ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 582
สรุปบท ตอนที่582แผนการของจิงโม่: ชายาเกิดใหม่ของข้า
อ่านสรุป ตอนที่582แผนการของจิงโม่ จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บทที่ ตอนที่582แผนการของจิงโม่ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่582แผนการของจิงโม่
หลี่ฉางอันมองเห็นใบหน้าเด็กน้อยที่เขาคุ้นเคยที่ตอนนี้กำลังอยู่ในอ้อมกอดเฉินต้าฮันเขาก็สงสัยเขารู้ว่าตอนนี้ที่จิงโม่มาปรากฏตัวที่นี้ได้ไม่อาจจะอธิบายแค่คำสองคำก็จบ……
“จิงโม่อยู่ต่อเถอะเดี๋ยวอาจะส่งกลับวังเอง”หลี่ฉางอันรีบเดินมาตามหลังเฉินต้าฮันและพูดเสียงเบาน้ำเสียงอ่อนโยนนั้นไม่เหมือยกับทหารที่พึ่งออกรบมาเลย
จิงโม่มองดูหลีฉางอันความกลัวเมื่อตะกี้นางต้องกลายเป็นสิ้นหวังแต่พอผ่านไปก็มีความน้อยใจเข้ามาถาโถมนางมองไปทางหลี่ฉางอันอย่างน้อยใจนางไม่พูดอะไรแต่น้ำตานางก็ไหลลงอาบแก้มทั้งสองข้างไม่หยุด
หลีฉางอันยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้กับนางเขาเช็ดอย่างเบาที่สุด
สุดท้ายจิงโม่ก็ยื่นมือออกไปทำท่าจะอุ้มหลีฉางอันก็รีบรับมากอดเอาไว้แน่นคสามรู้สึกที่คุ้นเคยช่วงเวลาที่ไม่เคยสงบสุขตอนนี้ก็เหมือนกับได้หาที่พักพองที่ตัวเองไว้ใจได้สักที
นางหยุดร้องไห้และกอดหลีฉางอันไว้แน่นเหมือนกอดความหวังสุดท้ายเอาไว้ก็ไม่ปาน
หลีฉางอันก็ไม่พูดอะไรแต่แค่อุ้มจิงโม่ไว้และหันหลังกลับไปเดิรกลับไปทางซุ้ม
“นี้นั้นอะไรนะเจ้าก็เอานางไปเช่นนี้เลยเหรอ?ยังไม่ได้ถามว่าเรายอมไหม?องค์หญิงเขาเป็นแม่ทัพเหรอ?”เด็กโดยแย่งไปหน้าตาเฉยเฉินต้าฮันต้องโมโหอยู่แล้วโดยเฉพาะตอนเห็นจิงโม่น้อยใจจนร้องไห้เขาก็อยากฆ่าพวกนั้นให้หมดไปเลย
“พวกเจ้าก็ตามเข้ามาด้วยเถอะดูแลแขกพิเศษดีๆ”หลีฉางอันหันไปมองเฉินต้าฮันเขาดูแลจิงโม่มาหลายวันาำหรับพวกเขาหลีฉางอันต้องตอบแทนพวกเขาอย่างดี
“องค์หญิงพวกเรา……”เฉินต้าฮันได้ยินคำพูดของหลีฉางอันในใจก็สงสัยมากทำไมถึงได้เป็นแขกพิเศษกันพวกเขาพี่น้องก็ไม่ต้องกังวลเรื่องอนาคตแล้วแต่ถ้าการทำเช่นนี้เพื่อแลกกับอิสระของเด็กน้อย…...
“พวกเจ้าไม่ได้กินข้าวมานานแล้วคราวนี้ต้องกินให้อิ่มกินอิ่มแล้วถึงจะมีแรงตกลงข้อเสนอถ้าไม่มีแรงก็นอข้าไปกับพวกเจ้าถ้าพวกนั้นทำให้พวกเจ้าไม่พอใจข้าก็จะไปกับพวกเจ้าทันที”จองโม่พูดแต่รอยยิ้มบนใบหน้าก็เก็บซ่อนเอาไส้ไม่อยู่แล้ว
เฉินต้าฮันทุกคนต่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองแต่ไม่นานพวกเขาก็ตื่นเต้นมากขึ้นคสามหมายของจิงโม่ชัดมากสิ่งที่พวกเขาข้อต้องได้รับการอนุญาต
“พวกเราสำนักชวนเฟิงเลี้ยงองค์หญิงคนใหญ่คนโตเช่นนี้ไม่ได้หรอกพวกเรา……”เฉินต้าฮันยิ้มเข้าใจขณะที่พูดก็ขยี้มือตัวเองไปด้วย
“อาหลีพวกเขาเป็นโจรที่กลับใจเป็นคนดีให้อนาคตที่ดีแก่พวกเขาเถอะไม่มีพวกเขาข้าคงจะตายไปนานแล้ว”จิงโม่พูดเสียงเบาแต่ทำเอาหลีฉางอันตกใจองค์หญิงของเขาที่ผ่านมาต้องเจอเรื่องอะไรมาบ้างถึงกับพูดคำเช่นนี้ออกมา
คำขอของจิงโม่หลีฉางอันก็ต้องตอบตกลงอยู่แล้วแต่เขาไม่มีแรงมาดูแลโจรพวกนี้แล้วเขาอยากจะรู้ว่าที่ผ่านมาจิงโม่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์อะไรบ้างอยากจะส่งจดหมายให้หัวหน้ากับฝ่าบาทได้ทราบเร็วไหวองค์หญิงหายไปพวกเขาคงจะเป็นห่วงน่าดู
หลีฉางอันพาจิงโม่ไปที่ซุ้มใหญ่ซูเหย่นกำลังขมวดคิ้วคิดอย่างหนักเห็นหลีฉางอันอุ้มเด็กเข้ามาเขาก็สงสัยแต่ก็ไม่ได้พูด
นานมากกว่าเขาจะพูดว่า:“เจ้าพาองค์หญิงมาได้อย่างไร?หัวหน้ารู้หรือไม่?เด็กเล็กเช่นนี้……”
ตอนที่อยู่เก้อโจวซูเหย่นเคยเห็นจิงโม่ครั้งหนึ่งแม้จะไม่เจอกันนานแต่ก็จำสายตาที่เปร่งประกายของนางได้ดี
“ข้าโดนลักพาตัวไปแคว้นจื่อสวี้ข้าหนีออกมาได้”จิงโม่เห็นหน้าตาของซูเหย่นที่ตกใจและพูด
“ใครกล้าเข้าวังมาลักพาตัวคนกันจริงเลย……”แม้ซูเหย่นจะใจเย็นกว่าครึ่งปีก่อนแต่พอได้ยินจิงโม่พูดเช่นนี้ก็ทำหน้าตกใจอย่างมาก
หลีฉางอันเป็นคนเก่าคนแก่ของพรรคมังกรเหินเป็นแม่ทัพแต่ไม่รู้ว่าวังหลวงมีทหารและม้าเท่าไหร่และซูเหย่นกำลังเป็นหนุ่มไม่มีรากฐานอะไรในค่ายทหารคนที่พวกเขาพึ่งพาได้ก็มีทหารที่หลี่เฉินเย่นเคยพาไปรบเช่นแม่ทัพซุนเป็นต้น
แน่นอนว่าอำนาจของเฉินหยวนชิงจะเยอะกว่าพวกเขามาก
“เฉินหยวนชิงเป็นคนร้ายใช่หรือไม่?นางกับโหรวเฟยเกี่ยวข้องกับแคว้นจื่อสวี้ยังไง?”ไม่รอพวกเขาพูดจิงโม่ก็รู้ว่านางยังเริ่มรู้สึกผิดไม่น่ากลับมาและทำให้เป็นเรื่องใหญ่ถ้าไม่ทำให้พวกเขารู้ตัวก่อนงั้นนางก็มีความผิดน่ะสิ
“จิงโม่นี้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่เจ้าไม่ต้องมายุ่งเจ้ากลับมาได้ก็เกินความคาดของเราแล้ว”หลีฉางอันเห็นจิงโม่ทำหน้ากังวลก็เริ่มใจอ่อน
“แต่ว่าข้ากับเฉินหยวนชิงยังพอเข้ากันได้ดีข้าอาจจะช่วยพวกเจ้าได้”จิงโม่พูดก่อนหน้านั้นนางก็เป็นเพื่อสนิทกับเฉินหยวนชิงเพื่อจะช่วยท่านแม่ถ้าตอนนี้นางช่วยอะไรได้ก็จะช่วยให้เต็มที่
แต่ว่าพอคิดแล้วชายผู้นั้นที่ดีต่อตนเองในใจนางก็เริ่มกังวลและใจอ่อนสงสาร
“จิงโม่ยี้เป็นเรื่องระหว่างผู้ใหญ่พรุ่งนี้ข้าจะจัดคนส่งเจ้ากลับไปร่างกายแม่เจ้าไม่ค่อยดี……”หลีฉางอันกับซูเหย่นได้ข่าวจากเมืองหลวงรู้ว่าชูเซี่ยใช้เลือดตัวเองในการช่วยประชาชนแต่ตอนนี้นางกลับต้องสลบลงไปไม่รู้ว่าจะตื่นเมื่อไหร่ยิ่งไม่รู้ว่านางจะนอนเช่นนี้ไปตลอดชีวิตเลยไหม
“ไม่เอา”จิงโม่ตอบปฏิเสธไปนางรู้ว่าท่านแม่ต้องรอตัวเองกลับไปแต่ว่าตอนนี้ทางเฉินหยวนชิงต้องให้นางจัดการและแคว้นจื่อสวี้ะานางมาถึงที่นี้แล้วนางก็ไม่อาจจะทำให้พวกเขาผิดหวังได้นางจะต้องทำให้พวกนั้นรู้ว่าบางคนแม้จะเป็นเด็กก็มาแกล้งไม่ได้
หลีฉางอันกับซูเหย่นมองตากันอีกครั้งสายตาพวกเขาจิงโม่ก็นังเป็นเด็กวันยังค่ำ
และเด็กควรจะฟังคำของผู้ใหญ่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...