จุติสิงห์ร้ายดินแดนมืด นิยาย บท 1

พระอาทิตย์ยามอัสดงดุจดังโลหิต ทรายสีเหลืองฟุ้งกระจายทั่วท้องฟ้า!

ดินแดนตะวันตก สถานที่ซึ่งลึกเข้าไปหนึ่งร้อยกว่ากิโลเมตรในเส้นชายแดนประเทศศัตรู

ยุทธการสะเทือนฟ้าที่กินเวลาสามเดือนจวนจะถึงจุดจบ สนามรบราวกับนรกบนดิน ส่วนของแขนขาที่ขาด ซากศพเกลื่อนกลาด เลือดสด ๆ อาบส่วนหนึ่งของท้องฟ้าจนแดงฉาน

ชายหนุ่มสามัญชนที่กุมดาบเซวี่ยอิ๋งอยู่คนหนึ่งนั่งอยู่กับพื้น ข้าง ๆ เขาไม่ไกลคือศพไร้หัวศพหนึ่ง

หนุ่มสามัญชนมีชื่อว่าหลิงห้าว ราชาแดนตะวันตก ผู้บัญชาการสูงสุดของหน่วยรบเซวี่ยอิ๋ง!

ศพไร้หัวศพนั้นก็คือเทพนักรบปีศาจ ผู้บัญชาการอันดับหนึ่งของทหารศัตรู!

ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ!

ฉับพลัน เงาร่างห้าร่างจากทิศทางที่แตกต่างกันก็เข้ามาปรากฏตัวภายในชั่วพริบตา เวลาเพียงชั่วพริบตาก็มาคุกเข่าหนึ่งอยู่ที่ข้างหายของชายหนุ่มแล้ว

ทั้งห้าคนสวมชุดออกรบกันทั้งตัว ท่าทางน่ายำเกรง ทั้งร่างกายกระจายกลิ่นคาวเลือดที่ทำให้ผู้คนเหมือนจะหายใจไม่ออก

“รายงานท่านผู้บังคับบัญชา สังหารกองกำลังทหารศัตรูทั้งหมดแล้วครับ” ผู้ชายสวมชุดออกศึกที่เป็นผู้นำกล่าวอย่างเคารพ

ชื่อของเขาคือลู่เยว่ เป็นรองแม่ทัพของหลิงห้าว!

ที่เหลือสี่คนคือมังกรเขียว เสือขาว หงส์แดงและเต่าดำ หัวหน้ากองพลใหญ่ทั้งสี่ของหน่วยรบเซวี่ยอิ๋ง

“ลุกขึ้นเถอะ พักผ่อนกันสักครู่ แล้วนำชัยชนะกลับสู่ราชสำนัก!” หลิงห้าวจุดบุหรี่หนึ่งม้วนขึ้นมาสูบไปหนึ่งที

“ขอบคุณครับท่านผู้บังคับบัญชา!” ห้าคนลุกขึ้นยืนพร้อมกัน

ติ๊ด ๆ!

ในตอนนี้เอง เสียงแจ้งเตือนข้อความของโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น หลิงห้าวล้วงโทรศัพท์ออกมาดู มีการฝากข้อความเสียงทิ้งเอาไว้สองข้อความ

“คุณพ่อขา พ่อ... ทำไมพ่อถึงไม่สนใจหนู หนู... หนูคือหรุ่ยหรุ่ย... หนูส่งข้อความไปให้พ่อตั้งเยอะ... ทำไม... ทำไมพ่อถึงไม่ตอบข้อความหนูเลยล่ะคะ...”

“หนู... หนูกลัวมากเลยค่ะ หนูถูกคนเลวขังเอาไว้... หนูหาคุณแม่ไม่เจอแล้วค่ะ...”

ข้อความนั้นเป็นข้อความเสียงที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งส่งมา ฟังออกว่าตอนนี้กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าหวาดกลัวสุดขีด

“หนูน้อย หนูส่งข้อความผิดแล้วล่ะ ฉันไม่ใช่พ่อของหนู หนูเจอคนเลวอย่างนั้นหรือ?”

หลังจากที่หลิงห้าวปรับอารมณ์ของตัวเองแล้วก็ตอบกลับไปหนึ่งข้อความ

เมื่อวานหมายเลขโทรศัพท์นี้ก็ได้ส่งข้อความมาหาเขาแล้วสองข้อความ เนื้อหาไม่ได้ต่างจากข้อความนี้มากนัก

เพียงแต่ว่าคนที่ทำสงครามนองเลือดมาตลอดอย่างเขาไม่มีเวลาไปจัดการกับข้อความที่ส่งมาผิดข้อความนี้โดยสิ้นเชิง

ติ๊ด ๆ ๆ!

ข้อความถูกส่งมาอีกครั้ง เด็กหญิงร้องไห้หนักเสียแล้ว

“คุณพ่อโกหก คุณแม่บอกว่า... เบอร์นี้เป็นเบอร์ของคุณพ่อ หรือเป็นเพราะหรุ่ยหรุ่ยดื้อหรือคะ คุณพ่อเลยไม่ต้องการหรุ่ยหรุ่ย?”

“หรุ่ยหรุ่ยกลัวมากจริง ๆ นะคะ ได้... ได้ยินคนเลวพวกนั้นพูดว่า หลัง... หลังจากวันนี้ หรุ่ยหรุ่ยจะไม่ได้เจอกับคุณพ่อคุณแม่อีกแล้ว... หนูกลัวจริง ๆ นะคะ...”

“คุณพ่อน่าจะยังไม่รู้ว่าหนูหน้าตาเป็นแบบไหนใช่ไหมคะ หนู... เดือนที่แล้วหนูถ่ายรูปเอาไว้ตอนฉลองวันเกิด หนูจะส่งให้คุณพ่อเดี๋ยวนี้เลย คุณพ่อจะต้องจำหรุ่ยหรุ่ยได้แน่ ๆ...”

หลังจากข้อความเสียงก็มีรูปภาพรูปหนึ่งส่งเข้ามา เป็นเด็กหญิงที่ผิวขาวเนียนสะอาดคนหนึ่ง

อายุสี่ห้าขวบ ดวงตาโตที่ดูราวกับจะพูดอะไรออกมาได้คู่หนึ่ง ลักยิ้มหนึ่งคู่ที่ดูน่ารักเป็นอย่างยิ่ง

บึ้ม!

หลังจากที่เห็นรูปถ่ายนี้แล้ว รังสีสังหารที่สูงเทียมฟ้าก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของหลิงห้าวราวกับสายน้ำหลาก!

ทำลายทั้งฟ้าดิน พุ่งขึ้นไปยังท้องฟ้าโดยตรง!

นาทีนี้ อุณหภูมิของอากาศรอบ ๆ กำลังจะถึงจุดเยือกแข็งในชั่วพริบตา ความว่างเปล่านั้นราวกับเมฆดำบุกเข้ามาจนทำให้ผู้คนต่างหายใจไม่ออก

ชายหนุ่มฟ้าคนที่อยู่ข้าง ๆ สั่นสะท้านด้วยความเหน็บหนาวอย่างอดกลั้นเอาไว้ไม่ได้ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดผวา

พวกเขาติดตามผู้บังคับบัญชามานานขนาดนี้ ยังไม่เคยสัมผัสได้ถึงรังสีสังหารในระดับนี้มาก่อนเลย!

“ท่านผู้บังคับบัญชาครับ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือครับ?” หลังจากที่ลู่เยว่สูดหายใจเข้าลึก ๆ ทีหนึ่งแล้วเขาก็เอ่ยปากถามขึ้นมา