ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 137

ในขณะที่เซี่ยจินอานกำลังนำหลินจื๋อไปในลานเล็กๆ และทั้งสองคนได้ยืนอยู่ในลาน พวกเด็กๆที่อยู่ในเรือนก็โผล่ศีรษะออกไปมองข้างนอก

บนใบหน้าของพวกเขามีแต่ความประหม่าและกังวลใจมากว่าเซี่ยจินอานผู้นี้จะกลั่นแกล้งหลินจื๋อ

เซี่ยจินอานมองไปที่เด็กๆเหล่านั้น แล้วพูดเสียงเบาๆว่า "ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเชื่อในตัวเจ้านะ"

หลินจื๋อก็มองไปที่ใบหน้าที่ยังเยาว์วัยอยู่นั้นเช่นกัน และรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าที่เงียบและสงบของเขา "ตอนที่อยู่ในเงื้อมมือของคนเหล่านั้น พวกเขามักจะถูกทุบตีถูกดุด่าและอาหารของพวกเขาก็ยังถูกตัดเป็นประจำ บางครั้งข้าก็คอยปกป้องพวกเขา แล้วนานวันเข้าพวกเขาก็เลยพึ่งพาอาศัยข้า"

เซี่ยจินอานมองไปยังเด็กหนุ่มรูปร่างผอมแห้งที่อยู่เบื้องหน้าคนนี้ เขาคอยปกป้องหรือ? ป้องกันอย่างไร?

ถูกทุบตีแทนพวกเขาหรือ? แบ่งปันอาหารของตัวเองให้กับพวกเขาหรือ?

ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ต้องใช้ชีวิตของตัวเองปกป้องทั้งนั้นสินะ

เซี่ยจินอานพ้นลมหายใจแห่งความกลัดกลุ้มออกมายาวๆ แล้วพูดว่า "ที่ข้าพูดไปเมื่อกี้ข้าจริงจังนะ ถ้าเจ้าโตกว่านี้หน่อยน่าจะเข้าใจดี ถ้าหากเด็กเหล่านี้ยังไม่สามารถหาพ่อแม่ที่แท้จริงได้ภายในเวลาอีกไม่กี่เดือน พวกขุนนางก็จะเอาพวกเขาไปไว้ที่บ้านฉืออาน เจ้ารู้หรือไม่ว่าบ้านฉืออานคืออะไร? ที่นั่นก็คือสถานที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้าไงล่ะ แต่บ้านฉืออานเป็นเพียงที่หลบภัยให้แก่พวกเจ้าเท่านั้น ไม่สามารถสอนพวกเจ้าให้อ่านหนังสือเขียนตัวอักษรได้ แต่ข้าทำได้นะ"

เซี่ยจินอานมองไปยังสายตาของหลินจื๋ออย่างจริงจังมาก ซึ่งทำให้หลินจื๋อหวั่นไหวเล็กน้อย

"ไม่เพียงแค่อ่านออกเขียนได้นะ ข้ายังจะให้คนสอนหลักการทางการแพทย์ให้พวกเจ้าด้วย แน่นอนว่าถ้าพวกเจ้าไม่ชอบเรียนหมอ ข้าสามารถให้พวกเจ้าเรียนรู้เรื่องอื่นๆได้ และถึงแม้ว่าพวกเจ้าอยากไปเข้าร่วมกองทัพข้าก็จะไม่ห้าม ถ้าหากในภายภาคหน้าพวกเจ้าอยากจะสอบจอหงวน ข้าก็ก็จะพยายามสนับสนุนให้ดีที่สุด และถ้าหากว่าหลังจากนี้พ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของพวกเจ้ามาหาแล้ว พวกเจ้าอยากไปข้าก็จะไม่ขัดขวางเช่นกัน"

หลังจากที่หลินจื๋อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ในใจของเขายังคงไม่อยากจะเชื่อ

เงื่อนไขที่นางให้นั้นยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว แต่ก็เป็นเพราะว่ามันยอดเยี่ยมเกินไปนี่แหละ เขาจึงไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นความจริง

"ทำไมข้าต้องเชื่อเจ้า เจ้าจะช่วยพวกเราโดยไม่มีเงื่อนไขเยี่ยงนี้ได้อย่างไร"

เซี่ยจินอานขมวดคิ้ว แล้วหัวเราะเบาๆและพูดว่า "ใครบอกว่าไม่มีเงื่อนไข"