ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 675

ตอนที่675 เหลี่ยงกวางเสียงอยู่ในแคว้นจือสวี้

แต่ว่าก็แค่ไว้ชีวิตนางเอง

พระชายารัชทายาทแต่งงานกับชายหลายคน ถ้าข่าวเช่นนี้แพร่กระจายออกไป……

“อี้เอ๋อ เรื่องนี้เจ้าทำเช่นนี้ พี่เจ้า……”องค์หญิงใหญ่หายโกรธแล้วแต่สำหรับการตัดสินใจขององค์หญิงเวินซือ นางไม่เห็นด้วยเพราะยังไงการจัดการพระชายารัชทายาทมีผลกระทบต่อชื่อเสียงของราชวงศ์

“ท่านป้า ตั้งแต่วันนี้ไป หญิงตระกูลกู้คนนี้ไม่ใช่พระชายารัชทายาทอีกต่อไป กำจัดชื่อออกไปจากราชวงศ์”องค์หญิงเวินซือพูดไปเรื่อยๆ นางรู้ว่าพี่รัชทายาทคิดอะไร ภายในใจของพี่รัชทายาทมีแค่คนเดียวที่เป็นพระชายารัชทายาทของเขาได้ คนผู้นั้นไม่ใช่หญิงชั่วคนนี้แน่นอน

“ก็ดี ก็คิดเสียว่าหญิงคนนี้ไม่เคยมีตัวตนในจวนรัชทายาทแล้วกัน วางใจได้ ข้าจะสั่งคนจัดงานแต่งให้นางอย่างสมเกรียติ สัญญาว่างานแต่งแต่ละงานต้องออกมาสนุกแน่ ข้าจะดูว่านางไม่มีตำแหน่งพระชายารัชทายาทแล้วจะหลอกล่อชายพวกนั้นได้อย่างไร”องค์หญิงใหญ่พร้อมจะทรมาณหญิงชั่วตรงหน้านี้เสมอ

เวินซือไม่พูดอะไรอีก นางรู้ว่าองค์หญิงใหญ่มีนิสัยยังไง มีองค์หญิงใหญ่ดูแลเรื่องของหญิงชั่วคนนี้ นางก็คงทำอะไรไม่ได้อีก

องค์หญิงใหญ่หัวเราะและเดินออกไป พอหันหลังไปก็ยิ้มให้หลี่เฉินเย่น จากนั้นเขาก็ยิ้มตอบและทำความเคารพที่นางเป็นผู้ใหญ่กว่า

สำหรับหลี่เฉินเย่นแล้ว องค์หญิงพอใจมาก นางหัวเราะและออกไป เหลือเพียงหลี่เฉินเย่นและองค์หญิงเวินซือที่หันมามองหน้ากัน

“ข้าจะไม่ขอบคุณเจ้า แม้เจ้าจะทำเพื่อข้าแต่เทียบกับข้าแล้ว ข้าเป็นห่วงชื่อเสียงของพี่รัชทายาทมากกว่า”องค์หญิงเวินซือทำหน้าสงบ นางมองหลี่เฉินเย่นอย่างไม่สนิทสนม

“ข้ารู้ ข้าไม่โทษเจ้าหรอก”หลี่เฉินเย่นก็พูดตอบ

องค์หญิงเวินซือมีคนที่ตัวเองจะปกป้อง เขาก็มี ที่เขาทำให้ชื่อเสียงของพระชายารัชทายาทป่นปี้ก็เพราะนางอยากจะทำลายชื่อเสียงชื่อเสียงของชูเชี่ยก่อน เพื่อชูเชี่ยเขาทำได้ทุกอย่างแม้เรื่องนั้นจะเลวร้ายมากเพียงใดก็ตาม

“เช่นนั้นเจ้าไปเถอะ พาคนที่ของเจ้าในจวนรัชทายาทกลับไปด้วย อย่าเสียเวลาที่นี้เลยและอย่ามาเสียเวลาที่ข้าด้วย”องค์หญิงเวินซือพูดและมองหลี่เฉินเย่นด้วยสายตาที่สงบ ไม่มีคนรู้ว่าตอนนี้นางสับสนแค่ไหน นางไม่รู้ว่า ทั้งๆที่ตัดสินใจออกไปแล้วแต่ยังรู้สึกเสียใจอยู่ นางยังอยากมีความเกี่ยวข้องกับเขาอยู่

แต่ว่าแม้ใจจะไม่อยาก แต่คำพูดที่ไม่มีน้ำใจก็พูดออกไปแล้ว พูดจบนางก็หันหลังเดินออกไป นางไม่กล้ามองตาหลี่เฉินเย่น ใบหน้าเขามีแต่ความโศกเศร้าที่นางทนดูไม่ได้ นางไม่กล้าฟังคำอธิบายของเขา นางกลัวจะใจอ่อน

นางคงจะต้องเว้นระยะห่างจากหลี่เฉินเย่นเพราะตอนนี้จวนรัชทายาทไม่ปลอดภัย นางไม่กล้าเชื่อใครทั้งนั้น แม้ชายคนนี้จะช่วยนางมาหลายครั้ง นางยังไม่แน่ใจว่าชายคนนี้มีความคิดอะไรถึงได้เข้าใกล้นาง นางกลัวว่าตัวเองจะรักเขาจนโงหัวไม่ขึ้น

ดังนั้นทำได้แต่อดทนแม้จะไม่อยากแต่ก็ต้องทำการตัดขาดความสัมพันธ์นี้

หลี่เฉินเย่นไม่ได้พูดขอร้องอะไร เขากลับมององค์หญิงเวินซือเดินออกไปเรื่อยๆ นางยอมแพ้แล้วยังไง ทั้งชีวิตนี้ของเขาก็คงไม่ยอมแน่นอน นางไม่ยอมรับตัวเองก็ไม่เป็นไร เขายังมีอีกครึ่งชีวิตที่อยู่กับนางได้