จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 534

ราชินีของสำนักหลงเหมินอยู่ในชุดสบายๆ เธอเข้ามานั่งในรถยนต์โรลส์-รอยซ์แฟนทอมกันกระสุน

เธอพิงหลังบนเบาะหนังแท้ หลับตาลงและพูดว่า “เรื่องเป็นยังไงบ้าง”

“เมื่อคืน ไอ้โจรหลิวขโมยหยกมังกรมาได้แล้ว นอกจากนี้ ผมยังเตรียมอะไรไว้เล็กน้อย”

จางเต๋ออู่ก้มหน้าพูด

“หืม?”

ราชินีของสำนักหลงเหมินส่งเสียงขึ้นจมูก

“คุณอย่าโมโห ผมเตรียมพระเอาไว้ที่วัดหลิงซาน และหลอกภรรยาของหลี่โม่ไปที่วัดหลิงซาน อีกเดี๋ยวถ้าคุณอยากเจอสะใภ้จนๆ คนนี้ก็ได้ครับ”

“ถ้าคุณไม่อยากเจอเธอ ผมจะให้คนจับเธอไว้ หรือถ้าคุณไม่อยากทำอะไรเธอ ผมจะปล่อยตัวเธอไป”

จางเต๋ออู่อยากให้จับกู้หยุนหลันเอาไว้ แต่ยังไงก็ต้องฟังราชินีของสำนักหลงเหมิน

ราชินีของสำนักหลงเหมินแบะปากอย่างไม่พอใจ เธอพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “นายคิดว่าจับตัวกู้หยุนหลัน จะขู่หลี่โม่ได้อย่างนั้นเหรอ เพื่ออำนาจจะมีผู้ชายสักกี่คนมาสนใจผู้หญิง”

“ดูจักรพรรดิฮั่นเกาอะไรนั่นสิ เตะลูกชายกับเมียลงจากรถ เพื่อเอาชีวิตรอด อีกทั้งเล่าปี่ที่พูดว่าพี่น้องเหมือนแขนขา ลูกเมียเหมือนเสื้อผ้า นายลองดูประวัติศาสตร์ ก็จะเห็นนิสัยของคน”

จางเต๋ออู่ก้มหน้าลง และพูดอย่างจนปัญญา “เพราะผมความสามารถอ่อนด้อย เอาแต่ความคิดของตัวเอง ในใจของผม ราชินีของสำนักหลงเหมินเหมือนกับผู้สูงส่ง ถ้าเกิดอันตรายกับคุณ ผมยอมสละชีวิตเพื่อคุณ”

“เหอะๆ”

ราชินีของสำนักหลงเหมินหัวเราะ แต่ทว่าในเสียงหัวเราะของเธอ แฝงไปด้วยความไม่พอใจ

ราชินีของสำนักหลงเหมิน ไม่เชื่อคำประจบประแจงของจางเต๋ออู่

“ผมพูดจากใจจริง ไม่มีอะไรจริงใจไปกว่านี้แล้ว ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะควักหัวใจออกมาให้คุณดูด้วยซ้ำ”

“พอแล้ว ไม่ต้องพูดสวยหรู ฉันไม่ได้อยากฟังคำพูดสวยหรู ในเมื่อได้หยกมังกรมาแล้ว ไม่แน่อาจเป็นสัญญาณดีก็ได้”

ในใจราชินีของสำนักหลงเหมินเต็มไปด้วยความหวัง หวังว่าการที่ได้หยกมังกร จะทำให้แผนจัดการหลี่โม่ในการครอบครองสำนักหลงเหมินราบรื่นขึ้นด้วย

การที่จัดการหลี่โม่ได้เป็นเรื่องดี ถ้าเป็นเช่นนั้นราชินีของสำนักหลงเหมินจะได้ควบคุมอยู่หลังม่านได้ ถ้าต่อไปมีโอกาสเหมาะสม เขี่ยหลี่โม่ทิ้งและควบคุมสำนักด้วยตัวเธอเอง

แต่การฆ่าหลี่โม่เป็นแผนที่ไม่ฉลาดนัก ก่อนหน้านี้ราชินีของสำนักหลงเหมินเจออุปสรรคติดต่อกัน ถึงคิดที่จะฆ่าหลี่โม่

แต่ตอนนี้เธอเริ่มเห็นแสงแห่งความหวังอีกครั้ง เธอเริ่มกลับมามีความเชื่อมั่นอีกครั้ง

เธอหลับตาครุ่นคิด จากนั้นจึงพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “เจอกู้หยุนหลันสักครั้งก็ไม่เห็นเป็นไร แต่ไม่ต้องทำให้ใหญ่โต อย่าทำให้เธอตกใจ และอย่าให้เธอรู้ตัวตนของฉัน”

“ได้ครับ ผมจะจัดการให้เรียบร้อย”

“อืม หลี่โม่ไม่ได้มากับเธอใช่ไหม”

ราชินีของสำนักหลงเหมินถามต่อ

ถ้าขืนหลี่โม่มากับกู้หยุนหลัน ราชินีของสำนักหลงเหมินไม่ไปเจอกู้หยุนหลันอย่างแน่นอน ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะเจอหลี่โม่

“หลี่โม่ไม่มาครับ มีแค่ยัยเด็กเฉินเสี่ยวถงที่มากับกู้หยุนหลัน” จางเต๋ออู่รีบเอ่ยขึ้น

ราชินีของสำนักหลงเหมินพยักหน้าอย่างพอใจ “งั้นก็ดี”

จางเต๋ออู่ไม่เห็นว่าราชินีของสำนักหลงเหมินพูดอะไรอีก เขาจึงไม่พูดอะไรและส่งสัญญาณให้คนขับรถ ขับอย่างนิ่มๆ อย่าให้รบกวนราชินีของสำนักหลงเหมิน

......

รถเบนซ์ของคางเหวินซิง ค่อยๆ จอดลงตรงหน้าหลี่โม่