จักรพรรดิผู้ฝึกอายุห้าพันปี นิยาย บท 73

บทที่ 73 พี่เขยคุณเลวมาก

"ในหลุมศพ? "

"ไม่ผิด ฉันแอบวางสมบัติไว้ในส่วนลึกของหลุมศพของชายชราอย่างเงียบ ๆ ตอนที่ถมอัฐิของคุณปู่หานเป็นฉันที่เป็นคนกลบดิน นั่นเพราะกลัวว่าสมบัติจะถูกค้นพบ"

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ ดี นายไสหัวไปซะ”

“ถ้าคุณจะไปที่หลุมศพของคุณปู่หานเพื่อขุดมันขึ้นมานี่ไม่ใช่ทางที่ฉลาดเลยสักนิด นั่นเพราะก่อนที่คุณปู่หานจะตายเขาได้หานักฆ่าเอาไว้คนหนึ่งและขอให้เขาช่วยเฝ้าหลุมศพเอาไว้เป็นเวลาห้าปี นี่เพิ่งจะผ่านไปสามปีเท่านั้น นักฆ่ายังคงอยู่ นายไม่กลัวก็ลองไปดูได้!”

ชายคนนั้นเยาะเย้ย: "ฉันมีพวกพ้องมากมายขนาดนี้ จะกลัวอะไรกับแค่นักฆ่าคนเดียว! "

“คุณไม่กลัวปืนหรือไง?”

“นักฆ่ามีปืน?”

"ไม่มีปืนจะเรียกว่านักฆ่าได้หรือไง เพียงแต่นักฆ่าเองก็ไม่ได้เป็นเทพเจ้าอะไร เขาไม่สามารถเฝ้ามองได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ฉันรู้เวลาพักผ่อนของเขา ตั้งแต่เวลา 01:00 ถึง 03:00 น.เขาจะออกจากสุสานเพื่อไปพักผ่อน เวลาสองชั่วโมงนี้ เป็นเวลาที่คุณต้องลงมือ"

"นายแน่ใจไหม? "

"วางใจได้ ที่ตั้งสมบัติผมก็บอกกับคุณไปแล้ว จะมาโกหกคุณเรื่องพวกนี้ไปก็ไร้ประโยชน์ จำคำที่คุณพูดเอาไว้ อย่าได้แตะต้องภรรยาของผม ตอนนี้ผมไปได้แล้วยัง

"ไปเถอะ"

เพล้ง

จู่ๆ ก็มีเสียงแหลมบาดหูดังขึ้น ราวกับแก้วที่ตกลงแตกบนพื้น

"คุณโล่ ขออภัยด้วยค่ะ ฉันช่วยเช็ดให้คุณ”

ชายคนนั้นเอ่ยขึ้น “เช็ดอะไร ไปเอาชุดใหม่มาให้คุณโล่ ฮ่าฮ่าฮ่า ได้สมบัติมาแล้วจะเชิญนายมาดื่มเหล้าสังสรรค์”

ตู้ด——

ภายในอาคารสไตล์ตะวันตก เสียงค่อยๆ เงียบหายไป

โล่เฉินเปลี่ยนเสื้อผ้า เครื่องดักฟังไม่มีประโยชน์อีกต่อไป

“หู้!”

หานหยุนเทาลุกขึ้นยืน สีหน้ากระตุกอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ร่างกายของเขาสั่นเทา เลือดในตัวสูบฉีดไปทั่วร่าง

"สมบัติ ในหลุมศพของคุณปู่หาน ดีดีดี เป็นสวรรค์ที่เมตตาฉัน ฉันจะรวยแล้ว พรุ่งนี้ไปฉันจะเป็นเจ้าบ้านตระกูลหาน”

"ปีนั้นคุณปู่หานยอมให้โล่เฉินไอ้ขยะนั่นแต่งเข้ามา ใครก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ที่แท้ข้างในยังมีความลับแฝงเอาไว้อยู่ โล่เฉินไอ้ขยะนั่นถูกกลั่นแกล้งเท่าไหร่ก็ไม่ยอมออกจากตระกูลหาน จะต้องมีความคิดที่จะฮุบสมบัติเอาไว้เหมือนกันแน่”

หานหยางกำหมัดแน่น สีหน้าแดงก่ำ “คุณปู่หานเลอะเลือนไปแล้วจริงๆ ความลับสำคัญขนาดนี้ถึงกับกล้าบอกแค่โล่เฉินไอ้ขยะนั่นแค่คนเดียว เขามันคนนอก ไม่กลัวว่าโล่เฉินจะหอบสมบัติหนีไปเลยหรือยังไง?”

"มีนักฆ่า เขาไม่กล้าเอาสมบัติไป" หานหยุนเทาเอ่ย

“โล่เฉินรู้เวลาพักผ่อนของนักฆ่านี่”

หานหยุนเทาขมวดคิ้วและคาดเดา: "ยังไงซะสมบัติก็มีแค่เขาที่รู้ เขาสามารถนำออกมาได้ทุกเมื่อ โล่เฉินจะต้องคิดอยากเล่นกับ หานหยู่เยนมากกว่านี้สักหน่อย เจ้านี่คิดจะเอาทั้งเงินทั้งคน ใจใหญ่เสียจริง! "

“ไอ้เวร ไอ้ขยะสมควรตาย!”

หานหยางสาปแช่ง จากนั้นก็ยื่นโทรศัพท์มือถือไปให้เขาและพูดด้วยรอยยิ้ม "พี่เทา ผมบันทึกเสียงแล้ว ถ้าเอาเสียงนี่ไปให้คุณยายฟัง ท่านจะต้องเชื่อสนิทแน่” 

“บันทึกเวรอะไรวะ!”

หานหยุนเทาโมโหจนแทบกระอัก เขาด่าหานหยางปากสว่าน "เจ้าโง่เอ้ย นี่มันสมบัติ สมบัติของฉัน ฉันคนเดียว ถ้าบอกไอ้แก่ไม่ยอมตายนั่น ฉันจะยังได้ส่วนแบ่งหรือไง ถึงเวลานั้นทุกคนในตระกูลหานก็ต้องเข้ามาแย่งไป! "

“ พี่เทา เป็นคนโง่เองผมโง่”

หานหยางรีบลบไฟล์เสียง จากนั้นจึงเอ่ยประจบ “พี่เทา คุณรวยแล้ว อย่าลืมน้องชายคนนี้เชียวนะ”

"เรียนรู้ความฉลาดจากฉันหน่อย อย่าทำให้เรื่องแย่ลง เองนี้ใครก็ห้ามพูดทั้งนั้น รอให้เช้าตรู่พวกเราไปที่สุสานขุดมันออกมา ถ้านายกล้าเอาเรื่องนี้ไปเปิดเผย ฉันจะจัดการนายให้เป็นจุณ! "

หานหยางตกใจจนตัวสั่น เขารีบพยักหน้ารัวๆ

จากนั้น หานหยุนเทาก็นึกถึงบางอย่างขึ้นมาได้ เขาเหลือบมองไปที่ถงตี้ และถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “นายบอกว่ามีแค่พวกเราเท่านั้นที่ได้ยินเสียง บล็อกเสียงของทางฝั่งหานหยู่ถิงไปแล้วจริงหรือเปล่า?”

ถงตี้ปิดคอมพิวเตอร์ เก็บข้าวของของตนและสะพายกระเป๋านักเรียน

เช่นเดียวกับหานหยุนเทา เขาไม่ตอบแต่พูดว่า "สมบัติแบ่งให้ฉันครึ่งหนึ่ง"

"อาศัยอะไร? นายเป็นใคร เวรเอ๊ย!” หานหยางโกรธ

"ฉันช่วยพวกนายให้รู้เรื่องพวกนี้ ดังนั้นย่อมต้องมีส่วนแบ่ง นี่เป็นเรื่องถูกต้องยุติธรรม”

หานหยางหัวเราะเยาะ "นายเป็นแค่ตัวอะไร รีบไสหัวไปซะ เจ้าเด็ก ระวังพ่อจะทุบแก”

"โอ้ เสร็จศึกฆ่าม้า ตีหน้าลืม พวกนายจะต้องเสียใจ”

พูดจบ ถงตี้ก็ยิ้มเย็นและเดินออกจากประตูไป

"ว้ะ อายุยังน้อย แต่กลับพูดจาใหญ่โต” หานหยางหันหน้ามาถาม พี่เทา ให้คนไปจัดการสั่งสอนเขาหน่อยไหม”

“ก็แค่เด็กคนหนึ่ง จะไปมีทุนมาพัฒนาแบล็คเทคโนโลยีอะไรกัน เบื้องหลังจะต้องมีคนสนับสนุนเขาอยู่แน่ ถงตี้ไม่ธรรมดา ได้สมบัติมาแล้วค่อยว่ากัน ให้เขาสักหน่อยไม่ใช่ปัญหา แต่จะใช้แบ่งครึ่งหนึ่งก็ออกจะน่าขันเกินไป”

หานหยุนเทาพูดจบ ก็สั่งคนรับใช้ให้ไปเตรียมเครื่องมือ

อารมณ์ตื่นเต้นทำให้เขารู้สึกพลุ่งพล่านขึ้นมา และเริ่มรบรากับสาวใช้บนโซฟาต่อ

……

ไห่ถังหัวฝู่ ในบ้าน