ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 495

ตอนที่495ความหวังของจางเซียนฮุย

ภายในที่ประชุมเลียบลงขุนนางทุกคนเหมือนเว้นแต่จางเซียนฮุยที่ทำหน้าสิ้นหวัง

ไม่มีใครรู้เลยว่าจางเซียนฮุยที่ฉลาดมากตอนนี้กลับกลายเป็นคนแพ้

แม้ลูกสาวเขาวางแผนฆ่าหัวหน้าพรรคมังกรเหินตัวเองก็สั่งคนไปลอบสังหารองค์ชายพอแผนแตกก็ยังไปลอบกัดเพื่อน

สิ่งที่เขาทำไม่เหมือนกับตอนเมื่อก่อนที่เป็นจางซือคงแล้วตอนนี้เขามองดูทุกคนที่เคยร่วมงานมากับเขาอย่างสิ้นหวังคนที่เขาสนิทด้วยกันมาก่อนเขาก็บอกหลายครั้งว่าตัวเองไม่ได้ทำตัวเองไม่ได้ทำ

แต่หลักฐานก็เต็มตา

จนกระทั่งได้ยินเสียงของเขาร้องไห้และคุกเข่าลงที่ประชุมและพูดกับหลี่เฉินเย่นว่า:“ฝ่าบาทกระหม่อมจงรักภัคดีกระหม่อม……”

คำพูดของเขายังพูดไม่หมดเพราะเขารู้กว่าใครว่าเขาไม่ได้จงรักภัคดีต่อฝ่าบาทแล้ว

ความจงรักภัคดีของเขาก้าวข้ามความโลภมากของเขาไปแล้วเขาเอาให้ตระกูลตัวเองไปแล้วหลายปีมานี้เขาพยายามทำให้ตระกูลมีอำนาจและสามารถควบคุมการตัดสินใจของฝ่าบาทได้ดังนั้นตอนนี้เขาเข้าใจไม่ว่าเขาจะร้องไห้ตะโกนเพียงใดฝ่าบาทก็คงไม่มีทางยกโทษให้เขาแน่

เซียวเฉิงเซียงก็หาข้อผิดพลาดของตัวเองมาตลอดหลายปีมานี้เขากับเหลียงกุยก็ช่วยเหลือพึ่งพากันมาตลอดแต่ตอนนี้ไม่มีใครคิดเลยว่าจุดจบจะเป็นเช่นนี้

เขายิ้มและมองไปทางเหลียงกุยและพูดด้วยเสียงสั้นว่า:“เหลียงกุยวันนี้ของข้าอาจจะเป็นวันพรุ่งนี้ของเจ้ามันกำหนดแล้วตอนที่เจ้าตัดสินใจที่จะทอดทิ้งข้าไปข้าจะรอเจ้ารอเจ้า……”

จางเซียนฮุยตะโกนสุดเสียงในเสียงก็แปลกมากเหมือนนกที่ใกล้ตายร้องไห้อย่างสิ้นหวัง

เสียงของจางเซียนฮุยทำเอาใจของเหลียงกุยเย็นชาไปแต่เขาก็ยังยืนตรงยืดอกและมองหน้าจางเซียนฮุย

การถูกทิ้งครั้งนี้จางเซียนฮุยเป็นคนเริ่มก่อนตอนเริ่มกำจัดอานเหยียนและจิงโม่ก็เป็นจางเซียนฮุยที่ทำเลาะกับตัวเองเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขาเขาแค่ต้องการอยู่ในที่ประชุมและทำงานอย่างระมัดระวังก็อาจจะดีต่อไป

แต่ว่าคำพูดที่สิ้นหวังของจางเซียนฮุยก็เตือนเขาเหมือนกันว่าเขาต้องระวังอย่าเดินทางผิดๆอย่าลงมือกับชูเซี่ยองค์ชายและองค์หญิง

เพราะนี้เป็นการฆ่าคนที่จะโดนลงโทษหนักสุด

“เรียกคนมาจางเซียนฮุยวางแผนลอบสังหารองค์ชายองค์หญิงและวางแผนฆ่าหัวหน้าพรรคมังกรเหินหลักฐานมีครบยืดตำแหน่งยศและขังไว้ที่คุกตลอดชีวิต”

หลี่เฉินเย่นพูดแต่จางเซียนฮุยที่กำลังสิ้นหวังอยู่ก็ลุกขึ้นมาและตะโกนพูดกับหลี่เฉินเย่นว่า:“ฝ่าบาทชูเซี่ยไม่ได้โดนวางยานางโดนยาพิษเป็นเรื่องปลอมดังนั้นเหลี่ยงกุ้ยเฟยโดนใส่ร้ายท่านจะมาลงโทษข้าไม่ได้ถ้าไม่ไช่ท่านที่ให้ข้ารู้เรื่องข่าวปลอมข้าก็ไม่เสี่ยงท่านวางกับกัดข้าฝ่าบาทกระหม่อมจงรักภัคดีต่อท่านมาตลอดท่านเป็นเช่นนี้กระหม่อมก็ไม่ยอม”

จางเซียนฮุยพูดเสียงดังคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็อึ้งพวกเขาคิดว่าจางเซียนฮุยจะมีจุดจบเช่นนี้แต่ไม่คิดว่าเขาจะพูดเช่นนี้

หลี่เฉินเย่นรู้ดีว่าชูเซี่ยโดนยาพิษจริงดังนั้นเขาไม่กลัวว่าใครจะมาตรวจสอบเขาก็เลยไม่โกรธอะไรเขาแค่จะรดูว่าคราวนี้เฉินหยวนชิงจะทำยังไง

ขุนนางทุกคนและหลี่เฉินเย่นก็มองไปทางเฉินหยวนชิงขนาดจางเซียนฮุยก็มองดูเฉินหยวนชิงอย่างมีความหวังตอนนี้เขาหวังว่าเฉินหยวนชิงจะพูดวิธีจัดการออกมาเขาหวังว่าวิธีนั้นจะทำให้ตัวเองพ้นจากกับดักของฝ่าบาทและชูเซี่ยเขาต้องการความจริงมาตัดสินให้เขารู้สึกผิด

เฉินหยวนชิงเห็นทุกคนมองมาที่ตัวเองก็เริ่มทำตัวไม่ถูกเมื่อกี้เขาตอบโต้หลี่เฉินเย่นเพราะหลี่เฉินเย่นมาพูดเรื่องของอานเหยียนซื่อจื่อเขายอมรับว่าวิธีของหลี่เฉินเย่นก็ดีเหมือนกัน

แต่ว่าตอนนี้วิธีนั้นใช้ไม่ได้แล้ว

“งั้นก็หาหมอมาตรวจชีพจรให้หมอชูเซี่ยชีพจรอาจจะทำให้รู้ว่าหมอชูเซี่ยโดนยาพิษ”เฉินหยวนชิงพูดเสียงเบา

“ท่านหมอก็เป็นหมอในวังของเสด็จพี่เจ้าไม่กลัวว่าฝ่าบาทจะร่วมมือกับเขาถึงเวาพูดสิ่งที่ไม่มีเป็นมีล่ะถึงเวลานั้นท่านจางก็อาจจะมีความผิดก็ได้”จูฟางหยวนไม่อยากเห็นหน้าเขาทำเหมือนว่าตรงหน้าไม่มีใครแต่ไม่คิดว่าวิธีนั้นก็เหมือนกับที่หลี่เฉินเย่นพูดมาดังนั้นเขาก็เลยพูดประชด

เฉินหยวนชิงหน้าแดงเขามองจูฟางหยวนอย่างโมโห

“งั้นก็หาหมอธรรมดาทั่วไปให้เขามาตรวจวัดชีพจรให้หัวหน้าชูเซี่ย”เฉินหยวนชิงพูดอีกครั้ง

“ทหารอยู่ไหมส่งคนไปตามหาหมอมาสิบคนมาวัดชีพรให้หัวหน้าชูเซี่ยและอย่าบอกอะไรแก่พวกเขา”ถ้านี้เป็นสิ่งที่จางเซียนฮุยและเฉินหยวนชิงอยากรู้เขาก็ยอมให้ตรวจชูเซี่ยอุตสาห์เสียสละร่างกายตัวเองเพื่อหาโอกาสให้เขาเขาก็ต้องเล่นตามน้ำไป