คำพูดของคุณปู่กู้ไม่สามารถพูดได้ว่าไม่รุนแรง สิ่งนี้ทำให้ในใจของกู้เจี้ยนหมินหวาดระแวงสุดขีด
“พ่อ ไม่ใช่แบบนั้น ต่อให้หยุนหลันเป็นประธาน เธอก็ยังเป็นหลานสาวของพ่อ”
“เหอะ!”คุณปู่กู้ส่งเสียงเย็นชา หลับตาแล้วพูดว่า “หล่อเลี้ยงเธอเป็นประธานแล้ว ก็ลืมกิจการของในตระกูลไปแล้ว! พวกแกคิดว่าขายหุ้นในมือแล้ว ก็ไม่มีเกี่ยวอะไรกับกิจการในตระกูลแล้วใช่มั้ย!”
“นี่ หยุนหลันก็ไม่ได้ทำงานในกิจการของตระกูลแล้ว ต่อให้อยากจะจัดการก็จัดการไม่ได้แล้ว”
กู้เจี้ยนหมินพูดอย่างลำบากใจ
หลี่โม่หรี่ตา ในใจรู้ว่านี่เป็นการแสดงที่ยอดเยี่ยม เกรงว่าคนของในตระกูลกู้ได้ตกลงกันไว้แล้ว เตรียมจะเอาผลประโยชน์จากในหยุนจงหลันกรุ๊ป
กู้เจี้ยนกั๋วพูดอย่างไม่พอใจ “เจ้ารอง แกไม่ต้องพูดอะไรที่ไร้ประโยชน์ ตั้งแต่หลังจากที่หยุนหลันจากไป การสั่งซื้อสินค้าของกิจการในตระกูลลดลงอย่างมาก เรื่องนี้หนีไม่พ้นเกี่ยวข้องกับลูกสาวของแก!”
“ฉันก็สงสัยว่าทำไมพวกแกถึงได้มีความสุขมากเมื่อตอนที่ขายหุ้น ฉันคิดว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์พวกแกน่าจะตีซี้คนรวยมีอำนาจไว้ตั้งนานแล้ว จากไปแล้วก็อยากจะทำให้กิจการของตระกูลพังไม่เป็นท่า ดูเหมือนว่าบ้านพี่รองของพวกแกจะร้ายกาจ”
กู้เจี้ยนเจียงพูดเสริมตาม
เมื่อต้องเผชิญกับความรับผิดชอบของบ้านพี่ใหญ่และบ้านน้องสาม กู้เจี้ยนหมินรู้สึกไม่สามารถที่จะโต้แย้งได้
แนวความคิดในใจของพวกเขาก็มีอคติมานานแล้ว ไม่ว่ากู้เจี้ยนหมินจะพูดอย่างไร ก็ไม่มีทางทำให้พวกเขาเชื่อได้
ที่สำคัญกู้เจี้ยนหมินก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สิ่งที่พูดในขณะนี้ เป็นเพียงการปกปิดเท่านั้น
“ทำไมไม่พูดไม่จา? ไม่กล้ายอมรับใช่มั้ย? พวกแกทำแบบนี้ต่ำช้าไร้ยางอายเกินไปแล้ว! ทำลายกิจการในตระกูลแล้ว ละอายใจต่อพ่อของเรามั้ย ละอายใจต่อบรรพบุรุษของตระกูลเรามั้ย!”
ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าของกู้เจี้ยนกั๋วล้วนเข้มงวดพูดด้วยความโกรธ
สีหน้าของกู้เจี้ยนหมินซีดเผือด และเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากอย่างต่อเนื่อง
“ไม่มี พวกเราไม่เคยทำเรื่องผิดต่อในตระกูลจริงๆ พ่อได้โปรดเชื่อพวกเราด้วย”
“เจ้ารอง ไม่พูดอะไรกับแกมากนัก ในเมื่อหยุนหลันมีความสามารถ งั้นก็ให้เธอช่วยเหลือสงเคราะห์กิจการของในตระกูลให้มากๆ หยุนจงหลันกรุ๊ปก็ทำอุตสาหกรรมยาด้วยไม่ใช่เหรอ ให้หยุนจงหลันกรุ๊ปให้การสั่งซื้อสินค้ากับกิจการในตระกูลบ้าง”
คุณปู่กู้ก็ถอดหน้ากากออกมา พูดเป้าหมายสูงสุดออกมา
ยิ้มอย่างเจื่อนๆ กู้เจี้ยนหมินพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า “หยุนหลันก็เป็นแค่ประธาน ที่สำคัญยังเพิ่งรับตำแหน่ง เรื่องบางอย่างทำอย่างเปิดเผยมากเกินไปไม่ค่อยดี สิ่งที่สำคัญที่สุดคือในบริษัทหยุนหลันไม่ได้เป็นใหญ่คนเดียว”
“แกกำลังหลบหลีกเหรอ? แกเห็นว่าการจัดการบริหารกิจการในตระกูลไม่ดี เห็นคนจะตายไม่ช่วยเหรอ? ทำไมฉันถึงได้มีลูกอกตัญญูอย่างแก!”
คุณปู่กู้จ้องเขม็งด้วยท่าทางโกรธเป็นอย่างมาก มีท่าทางที่จะหยิกกู้เจี้ยนหมินให้ตายถึงจะระบายความโกรธได้
กู้เจี้ยนหมินหันหน้ามองไปที่หลี่โม่อย่างตื่นตระหนก หวังว่าหลี่โม่จะช่วยเหลืออย่างรวดเร็ว
“คุณปู่ ลุงใหญ่ อาสาม พวกคุณคิดได้เบี่ยงเบนไปเล็กน้อย แม้ว่าหยุนจงหลันกรุ๊ปจะทำอุตสาหกรรมยา แต่ว่าผลิตภัณฑ์หลักของตอนนี้ยังไม่ได้รับการพัฒนาออกมา นั่นก็หมายความว่าตอนนี้หยุนจงหลันกรุ๊ปมีเพียงเฟรมเวิร์กอย่างเดียวเท่านั้นเอง”
คุณปู่กู้พวกเขาทั้งสามคนต่างก็ขมวดคิ้ว ใช้สายตาที่สงสัยทองไปที่หลี่โม่พร้อมกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...