ชิวจวู๋กัดริมฝีปากล่างไว้แน่น สุดท้ายได้พูดว่า "นี่คือสิ่งที่ข้าน้อยเห็นด้วยตาตัวเองเจ้าค่ะ"
หยุนฝู้เฉินที่ที่ทำตัวล่องหนอยู่ตลอดเวลานั้นได้ยินประโยคนี้ จึงพูดอย่างเย็นชาว่า "โกหก!"
ประโยคนี้ทำให้คนสองคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นสั่นเทาขึ้นในเวลาเดียวกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในใจของเซี่ยยิวหรานได้เกิดความวุ่นวาย นางกลัวจริงๆ ว่าอยู่ในมือของหยุนฝู้เฉินมีหลักฐานที่เป็นโทษต่อนาง
ดังนั้นสายตาที่โกรธแค้นของนางจึงมองไปที่ชิวจวู๋ พูดด้วยความเกลียดชังและความผิดหวังว่า "ชิวจวู๋ จนถึงตอนนี้แล้วทำไมเจ้ายังโกหกอีก? น้องสาวตอนนั้นนางไม่ได้อยู่ที่เขตแดนเลย! นางจะสามารถเปิดประตูเมืองได้อย่างไร?"
สีหน้าของชิวจวู๋เปลี่ยนไป จากนั้นกระแทกศีรษะลงบนพื้น และพูดด้วยความตกใจ "ข้าน้อยผิดไปแล้ว! เป็นที่ผีห่าซาตานเข้าสิงข้าน้อยหลงผิดจึงได้ใส่ร้ายคุณหนูรอง! เรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณหนูใหญ่คุณหนูรองเลยเจ้าค่ะ เป็นความผิดข้าน้อย!"
เซี่ยยิวหรานจ้องมองชิวจวู๋ด้วยความตกใจ "เจ้าพูดกระไร?"
"ประตูเมืองเป็นข้าน้อยเองที่เปิดมัน เป็นข้าน้อยที่ได้นำศัตรูเข้ามาในเมือง ต่อมากลัวว่าเรื่องราวจะระอุขึ้น และหลังจากได้พบคุณหนูรอง ถึงได้ผลักความผิดนี้ไปที่คุณหนูรอง" ชิวจวู๋กล่าว
"ทำไมเจ้าถึงต้องการเปิดประตูเมือง!" เซี่ยยิวหรานถาม
"เพราะพวกเขาสัญญาว่าจะให้ประโยชน์กับบ่าว" ชิวจวู๋พูด
"แต่เจ้าเปิดประตูเมืองทำไมถึงแจ้งชื่อข้า?"
"ตอนแรกข้าน้อยคือต้องการให้คุณหนูรับโทษแทน ต่อมาจึงได้เปลี่ยนความคิด"
เซี่ยจินอานฟังจบจึงได้หัวเราะอย่างเย็นชาพร้อมพูดว่า "ข้าห้าขวบก็ถูกไล่ออกจากบ้าน แล้วเจ้ารู้จักข้าได้อย่างไร?"
"แม้ว่าคุณหนูรองจะออกจากบ้านมาตั้งแต่เด็ก แต่ฮูหยินก็ใส่ใจคุณหนูรองโดยตลอด และหลายครั้งได้ไปเยี่ยมคุณหนูรอง มีอยู่ครั้งหนึ่งข้าน้อยได้ติดตามไปด้วย จึงเคยได้เห็นคุณหนูรองเจ้าค่ะ" คำตอบของชิวจวู๋ไหลลื่นไม่สะดุด เห็นได้ชัดว่ามีคนได้สั่งการไว้แล้ว
เซี่ยจินอานรู้สึกเบื่อหน่ายไปชั่วขณะ ไม่ว่านางจะพูดอะไร เพียงแค่สาวใช้ผู้นี้ได้กัดเรื่องนี้ไว้เป็นนางทำก็ไม่สามารถที่จะตรวจสอบเพิ่มเติมได้อีก นอกจากนั้นนางไม่รู้ว่าหลักฐานในมือของหยุนฝู้เฉินไปถึงไหนแล้ว จึงหุบปากเลยแล้วกัน
ชิวจวู๋ได้นำเอาเรื่องราวทุกอย่างมาแขวนไว้กับตัวเอง และคดีก็คลี่คลายลงแล้ว หยุนเทียนยิ่นก็ไม่ยินยอมสืบสาวราวเรื่องจนถึงแก่นแท้ ก็ได้ตัดสินโทษให้ ชิวจวู๋โดยตรง และพรุ่งนี้เวลายามอู่สามเค่อให้ตัดหัวประจาน
หลังจากเลิกประชุม เซี่ยจินอานและหยุนฝู้เฉินแยกย้ายไปพร้อมกัน และได้เล่าเหตุการณ์ล่าสุดในวังกับเขา หยุนฝู้เฉินเพียงอย่างเงียบๆ ตลอดทาง
หยุนจวินเฮ่อมองไปที่ด้านหลังของทั้งสอง ด้วยใบหน้าเยาะเย้ย
เหล่าขุนนางรวมตัวกันเพื่อหารือเกี่ยวกับเหตุการณ์สำคัญที่ได้เห็นในวันนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอเซี่ยจินอาน
น่าติดตาอ่าน แต่ตอนหลัง จบคือจบ ขอขอบคุณที่สรุปให้...
ทุกคนไม่ต้องเสียอารมณ์ที่ตัดจบแบบนี้เข้าไปดูเรื่องนี้ในแอปเสียตังค์แล้ว...ตัดจบแบบนี้เหมือนกัน...
เรื่องนี้สนุกมากก ทั้งความฟิน ตลก ไม่ปวดตับ แต่เสียตรงที่ตอนจบ ตัดจบง่ายไป ยังมีหลายอย่างที่ไม่กระจ่าง 1. พระเอกหน้าเป็นยังไง? ทำไมต้องใส่หน้ากากตลอดเวลา หน้าตาไม่ดี? เป็นแผลเป็นบนใบหน้า? หรือเกิดจากปมอะไร 2. ครอบครัวของเซี่ยจินอาน น่าจะมีบรรยายต่ออีกหน่อย สมควรได้รับกรรมมากกว่านี้ 3. เสิ่นหลีซู องค์หญิง และหมอผู้หญิงที่ชอบพระเอก ควรบรรยายว่าจะมีจุดจบเป็นแบบไหน 4. จุดจบของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน...
กำลังลุ้นอยู่ดีๆ ตัดจบจนปวดใจ แต่ก็ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ...
จบแบบรีบไปหน่อยเลยหรือเปล่า....สุกมาตั้งแต่ต้น..น่าจะแปลข้ามฟากไปเลยอ่ะ...
เป็นเรื่องที่สนุก เนื้อเรื่องตลก น่ารักดี แต่ตอนจบคือหักมุมจบแบบง่ายเกินไปหน่อยนะคะ...