จักรพรรดิผู้ฝึกอายุห้าพันปี นิยาย บท 72
บทที่ 72 ลูกไม้ของน้องภรรยา
ระหว่างทาง หานหยู่ถิงด่าโล่เฉินไปตลอดทาง
เธอไม่เข้าใจ
เห็นชัดว่าก่อนหน้านี้แค่หนึ่งนาทีแม่ของเธอยังคิดขับไล่โล่เฉินออกจากบ้าน แต่หนึ่งนาทีต่อมาสีหน้ากลับเปลี่ยนไปอย่างยิ่ง แถมยังบอกว่าจะลงมือทำอาหารด้วยตนเอง
ราวกับว่ากำลังตั้งใจจะทำให้โล่เฉินเป็นพิเศษ
นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อเกินไปแล้ว
“ไอ้คนชั่วนี่ สรุปใช้ลูกไม้อะไรกัน?”
หานหยู่ถิงคิดไม่ออก จู่ๆ เขาก็ชนเข้ากับอะไรบางอย่าง เมื่อเงยหน้าขึ้นก็เห็นเป็นชายวัยกลางคนแต่งตัวแปลก ๆ
ชายคนดังกล่าวถือธงอยู่ในมือ ด้านบนมีผ้าผืนหนึ่งถูกแขวนเอาไว้และเขียนระบุว่า "รู้ทุกสิ่ง ประจักษ์ทุกอย่าง”
มองดูแล้วเหมือนพวกหมอดู
“คุณหนู อย่าเพิ่งไป”
"คุณจะทำอะไร? "
หานหยู่ถิงระแวงขึ้นมาทันที เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเตรียมโทรหาใครสักคน
ทุกวันนี้ มีพวกค้ามนุษย์มากมายเกินไป
อีกทั้งเธอเองยังเด็กและสวยขนาดนี้ หากเธอถูกลักพาตัวไป จุดจบจะต้องทุกข์ทรมานมากแน่
"คุณหนูอย่าตกใจไป กระผมเป็นหมอดูโหงวเฮ้ง ผมเห็นคุณหนูคิ้วขมวดมีเรื่องหงุดหงิดใจ เลยลองนับนิ้วทำนาย นับว่ามีเรื่องทุกข์ใจอยู่!”
“คุณลุงคุณโง่หรือไง ถ้าฉันไม่มีเรื่องทุกข์ใจแล้วจะหงุดหงิดไปทำไม อย่ามาพูดพร่ำเพรื่อ เป็นพวกหมอดูจริงๆ ด้วย รีบถอยออกไปให้พ้นทาง”
หานหยู่ถิงต้องการเดินจากไป แต่ชายคนนั้นก็หยุดเอาไว้อีกครั้ง
"คุณหนูอย่าพึ่งรีบไป โปรดฟังผมเอ่ยอย่างช้าๆ "
ชายวัยกลางนับนิ้วอีกครั้ง จากนั้นจึงลูบเคราแล้วพูดว่า "ถ้าหากผมทำนายไม่ผิด คุณหนูกำลังเป็นทุกข์ใจเรื่องพี่เขยของคุณ”
"อะไรนะ? "
"กระผมพูดถูกใช่ไหม"
ดวงตาของหานหยู่ถิงฉายแววเป็นประกาย เธอรีบพยักหน้า “ไม่ผิด คุณพูดต่อ ยังทำนายอะไรได้อีก?”
"อืม..."
ชายคนนั้นลากหางเสียงยาวออกไป จากนั้นสิบวินาทีต่อมาก็พูดว่า: "พี่เขยของคุณมีชู้"
"ว้าว."
หานหยู่ถิงเต็มไปด้วยความชื่นชม "เก่งกาจมาก คุณสามารถทำนายได้จริงหรือ คุณลองทำนายสักหน่อยสิว่าฉันชื่ออะไร?”
ชายคนนั้นส่ายหัวและพูดว่า "กระผมยังตื้นเขิน ทำนายได้แค่ว่าคุณหนูแซ่หาน ชื่อกลางชื่อถิง แต่จะชื่อว่าอะไร กระผมกลับบอกได้ไม่ชัดเจน”
“ฉันชื่อหานหยู่ถิง”
"คุณหนู กระผมก็อาศัยฝีปากหากิน หากกระผมเดาไม่ผิด คุณยังหาหลักฐานที่พี่เขยของคุณมีชู้ไม่ได้ เอาแบบนี้ กระผมให้ของสิ่งหนึ่งกับคุณ”
ชายคนนั้นกางฝ่ามือออก ในมือมีวัตถุสีดำขนาดเท่านิ้วก้อยอยู่
"นี่คืออะไร? "
“เครื่องดักฟัง" ชายคนนั้นกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "เครื่องดักฟังนี้คุณหนูสามารถติดเอาไว้บนเสื้อผ้าในจุดที่มองไม่เห็นชัดของพี่เขยคุณ มันหลุดออกได้ยาก แบบนี้ คุณก็จะสามารถตรวจสอบดักฟังพี่เขยของคุณได้ และหาหลักฐานการมีชู้มาได้”
หานหยู่ถิงสบตา เธอหยิบเครื่องดักฟังมาและถาม "ราคาเท่าไหร่"
"คุณหนูหน้าตางดงาม ผมจะให้ราคาพิเศษ 300 หยวน? "
"หนึ่งร้อยห้าสิบ”
“คุณหนู คุณต่อราคาแบบนี้ได้ยังไงกัน ต่อทีเดียวลดไปครึ่งหนึ่ง”
หานหยู่ถิงเบ้ปากและพึมพำ "ไม่ขายก็บอกไม่ขายสิ”
ชายคนนั้นยิ้มขมขื่น “ได้ได้ได้ หนึ่งร้อยห้าสิบ สามารถแบ่งปันความกังวลของคนสวยเช่นคุณหนูถือเป็นเกียรติของผม ขาดทุนก็ขาดทุนเถอะ”
"อ้อใช่ แล้วฉันจะดักฟังได้ยังไง?”
"ง่ายดายอย่างยิ่ง บนนั้นมีปุ่มกด คุณสามารถเชื่อมต่อบลูทูธของโทรศัพท์เข้ากับเครื่องดักฟังแล้วใส่รหัสผ่านเริ่มต้นเชื่อมต่อคือ 12345 คุณสามารถเปลี่ยนรหัสผ่านได้ด้วยตัวเองภายหลัง"
หานหยู่ถิงพยักหน้า เมื่อจ่ายเงินเสร็จก็เดินจากไปอย่างมีความสุข
เมื่อชายคนนั้นเห็นหานหยู่ถิงไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ต เขาก็รีบเดินเข้าไปในรถแลนด์โรเวอร์ที่จอดอยู่ข้างถนนแล้วพูดอย่างประจบ “คุณชายหาน สำเร็จ”
หานหยุนเทาลืมตาขึ้น ดวงตาแฝงแววอำมหิตจนคนถึงกับตัวสั่น
"ไอ้ขยะโล่เฉินนั้นช่วงนี้ผิดปกติไปอยู่บ้าง ราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จะต้องมีความลับที่ไม่สามารถบอกใครได้อยู่แน่”
หานหยุนเทามองไปที่เด็กชายอายุสิบเอ็ดสิบสองปีที่อยู่แถวหลังและถามว่า "ถงตี้ หานหยู่ถิงเปลี่ยนรหัสผ่านขึ้นมา นายถอดรหัสได้ใช่ไหม? "
คนที่ชื่อ "ถงตี้" คือเด็กชายที่แต่งตัวตามแฟชั่นอย่างยิ่ง เขาสวมเฮดโฟนขนาดใหญ่และกำลังฟังเพลง
เด็กชายนั่งไขว้ขาและกระดิกเท้าตอบกลับ “ในฐานะราชาแฮ็กเกอร์ที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ ไม่มีอะไรที่ฉันจะทำลายไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นเครื่องนั่นฉันเป็นคนทำขึ้นมาเอง ต่อให้เธอจะตั้งรหัสผ่านเป็นพันหลัก ฉันก็สามารถถอดรหัสได้อย่างง่ายดาย”
“แบบนั้นก็ดี พวกเรากลับกันเถอะ”
เสียงรถแลนด์โรเวอร์คำรามและหายไปบนถนนในพริบตา
อีกด้านหนึ่ง
หานหยู่ถิงซื้ออาหารจำนวนมากกลับมาและมอบให้หลิวเซียงหลัน จากนั้นเธอก็เริ่มหาเหตุผลมาก่อกวนทะเลาะกับโล่เฉิน
ในที่สุด เธอก็วางเครื่องดักฟังเอาไว้ที่เข็มขัดด้านหลังของโล่เฉินอย่างเงียบ ๆ
เครื่องดักฟังมีสีดำเหมือนเข็มขัด อีกทั้งยังมีขนาดเล็ก และถูกเสื้อผ้าปกคลุมเอาไว้จนแทบมองไม่เห็น
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ โล่เฉินก็ออกจากบ้าน
ทันทีที่เขาจากไป หานหยู่ถิงก็รีบเข้าไปในห้องนอนของเธอและล็อกประตู จากนั้นจึงเปิดโทรศัพท์มือถือและถือเทปบันทึกเสียงเอาไว้ในมือ
"หึหึ จะต้องไปประชุมส่วนตัวกับนางจิ้งจอกนั่นแน่ รอให้คำพูดสนิทสนมของพวกนายถูกบันทึกเอาไว้แล้วดูซะเถอะว่านายจะโดนลงโทษยังไง”
ในเวลาเดียวกัน ณ ย่านที่อยู่อาศัยระดับไฮเอนด์ในเมืองเจียง ภายในอาคารแห่งหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิผู้ฝึกอายุห้าพันปี