ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 230

การคาดคะเนของเซี่ยจินอานนั้นถูกต้อง ในใจของเจ้าของร่างเดิมมีการวางแผนไว้แล้ว

หลังจากการล่มสลายของทั้งสามเมือง สำนักซื่ออิ่งได้รับข่าวอย่างรวดแล้ว และได้ยินมาถึงหูของนาง ครั้นแล้ว นางอยากจะไปดูอย่างรวดเร็ว แต่ใครจะไปรู้ว่าพบคนของเซี่ยฉู่เหรินในครึ่งทาง พวกเขาต้องการจับนางมารับผิดแทน

ตอนแรกนางแกล้งทำเป็นถูกจับ อันที่จริงคืออยากเปิดเผยความสกปรกของตระกูลเซี่ยต่อหน้าทุกคน เพียงแค่คิดไม่ถึงว่านางจะเลยเถิดแล้ว กลับตายเสียไป แผนเซตต่อไปที่คิดไว้ก็ยังไม่ได้ลงมือปฏิบัติเลย

"เจ้าบอกว่าสาวใช้ของเจ้าเห็นมากับตางั้นหรือ?" หยุนเทียนยิ่นกล่าว

แม้ว่าเซี่ยยิวหรานจะเกลียดและอิจฉาเซี่ยนจินอานมากเพียงใด แต่ในตอนนี้นางต้องระวัง ถ้าหากมัวแต่กัดเซี่ยจินอานไม่ปล่อย เกรงว่าสิ่งต่างๆจะถูกเปิดเผยมากเกินไปและสาวมาจนถึงตัวเอง สู้ให้เชื่อฟังคำพูดของท่านแม่ดีกว่า ผลักทุกอย่างไปที่ชิวจวู๋

"ใช่ ในตอนต้นของการล่มสลายของสามเมือง ชิวจวู๋เคยบอกข้าว่านางเห็นน้องสาวเปิดประตูเมืองด้วยตาของนางเอง ตอนแรกทั้งพ่อและข้าไม่เชื่อ แต่ชิวจวู๋ยืนยันว่าน้องสาวเป็นคนกระทำ อีกอย่างพูดทุกอย่างโดยละเอียดราวกับเห็นมันกับตาตัวเอง นี่จึงทำให้ท่านพ่อสงสัย จึงจับกุมน้องสาวไปสอบสวน แต่ข่าวไม่รู้ออกมาจากไหน บอกว่าน้องสาวร่วมมือกับศัตรูทำรายหารสามแสนนาย บางคนยังออกมาบอกว่าเห็นกับตา ท่านพ่อก็เชื่อแล้ว และรายงานต่อศาลถึงสิ่งที่น้องสาวทำ และพาไปที่ลานประหารชีวิตในเมืองหลวง"

เซี่ยยิวหรานพูดจริงครึ่งไม่จริงครึ่ง ยังข้ามรายละเอียดมากมาย ทำให้เกิดมีผลลัพธ์ของกลยุทธ์ลักขื่อเปลี่ยนเสา

เช่นจับเซี่ยจินอานมา แต่มิได้บอกชัดเจนว่าจับที่ที่ใด นางเชื่อว่าเซี่ยจินอานก็หาความผิดนี้ไม่เจอหรอก

เซี่ยจินอานหาไม่เจอจริงๆ ยังไงซะเรื่องก่อนหน้านี้นางก็จำไม่ได้อยู่แล้ว แต่นางก็ยังสงสัยในสิ่งที่เซี่ยยิวหรานพูด แต่กลับไม่ได้หักล้างในทันที และฟังนางพูดต่อไปอย่างเงียบๆ

"ถ้าน้องสาวถูกปรักปรำเรื่องนี้จริงๆ งั้นตอนแรกต้องมีคนใช้กลอุบายเปลี่ยนแปลงเรื่องราวแน่นอน" เซี่ยวยิวหรานกล่าว เพราะตื่นเต้น ฝ่ามือที่กำแน่นเปียกชื้นอย่างมาก

หยุนจุนเย่าองค์ชายห้าที่ยืนอยู่ข้างๆได้ยินจบก็พูดว่า: "ตามความคาดคะเนของเซี่ยเส้าเว่ย คนที่น่าสงสัยมากที่สุดนี้คือคนรับใช้สาวของเจ้า"

เซี่ยยิวหรานกัดริมฝีปาก เหมือนอดทนต่อความเจ็บปวดจากการถูกหักหลัง และพูดด้วยเสียงแหบว่า: "ใช่ สาวใช้คนนั้น รูปร่างก็คล้ายกับหม่อมฉันมาก"

หยุนเทียนยิ่นใช้สายตาที่คมกริบมองไปที่เซี่ยยิวหราน อยู่ในตำแหน่งสูง เขาสามารถฟังพิรุธบางอย่างออกได้