ชายาบุปผาซ่อนพิษ นิยาย บท 185

เฟิงฉิ้นหว่านกับฟู่ลั่วเฉินและคนอื่นๆพักอาศัยกันอยู่บนเขาเป็นเวลาสามวัน และเมื่อคำอธิษฐานขอพรเสร็จสิ้น ก็พาฉียุ่นเซิงลงจากเขามาด้วยกัน

ประตูบ้านตระกูลเฟิง ฉินฮั๋วเหนียนผู้ที่เหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางกำลังรออยู่ เมื่อเห็นเสิ่นเยว่กับเฟิงฉิ้นหว่านก็รีบเดินเข้ามาทำความเคารพ“คารวะฮูหยิน คารวะคุณหนู”

แววตาของเฟิงฉิ้นหว่านมีความตื่นเต้นวูบไหว“ท่านอาฉินกลับมาแล้ว เดินทางมาคงลำบาก”

“ทำงานให้คุณหนู ไม่ได้รู้สึกลำบากอันใด ยังดีที่ปฏิบัติภารกิจลุล่วง”

“ท่านอาฉินรีบเข้ามาดื่มชาในจวนก่อน ”

ฉินฮั๋วเหนียนนั่งลงตรงกลางห้องโถง เฟิงฉิ้นหว่านให้คนนำอาหารว่างและน้ำชามาต้อนรับทันที เขาเองก็ไม่ได้เกรงใจ ดื่มชาและกินอาหารว่างไปกว่าครึ่งจาน แล้วก็จึงได้ถอนหายใจยาว

“คุณหนู เรื่องราวทุกอย่างได้อธิบายไว้ในจดหมายให้คุณหนูอย่างชัดเจนแล้ว คุณหนูได้บอกท่านชายฟู่ท่านนั้นแล้วหรือไม่？”

หลังจากที่กลับมา ได้ยินเรื่องที่หอหญิงงามเมืองถูกไฟไหม้ ฉินฮั๋วเหนียนก็ถึงกับรู้สึกเวียนหัวตาลาย

แม้จะได้ยินมันหลังจากที่เหตุการณ์เกิดไปแล้ว ก็ยังรู้สึกอกสั่นขวัญหาย

หากวันนั้นฟู่ลั่วเฉินไม่รีบกลับมา คุณหนูคงถูกคนตระกูลหยุนฆ่าตายไปแล้วใช่หรือไม่ ไม่เพียงเท่านี้ ยังจะถูกคนใส่ร้าย ทำลายชื่อเสียง และถูกดูหมิ่น ?

เมื่อคิดได้ดังนี้ ความเกลียดชังของฉินฮั๋วเหนียนที่มีต่อตระกูลหยุนก็ยิ่งจะรุนแรงมากขึ้น ทนไม่ได้ที่อยากจะขุดรากถอนโคน ถลกหนังเลาะกระดูก

“ท่านอาฉินใจเย็นๆก่อน เรื่องนี้มีความเกี่ยวพันใหญ่หลวงนัก ทางท่านชายยังต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ”

“เป็นเรื่องสมควร และเรือนไป๋เซียงก็มีผู้ที่เกี่ยวข้องเป็นจำนวนมากเมื่อเทียบกับหอเซียวเซียงจุ๋น ข้าทำตามวิธีที่คุณหนูสอน แอบเฝ้าสังเกตคนจำนวนไม่น้อย ข้อมือของท่านชายผู้มีฐานะร่ำรวยหลายคน จำนวนไม่น้อยที่สวมใส่เครื่องประดับ ดูไปแล้วเหมือนกระดูกคนมาก”

ดวงตาของเฟิงฉิ้นหว่านมีความมืดมนไหววูบ“ที่เจียงหนานมีพ่อค้าที่ร่ำรวยมากมาย ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรกัน ที่พ่อค้าร่ำรวยเหล่านี้ชอบที่จะแข่งขันกัน โดยเฉพาะคนที่เป็นคู่แข่งกัน คนหนึ่งมีหญิงงามเลื่องชื่อ อีกคนก็จะมีนางรำผู้เลอโฉม เช่นเดียวกับเหล่าบริวารพวกคุณชายตระกูลที่ร่ำรวยและสหายคนอื่นๆ ตอนนั้นหยุนฮั่นก็ได้กล่าวไว้ สร้อยลูกปัดข้อมือของเขาทำขึ้นจากฟันกรามของมนุษย์ ซึ่งเขาไม่ได้ทำมันขึ้นเอง แต่เพราะเห็นคนอื่นต่างก็มี ก็จึงซื้อตามเพื่อเอาหน้า เรือนไป๋เซียงก็จึงใช้ความคิดที่อยากจะแข่งกันเอาหน้านี้ ทำให้ตัวเองขยายใหญ่โตยิ่งขึ้น”

ฉินฮั๋วเหนียนทอดถอนใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความรังเกียจ“ช่างไร้มนุษยธรรม！”

“บางคนที่มีฐานะมั่งคั่งร่ำรวยอย่างมาก ความสุขทั่วไปไม่สามารถทำให้พวกเขาพึงพอใจได้แล้ว ก็จึงอยากที่จะหาอะไรที่มันระทึกกว่า แล้วยังมีอะไรที่จะตอบสนองความต้องการได้ดีไปกว่าการกดขี่ข่มเหงกันได้อีก？”

“คุณหนู ผู้คนที่เกี่ยวข้องกับเรือนไป๋เซียงนั้นมีจำนวนมากนัก หากถูกเปิดเผยออกมาต่อหน้าผู้คน เป็นไปได้ว่าทั้งเจียงหนานอาจจะเกิดความวุ่นวายได้ คุณหนูมีการเตรียมการไว้แล้วหรือไม่ ？”

“จับปลาในน้ำขุ่นจะง่ายกว่า ในเมื่อเจียงหนานถูกกำหนดให้ต้องวุ่นวาย อย่างนั้นก็ให้มันวุ่นวายจนที่สุด ท่านอาฉิน นอกจากท่านแม่ คนที่ข้าไว้ใจที่สุดคือท่าน ดังนั้นการสร้างหอหญิงงามเมืองขึ้นใหม่ในครั้งนี้ต้องมอบให้ท่านดูแล การออกแบบต้องละเอียดรอบคอบกว่าครั้งก่อน ทำให้ตื่นตาตื่นใจที่สุด มันถึงจะสมกับเป็นหอที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งแห่งเจียงหนาน”

“คุณหนูโปรดวางใจ ข้าจะไม่ทำให้คุณหนูต้องผิดหวังอย่างเด็ดขาด ”

แววตาเฟิงฉิ้นหว่านมุ่งมั่น“ครั้งนี้มีตระกูลหยุนเป็นตัวอย่าง ข้าจะดูว่ายังมีใครกล้าที่จะมาขวางทางหอหญิงงามเมืองอีก！”

ใครกล้าที่จะมาเป็นก้อนหินขวางถนน ก็อย่าโทษนางที่บดขยี้เป็นผุยผงอย่างไร้ปรานีแล้วกัน！

ที่ประตูแม่นมโจวสาวเท้ายาวเข้ามารายงาน“คุณหนู ที่ประตูมีคนมากันจำนวนมาก ต่างส่งเทียบเชิญมา บอกว่าอยากจะเจอกับคุณหนู นี่เป็นการมาในหนที่สามแล้ว ”

เฟิงฉิ้นหว่านรับเทียบเชิญนั้นมา เปิดดูชื่อที่เขียนอยู่ในนั้นอย่างไม่สนใจมากนัก มุมปากอดไม่ได้ที่จะมีรอยยิ้มเย้ยปรากฏ“ เจ้าพวกหญ้าบนยอดกำแพงนึกฝันไปแล้ว ”