ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 677

ตอนที่677 การเลือกของหลี่ซี่

“เจ้าคิดอะไรเกินความคาดหมายของข้าเสียจริง”เหลี่ยงกวางเสียงทำท่าไม่อยากจะเชื่อ เขาคิดว่ามีแต่ตัวเองที่เสียใจแต่ไม่คิดว่าหลี่ซี่ที่ตัดสินใจไม่เหมือนเขาก็เริ่มเสียใจ

“ข้าไม่เคยเสียใจ”หลี่ซี่พูดกับเหลี่ยงกวางเสียงอย่างจริงจัง ตอนที่ตัวเองอยู่ในแคว้นจื่อสวี้ ว่านเหลี่ยงเคยเขียนจดหมายส่งมาบอกเรื่องที่เยนเอ๋อยู่ที่หลางเฟิงติ่ง เยนเอ๋อของเขาหวังว่าเขาจะเป็นชายชาติชาตรี

“แต่ภริยาข้าไม่อยู่แล้ว”เหลี่ยงกวางเสียงถอนหายใจ นี้เป็นข้ออ้างที่เขาใช้ปลอบใจตัวเองเสมอ หลี่ซี่ไม่มีภริยาแล้วและคนที่รักก็ยังมีชีวิตอยู่

หลี่ซี่ยิ้มและมองหน้าเหลี่ยงกวางเสียง สองปีมานี้เขาแก่ลงไปมากไม่เหมือนกับตอนนั้นแล้ว

“แม้นางจะมีชีวิตอยู่แล้วยังไง นางไม่อยากเจอข้า นางกับลูกเกลียดเจ้ามาก ชูเชี่ยเป็นคนช่วยชีวิตพวกเขาและเจ้าก็กลับฆ่าชูเชี่ยเจ้ายังทรยศชูเชี่ย”หลี่ซี่พูดอย่างโมโห เหลี่ยงกวางเสียงก็มองหลี่ซี่และพูดอย่างจริงจังว่า: “นางไม่เกลียดข้าหรอก นางรู้ว่าข้าทำทุกอย่างนี้ก็เพื่ออนาคตที่ดีของพวกเรา”

นี้เป็นเหตุผลที่เหลี่ยงกวางเสียงบอกตัวเองมาตลอดหลายปี สิ่งที่เขาทำลงไปทั้งหมดก็เพื่ออนาคตของนางดังนั้นนางไม่โกรธเขาหรอก

“เฟยหลงไม่เคยปิดกั้นอิสระของนางเลย ข้าก็ส่งข่าวที่เจ้าอยู่แคว้นจื่อสวี้ให้นางแต่นางมาหาเจ้าไม่ได้ นี้ยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ”หลี่ซี่พูดอย่างเรียบเฉยแต่กลับทำเอาสีหน้าเหลี่ยงกวางเสียงเปลี่ยนไป คำสั้นๆไม่กี่คำ ข้ออ้างที่เขาคิดเองก็พังทะลายลงไปหมก

“นางไม่โกรธหรอก ไม่มีทาง นางไม่ใจร้ายกับข้าถึงเพียงนี้หรอก นาง……”เหลี่ยงกวางเสียงไม่อยากจะเชื่อความจริง เขาส่ายหัวไปและพูดไป

นานมาก เหลี่งกวางเสียงก็เดินออกมาจากความเสียใจ มองหน้าหลี่ซี่และพูดอย่างจริงจังว่า: “ข้าจะบอกกับหลี่เฉินเย่นว่าองค์หญิงเวินซือไม่ใช่ชูเชี่ยชูเชี่ยที่เกิดใหม่อยู่ที่จวนขององค์ชายสาม”

นี้เป็นเหตุผลที่เขามา พูดจบเขาก็มองดูหลี่ซี่ และหลี่ซี่ก็ตอบกลับมาว่า: “ข้าจะทำเช่นนี้และทำหลักฐานปลอมขึ้นมาส่วนเรื่องที่เขาจะเชื่อหรือไม่ข้าก็ไม่รู้ได้”

เหลี่ยงกวางเสียงมองดูหลี่สิวนและพูดว่า: “ถ้าเจ้ายังอยากเจอลูกชาย ก็ทำให้หลี่เฉินเย่นเชื่อคำพูดเจ้าให้ได้ ไม่เช่นนั้นข้าจะฆ่าลูกชายเจ้าเสีย”

หลี่ซี่ตอบกลับไปว่า: “วางใจได้ ขอแค่ลูกชายข้ามีชีวิตอยู่ต่อไป ลูกชายเจ้าก็อยู่ต่อไปได้ ถ้าลูกข้าเป็นอะไรไป จัดการลูกของขุนนางกบฏคงไม่ยาก ข้าก็ยังพอมีอำนาจอยู่บ้าง”

“เจ้า……”พอนึกถึงกุ้ยเอ๋อที่ไม่เจอกันมาสองปี เหลี่ยงกวางเสียงก็ใจอ่อนแต่ต่อมาเขาก็ปรับอารมณ์อย่างรวดเร็ว

“เจ้าก็เอาลูกข้ามาข่มขู่ข้า ให้ข้าทำตามที่เจ้าสั่ง ก็ให้ข้าเจอลูกข้าก่อน ไม่เห็นหน้าลูก ข้าจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น”หลี่ซี่พูดอย่างจริงจัง พูดจบเขาก็นั่งลงบนเก้าอี้อย่างสงบ

“ได้ พรุ่งนี้ข้าจะพาเด็กๆมาพบเจ้าแต่เวาเดียวกัน เจ้าช่วยข้าส่งจดหมายให้หลิงกุ้ยท่ายเฟย ข้าจะตอบกลับจดหมาย”เหลี่ยงกวางเสียงถูกคำพูดของหลี่ซี่ทิ่มแทงเข้าหัวใจ เขาอากจะติดต่อกับหลิงกุ้ยท่ายเฟยมาก เหมือนแค่นางตอบกลับจดหมายมา เขาก็สามารถตอบโต้กลับหลี่ซี่ได้

“ข้าจะส่งจดหมายให้นาง จะตอบกลับมาหรือไม่ข้าไม่รู้”หลี่ซี่พูดตอบไป

หลายปีมานี้เขากับเชียนซาน ว่านเหลี่ยงทุกคนก็มีการติดต่อกันหมด ก็ต้องรู้ว่าหลิงกุ้ยท่ายเฟยไม่อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับเหลี่ยงกวางเสียงอีกแล้ว

“ข้ารู้”เหลี่ยงกวางเสียงตอบอย่างหนักแน่นแต่มองดูสายตาที่สงบเรียบง่ายของหลี่ซี่ ความมั่นใจของเขาก็หายไปหมด เหมือนที่เขาว่า ถ้านางไม่อยากติดต่อไป งั้นจดหมายที่หลี่ซี่ส่งไป เขาก็คงจะร้องขออะไรไม่ได้แล้ว……