ชายาบุปผาซ่อนพิษ นิยาย บท 17
นิ้วมือของฟู่ลั่วเฉินหดเกร็ง เดิมทีตามแผนการที่เขาคิดไว้ เขาวางแผนจะให้เฟิงฉิ้นหว่านกินยาทำแท้งอยู่แล้ว เพราะจะได้ป้องกันปัญหาที่จะเกิดตามมาหลังจากนี้
แต่เขายังไม่ทันจะได้เตรียมการ เฟิงฉิ้นหว่านก็กินยาทำแท้งเข้าไปก่อนแล้ว เขาจึงเกิดความขุ่นเคืองใจเกิดขึ้นอย่างแปลกประหลาด ราวกับตัวเองถูกทอดทิ้ง
องครักษ์หยุนซวนแอบกลืนน้ำลาย “ท่านชาย หลังจากที่ท่านถูกวางยาเมื่อวานแล้ว คงไม่ได้จะ......”
ฟู่ลั่วเฉินเหลือบตาขึ้นมามอง “เจ้าจะพูดว่าอะไร”
“มิน่าเล่าเมื่อวานตอนอยู่ในคุกท่านชายถึงยอมตกลงที่จะเลี้ยงแม่นางเฟิงเอาไว้ ที่แท้เมื่อวานนางนี่เองที่เป็นคนช่วยท่านชายถอนพิษของยานั้น”
“ข้าพูดตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าจะเลี้ยงนาง” เขารับคำท้าพนันกับเฟิงฉิ้นหว่าน แต่ไม่ได้เป็นเพราะสาเหตุนี้
หยุนซวนอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้างด้วยท่าทางไม่อยากจะเชื่อ “ท่านชาย ท่านทำให้สตรีนางหนึ่งต้องเสียหายไปแล้ว แล้วท่านจะไม่รับเลี้ยงนางหน่อยหรือ ท่านอ๋องเคยบอกว่าให้ข้าน้อยคอยจับตาดูท่านให้ดี อย่าให้ท่านไปจริงจังกับใครก็ไม่รู้ ตอนนี้......”
“เรื่องราวเป็นอย่างไร เจ้าไม่รู้จริงหรือ”
“ข้าน้อยรู้ดี แต่ท่านทำให้นางเสียหายไปแล้ว......”
แววตาของฟู่ลั่วเฉินแข็งกระด้างขึ้น หยุนซวนรีบยกมือขึ้นปิดปากตัวเองทันที
“ข้าน้อยผิดไปแล้ว ข้าน้อยจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว”
ฟู่ลั่วเฉินลุกขึ้นแล้วเดินออกไปด้านนอก
“ท่านชาย ท่านจะไปไหนหรือขอรับ”
“จะไปดูแม่นางที่เสียหายเพราะข้าอย่างไรเล่า”
“ท่านชายทำถูกต้องแล้วขอรับ ท่านอ๋องเคยบอกว่าสำนึกผิดก็ต้องรู้จักแก้ เรื่องนี้......”
ฟู่ลั่วเฉินหยุดเดิน “หยุดพูดได้แล้ว และห้ามเขียนจดหมายไปรายงานท่านพ่อด้วย!”
“เช่นนั้นจะทำอย่างไรกับแม่นางเฟิงขอรับ”
“ข้ามีแผนของข้าก็แล้วกัน”
ฟู่ลั่วเฉินเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังฉากกั้นลมในศาล ภายในศาลเฟิงฉิ้นหว่านได้เริ่มฟ้องร้องตระกูลเกาแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาบุปผาซ่อนพิษ