บทที่ 631 หลับให้สบายเถอะ – ตอนที่ต้องอ่านของ จักรพรรดิมังกร
ตอนนี้ของ จักรพรรดิมังกร โดย เฟยเหนี่ยวปู้เจ๋ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 631 หลับให้สบายเถอะ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“อ๊า!”
ท่านทะไลลามะโตหลุนส่งเสียงกรีดร้องครวญคราง มองดูไหล่ของตัวเองถูกหลี่โม่ฟาดจนหลุดต่ำลงไป
เนื่องจากไหล่ขวาได้รับบาดเจ็บหนัก แขนขวาทั้งแขนของท่านทะไลลามะโตหลุนจึงเสียการออกแรงไป วงล้อทองที่อยู่ในมือตกลงกับพื้นเสียงดัง
ท่านทะไลลามะโตหลุนที่เจ็บจบหายใจติดขัดกลัวแล้ว จึงพูดด้วยน้ำตาว่า “อย่าลงมือ มีอะไรก็คุยกันดีๆ ทุกอย่างเป็นสิ่งที่เสือผีวางแผนขึ้น ฉันเพียงแค่ผู้ช่วยเท่านั้นเอง!”
ในใจของท่านทะไลลามะโตหลุนโกรธเกลียดเสือผีอย่างที่สุดแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้เสือผีจะทำเรื่อง ท่านทะไลลามะโตหลุนไม่คิดว่าตัวเองจะตกมาอยู่ในจุดที่อันตรายแบบนี้
ตอนนี้ถูกหลี่โม่กำจัดแขนหนึ่งทิ้ง ท่านทะไลลามะโตหลุนไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะหนีแล้ว
ฟางรั่วเสว่กัดฟันแน่น ร่างกายกำลังสั่นไหวเล็กน้อย มองหลี่โม่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกลียด
เพียงแต่ความกลัวทำให้ขาของเธอหนักอึ้งก้าวไม่ออก ตอนนี้ไม่มีความสามารถที่จะก้าวขาด้วยซ้ำ ไม่ว่าจะเป็นการเดินหน้าหรือถอยหนี ในตอนนี้ฟางรั่วเสว่ทำไม่ได้สักอย่าง
หลี่โม่เหล่ตามองดูฟางรั่วเสว่ จากนั้นก็ถามท่านทะไลลามะโตหลุนว่า “ฟางรั่วเสว่เป็นอะไรไป? ทำไมเธอถึงกลายเป็นแบบนี้?”
“เสือผี เสือผีใช้วิชาลับล้างสมองของเธอ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปฟางรั่วเสว่จะมีแต่ความเกลียดให้กับนายเท่านั้น จะมองนายเป็นศัตรูที่ทำลายครอบครัวของเธอ!”
ท่านทะไลลามะโตหลุนไม่กล้าปิดบังอะไรสักนิด บอกทุกอย่างที่รู้ออกมาจนหมด
เมื่อหลี่โม่ได้ฟังแล้วก็ขมวดคิ้ว คิดวิเคราะห์ว่าจะทำยังไงถึงจะสามารถช่วยฟางรั่วเสว่ได้
แต่ไม่รู้ว่าเสือผีใช้วิธีไหน หลี่โม่เองก็คิดว่าวิธีรับมือไม่ออก แล้วเสือผีเองก็ถูกตีจนตายแล้ว ยิ่งไม่สามารถถามอะไรจากปากของเขาได้
“การกระทำวิชาลับของเสือผีทำยังไง? หรือว่าเขาได้พูดมั้ยว่าใช้วิชาลับอะไร?”
หลี่โม่ถามด้วยสีหน้าร้ายกาจ
ท่านทะไลลามะโตหลุนส่ายหัวอย่างแรง “ฉันเห็นเพียงว่าเสือผีทิ่มแทงเข็มเงินบนหัวของเธอไม่น้อย อย่างอื่นฉันก็ไม่รู้แล้ว แต่ว่าเข็มเงินถูกเสือผีเอาออกมาตั้งนานแล้ว ถ้านายอยากใช้วิธีเอาเข็มเงินออกมาเพื่อให้เธอกลับมาปกตินั้นเป็นไปไม่ได้แล้ว”
ในใจของหลี่โม่ผิดหวังอย่างมาก ทีนี้การที่อยากจะช่วยฟางรั่วเสว่ก็ยิ่งยากขึ้นไปอีก
ในขณะที่หลี่โม่กำลังคิดว่าจะทำยังไง ฟางรั่วเสว่ก็วิ่งออกนอกคฤหาสน์อย่างกับบ้าไปแล้ว
“รั่วเสว่ เธอกลับมานี่!” หลี่โม่ตะโกน
เนื่องจากยังต้องคอยดูท่านทะไลลามะโตหลุนไว้ ดังนั้นหลี่โม่จึงไม่ได้วิ่งตามออกไป
แต่ว่าฟางรั่วเสว่เหมือนกับว่าไม่ได้ยินเสียงตะโกนของหลี่โม่ แล้ววิ่งออกนอกคฤหาสน์อย่างไว จากนั้นร่างก็หายไปที่ถนนลงเขา
หลี่โม่ขมวดคิ้ว แล้วจับคอของท่านทะไลลามะโตหลุนไว้ “ดีที่สุดก็อยู่ให้เฉย ถ้าหากว่ากล้าทำอะไร ก็อย่าได้โทษฉันที่บีบคอแกตาย”
“ไม่กล้าครับไม่กล้า ไม่กล้าทำอะไรแน่นอนครับ”
ท่านทะไลลามะโตหลุนพูดอย่างตื่นกลัว
หลี่โม่ลากท่านทะไลลามะโตหลุนวิ่งออกไป อยากจะตามฟางรั่วเสว่กลับมา
แต่เมื่อหลี่โม่ออกไปถึงถนนขึ้นเขา ก็ไม่มีแม้แต่เงาของฟางรั่วเสว่แล้ว
หลี่โม่ยืนอยู่บนระเบียงของคฤหาสน์ มองดูเงาดำคนนั้นพาเอาฟางรั่วเสว่หายไปอย่างเงียบๆ
ที่ปล่อยท่านทะไลลามะโตหลุนไป ก็เพราะหลี่โม่จะใช้ท่านทะไลลามะโตหลุนเป็นเหยื่อล่อ เพราะยังไงซะการหายตัวไปของฟางรั่วเสว่นั้นแปลกประหลาดมากเกินไป
แต่ว่าตอนนี้ที่หลี่โม่มองดูเงาดำนั้นพาฟางรั่วเสว่จากไป หลี่โม่ถึงได้รู้ว่าเมื่อกี้ตัวเองน่าจะคาดการณ์ผิดไปแล้ว
ไม่ใช่เพราะว่ามีคนฆ่าฟางรั่วเสว่ ดูแล้วเงาดำนั้นไม่ได้ทำอะไรกับฟางรั่วเสว่
แต่ว่าเงาดำนั้นเป็นใครกันแน่? มีความสัมพันธ์อะไรกับฟางรั่วเสว่? ถ้าจะบอกว่าเงาดำคนนั้นมาเพื่อปกป้องฟางรั่วเสว่ แล้วทำไมเขาถึงไม่ปรากฏตัวในตอนที่ตระกูลฟางถูกฆ่า?
ในใจหลี่โม่มีคำถามผุดขึ้นมามากมาย
แต่ว่าไม่นานหลี่โม่ก็เก็บความสงสัยกลับเข้าไปในใจ หลังจากที่จัดการกับรอยเลือดในบ้านแล้ว ก็ยกเงาซากศพของเสือผีออกจากคฤหาสน์
เอาศพของเสือผียัดเข้าไปในรถ หลี่โม่ขับรถตรงไปที่บ้านตระกูลฟาง
ในเมื่อช่วยคนในบ้านตระกูลฟางแก้แค้นแล้ว ก็จะต้องใช้ศพของเสือผีไปไว้อาลัยให้กับพวกเขาอยู่แล้ว
คฤหาสน์บ้านตระกูลฟางถูกติดเส้นกั้นห้ามเข้าไว้แล้ว ยังไงซะที่นี่ก็เกิดการฆาตกรรมที่โหดร้ายขึ้น
แต่ว่าเส้นกั้นพวกนี้ขวางหลี่โม่ไว้ไม่ได้ หลี่โม่หาหน้าต่างปีนเข้าไป แล้วเอาศพของเสือผีวางไว้ที่ห้องโถงของคฤหาสน์ตระกูลฟาง
“ฟางฉี ฉันไม่คิดว่าเรื่องนี้จะทำให้ตระกูลฟางของพวกนายเดือดร้อนไปด้วย แต่ว่าฉันฆ่าเสือผีแก้แค้นให้พวกนายแล้ว วิญญาณพวกนายบนฟ้าก็สบายใจได้แล้ว ส่วนฟางรั่วเสว่ ฉันจะหาวิธีหาเธอให้เจอ ให้ชีวิตที่ดีกับเธอ พวกนายไปสบายเถอะนะ ไม่ว่าพวกนายจะไปโลกใบใหม่ หรือว่าเกิดใหม่ ก็สามารถไปอย่างสบายใจได้แล้วนะ”
หลังจากที่หลี่โม่พูดจบ ในห้องโถงก็มีลมพัดมา สายลมพัดอยู่สักพักแล้วก็หยุดลง ส่วนศพของเสือผีที่อยู่บนพื้นจู่ๆก็เริ่มเน่าเสีย และละลายเป็นเลือด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...