ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 268

คนที่ดูถูกประมุข ทั้งหมดสมควรตาย

ดวงตาของเซี่ยจินอานกระตุก รีบจับมือมู่หลานจิ่นที่กำลังขยับ "เป็นสตรี อย่าได้ชอบตีรันฟันแทง"

มู่หลานจิ่นได้ยินแล้วก็เก็บอาการของตัวเอง ใจยังคงไม่ยอม : "พวกเขาดูถูกประมุข"

เซี่ยจินอานโบกมืออย่างเฉยเมย "เรื่องซุบซิบนินทามีเยอะ คนเหล่านี้ฆ่ายังไงก็ไม่หมด"

"อีกอย่างการโต้ตอบพวกเขาที่ดีที่สุด ก็คือตบหน้าพวกเขาเพี๊ยะ!

"เจ้าคอยดูประมุขของพวกเจ้าใช้ความสามารถทำให้คนเหล่านั้นคุกเข่าลงยอมรับเถิด!"

แม้ว่ามีบางคำที่มู่หลานจิ่นไม่ค่อยเข้าใจ แต่สุดท้ายแล้วนางก็ยังคงทำตาม กินมื้อเที่ยงเป็นเพื่อนเซี่ยจินอานอย่างสงบจนเสร็จ จากนั้นขี่ม้าออกไปนอนเมืองทันที

ด้านหน้าของเรือนนอกเมืองนี้ไม่ใหญ่มาก ด้านในเรือนตกแต่งแบบธรรมดาทั่วไป มีบ้านเรือนหลายหลังกระจายอยู่รอบ ๆ ไม่โดดเด่นอะไร

สองคนเดินเข้าไปในเรือน เข้าไปในห้องหนึ่ง ด้านในตกแต่งธรรมดา ดูแล้วก็เหมือนบ้านที่อบอุ่นหลังเล็กๆ

แต่มู่หลานจิ่นเดินไปที่แจกันตรงมุมห้องอันหนึ่ง หมุนไปทางด้านขวาเล็กน้อย

จากนั้นเสียง "ตึง"ดังขึ้น พื้นเคลื่อนตัว ปรากฏช่องดำขึ้นช่องหนึ่ง มู่หลานจิ่นจุดเทียน ส่องสว่างช่องดำนั้น จากนั้นเซี่ยจินอานถึงได้มองเห็นโครงสร้างด้านในชัดเจน

บันไดรูปตัว S นำไปสู่พื้นดิน นี่คือห้องลับใต้ดิน

เซี่ยจินอานเดินตามมู่หลานจิ่นไปที่ห้องใต้ดินอย่างใจเย็น อยากจะดูอย่างเงียบๆ แต่ว่าชั้นใต้ดินก็สลัว มองไม่ชัดเท่าไหร่

มู่หลานจิ่นเดินไปที่กำแพง จุดเทียน หมุนเชิงเทียนที่อยู่ข้างกำแพง ปิดพื้นที่เคยเปิดไว้ก่อนหน้านี้

เทียนทั้งหมดบนฝาผนังถูกจุดจนหมด ภายในห้องเต็มไปด้วยแสงสว่าง เซี่ยจินอานถึงได้เห็นภาพที่โหดเหี้ยมทั้งหมดในเวลานี้

ทางใต้สุดมีชั้นวางหนังสืออยู่ ด้านบนมีหนังสือวางอยู่มากมาย มีโต๊ะอยู่หน้าชั้นหนังสือ กระดาษ หมึก ปากกา และแท่นหินฝนหมึกวางบนโต๊ะอย่างเป็นระเบียบ ด้านทิศตะวันตกของชั้นหนังสือเป็นตู้ยา เซี่ยจินอานดมครู่หนึ่ง ยาที่วางในตู้ยาล้วนมีพิษ และแต่ละตัวก็มีพิษแรงไม่น้อย

มีตู้อยู่ทางทิศตะวันออกด้วย มีทั้งขวดใหญ่และขวดเล็ก เซี่ยจินอานเดินเข้าไป เปิดขวดหนึ่งในนั้นแล้วดมมัน

เป็นยาพิษ

จากนั้นสายตาของเซี่ยจินอานถูกอาวุธเหล็กเก่าๆที่อยู่มุมดึงดูดสายตา เซี่ยจินอานเดินไป ทั้งหมดเป็นดาบที่หักแล้ว

มู่หลานจิ่นเห็นว่าเซี่ยจินอานอยากรู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ จึงพูดออกมาว่า : "ช่วงนี้เพ้ยจิ่วชวนพัฒนาอาวุธเหล็กที่มีความยืดหยุ่น แต่ว่ายังทำไม่สำเสร็จ นี่คือความล้มเหลวของการวิจัยของเขา"

เดิมทีนางอยากจะโยนทิ้ง แต่ว่าเพ้ยจิ่วชวนกลับต้องการเก็บเอาไว้ ศึกษาดูว่าตัวเองทำพลาดตรงไหน ดังนั้นจึงเก็บไว้ที่นี่

เซี่ยจินอานได้ยินคำนี้แล้ว สายตาขยับเล็กน้อย

อาวุธเหล็กที่มีความยืดหยุ่นนางรู้วิธีว่าจะศึกษายังไง

เซี่ยจินอานนั่งที่โต๊ะหนังสือ หยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน ด้านบนนี้เป็นรายการของการลอบสังหารแต่ละครั้ง

บางรายการคือการลอบสังหารทั้งครอบครัว บางรายการฆ่าแค่คนเดียว

เซี่ยจินอานดูไปถึงคดีที่ทำให้นางแปลกใจมากที่สุดคือ ฆ่าทั้งหมู่บ้าน

และคนที่รับงานนี้ ก็คือเจ้าสำนักคนเก่า

นางม้วนหนังสือในมือ ลูกตามองลงคิดถึงเกี่ยวกับการพัฒนาสำนักซื่ออิ่ง แต่ไม่รอให้นางคิดจบ มู่หลานจิ่นยื่นกระดาษจดหมายสองสามแผ่นให้

"นี่เป็นรายการรับงานบางส่วนที่เพิ่งได้รับมอบหมายในช่วงนี้"