อยสามคำนี้ออกมา แต่ในที่สุดก็ห้ามไว้ไม่ได้

หลี่โม่หันไปมองที่เฉินเสี่ยวถง เฉินเสี่ยวถงพูดด้วยความเขินอาย “เขาจะเรียกแบบนี้เอง ไม่เกี่ยวกับฉันนะ”

ขณะที่หลี่โม่กำลังจะพูดคุยกับเฉินเสี่ยวถง และฉู่จงเทียนก็เดินก้าวใกล้เข้ามาหา

“คุณหลี่ การแข่งขันของคุณในวันนี้ถือว่าได้จบลงก่อนแล้ว ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้วก็รีบไปเถอะ”

ฉู่จงเทียนส่งสายตาให้หลี่โม่ในขณะที่พูด

นู่หลั่งนั่นเป็นผู้เล่นคนสำคัญที่ได้รับการฝึกซ้อมเตรียมพร้อมในงานแข่งมวยดำสากล แต่ออกไปรบตัวตายก่อนจะรบชนะ และยังไม่ได้เข้าถึงรอบชิงเลย ก็ถูกหลี่โม่ทุบตีโดยตรงและดูเหมือนว่าไม่น่าจะมีชีวิตอยู่รอดได้

หากผู้คนในงานแข่งมวยดำสากลไม่พอใจ และต้องการหาเรื่องขึ้นมา ซึ่งนั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉู่จงเทียนอยากจะเห็น

สามารถให้หลี่โม่จบการแข่งขันมวยดำอย่างปลอดภัยโดยไม่เกิดเรื่องขึ้น ซึ่งนั่นเป็นความใฝ่ฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉู่จงเทียนแล้ว

หลี่โม่พยักหน้าเล็กน้อย ตึงเฉินเสี่ยวถงและคางเหวินซิงแล้วเดินออกไป ออกไปจากสนามมวยก่อนแล้วค่อยว่ากัน

หลังจากส่งหลี่โม่ออกไปจากหอฝึกฝน แล้วมองดูหลี่โม่และคนอื่นๆขับรถจากไป จากนั้นฉู่จงเทียนถึงหันกลับมาที่หอฝึกฝน