ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 149

เซี่ยจินอานมองดูปฏิกิริยาตอบสนองของหยุนฝู้เฉิน แอบจุดเทียนภาวนาให้เสิ่นหลีซูในใจเงียบๆ!

ในเวลาเช่นนี้เจ้าไม่ควรจะพุ่งเข้าไปไต่ถามด้วยความเป็นห่วงให้คนฟังอบอุ่นใจหรอกหรือ? นั่งนิ่งขนาดนี้อยู่ที่นี่แล้วถามว่าเป็นอะไรไป พี่ชาย เหล็กกล้ายังไม่ตรงเท่าท่านเลย!

ยังพูดอย่างใจเย็นมากว่าตนเองอุ้มผู้หญิงคนหนึ่ง นี่เป็นการชี้แจ้งว่าตนเองไม่ใช่พวกชายรักชายก็จริง แต่ท่านไม่รู้สึกว่านี่ก็กลายเป็นการเข้าใจผิดที่ใหญ่หลวงกว่าอีกเรื่องหนึ่งหรอกหรือ?

หากว่าเขาสามารถหาแฟนได้ นางเซี่ยจินอานจะถ่ายทอดสดกินขี้เลย!

แต่จะว่าไปแล้ว ทำไมในใจนางถึงมีความรู้สึกดีใจอยู่เล็กน้อย

ช่างตกต่ำจริงๆ ตอนนั้นดันหลงรักการยินดีปรีดาในความโชคร้ายของผู้อื่นเสียแล้ว

"ไม่เป็นไร" เสิ่นหลีซูกล่าวพร้อมกับยิ้มแห้งๆ จากนั้นก็สอบถามอย่างหยั่งเชิงว่า: "ผู้หญิงคนนั้นคือ?"

ไม่รู้ว่าหยุนฝู้เฉินนึกถึงเรื่องอะไรอยู่ หัวเราะออกมาเบาๆแล้วกล่าวว่า: "ขี้เหล้าคนหนึ่ง"

ได้ยินคำพูดนี้ เซี่ยจินอานจับไปที่ปลายจมูกอย่างร้อนตัว

เสิ่นหลีซูมองต่ำลงไป ปิดซ่อนความมืดครึ้มในดวงตาเอาไว้

นางจะต้องสืบให้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ปล่อยทิ้งไม่ได้อย่างเด็ดขาด!

"ได้ยินว่าเมื่อวานฝ่าบาททรงประทานสนมให้ท่านสองคน?" เสิ่นหลีซูกล่าวถามอย่างไม่แสดงอารมณ์ออกมา

"อืม"

ได้ยินคำตอบ เสิ่นหลีซูยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า: "ก็ไม่รู้ว่าเป็นหญิงงามแบบไหน ถึงได้มีวาสนาเข้าจวนเซ่อเจิ้งหวางเช่นนี้ ฝู้เฉินต่อไปต้องปฏิบัติต่อพวกนางให้ดี"

หยุนฝู้เฉินยิ้มเย้ยหยันออกมา: "ก็แค่คนตัวตลกที่กระโดดโลดเต้นไม่สามารถทำอะไรให้เดือดร้อนได้หรอก"

เซี่ยจินอานอดที่จะถอนหายใจในใจไม่ได้ ในที่สุดหยุนฝู้เฉินก็มาถูกทางได้สักที แยกแยะความสัมพันธ์ออกอย่างชัดเจนเป็นแล้ว

แต่ท่าทีที่รีบแยกตัวออกเช่นนี้ ทำให้ในใจนางรู้สึกไม่ชอบเล็กน้อยเพราะอะไรกัน?

หรือนางจะกลายเป็นคนใจคดแล้วจริงๆ? จิตใจบิดเบี้ยวไปแล้ว? ห่างไกลออกไปจากเส้นทางการพัฒนาไปอย่างสมานฉันท์ของสังคมนิยมมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว?

เซี่ยจินอานต้องให้การสั่งสอนเชิงอุดมคติที่ลึกซึ้งแก่ตนเองครั้งหนึ่ง ก็ไม่มีเวลาสนใจการสนทนาระหว่างทั้งสองคนนั้นแล้ว