"อะไรนะ?" สายฝนตกใจแบบไม่ทันตั้งตัวและตกตะลึง เธอแทบไม่เชื่อหูตัวเอง “ทะเบียนสมรสหรอ?”
เมื่อเห็นสายฝนหาทางหนีทีไล่อย่างเต็มที่ หาญก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็พูดต่อ “คุณสายฝน ผมรู้ว่าคุณอยากรีบแต่งงานใช่ไหม?”
หาญพูดอย่างมั่นใจ สายฝนมั่นใจว่าเขาต้องเคยได้ยินบทสนทนาระหว่างเธอกับกวินท์เมื่อวานนี้ เธอหน้าแดง
“ดีเลย ผมก็ด้วย ครอบครัวผมขอให้ผมรีบแต่งงาน เราจึงเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ” หาญพูดต่อโดยไม่รอคำตอบของสายฝน เสียงของเขาฟังดูจริงจังและกระตือรือร้น ราวกับว่าเขากำลังพูดถึงข้อตกลงทางธุรกิจ และไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจที่เปลี่ยนชีวิตเลย “ในกรณีนี้ เราทั้งคู่จะได้สิ่งที่ต้องการ ผมเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของคุณ”
เธอตระหนักว่าชายผู้นี้หมายความตามที่เขาพูดเกี่ยวกับการจดทะเบียน นั่นเป็นสาเหตุที่เขาจงใจขอให้เธอมาพบที่นี่
เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าชายตรงหน้าจะแต่งงานกับเธอจริง ๆ!
นี่แค่เป็นครั้งที่สองที่พวกเขาได้พบกัน ช่างเป็นเรื่องตลก!
“คุณอย่าล้อฉันเล่นเลยค่ะ”
สายฝนหยิบเงินออกมา เธอมอบเงินให้หาญและต้องการไปทันที
หาญไม่รีบปฏิเสธเธอ เขาพูดอย่างไม่รีบร้อน
“คุณสายฝน ถ้าคุณให้โอกาสคนเหล่านั้นได้เหมือนผู้ชายที่คุณไปเดทเมื่อวานที่ร้านอาหารนั้น ทำไมไม่ให้โอกาสผมล่ะ?” หาญต้องการให้สายฝนยินยอมพร้อมใจ น้ำเสียงของเขามีความเผด็จการที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ "หรือว่าคุณเห็นผมสู้กับเขาไม่ได้? หรือคุณลังเลเพราะความพิการของผมและดูถูกผม?"
“ไม่ใช่อย่างแน่นอนค่ะ” สายฝนโพล่งออกมา เมื่อเธอมองเข้าไปในดวงตาของหาญ เธอตระหนักว่าเขากำลังจ้องมองเธอโดยไม่ขยับเขยื้อน ในชั่วพริบตา สายฝนดูเหมือนจะเห็นไฟในดวงตาที่สงบและเย็นชาของเขา เธอเบือนหน้าหนีและละสายตาเพื่อกลบความเขินอายของเธอ ราวกับว่ามีสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ กระโดดขึ้นลงในท้องของเธอ
สายฝนกัดริมฝีปากของเธอด้วยความรู้สึกรำคาญเล็กน้อยและแสดงสีหน้าจริงจัง “คุณคะ ฉันไม่คิดว่าเราควรตัดสินใจเร็วแบบนี้ในเวลาสั้น ๆ แบบนี้ เราไม่รู้จักกันเลย”
“คุณก็ไม่รู้จักผู้ชายพวกนัดบอดเหมือนกันนี่” หาญตอบอย่างใจเย็นกับคำพูดของสายฝน เขาเป็นคนตรงไปตรงมามาก ทำให้สายฝนซึ่งไม่เคยเก่งเรื่องคำพูด ไม่สามารถตอบโต้ได้
“คุณสายฝน” หาญวางมือบนขาเรียวยาวของเขา เขาเงยหน้าขึ้นมองสายฝน "ผมเชื่อว่าคุณต้องการการแต่งงานครั้งนี้ ผมจะทำให้คุณมีชีวิตที่ดีและผมจะทำหน้าที่สามีที่ดี ถ้าคุณพลาดโอกาสนี้ตอนนี้ คุณคิดว่าคุณจะโชคดีเป็นครั้งที่สองหรือเปล่า?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: CEOคลั่งรัก ฉันหนีไปไหนไม่ได้