ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 275

เพ้ยจิ่วชวนเอาเหล็กเนื้อดีในมือวางกลับที่เดิม "หากทำให้พี่น้องของสำนักสามารถใช้ชีวิตอยู่ในปฐพีนี้ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตได้จริง ก็ย่อมไม่เลวนัก"

เพียงแต่ว่าพวกเขาทั้งหมดนั้นต่างก็ชินกับการใช้ชีวิตที่อันตรายเช่นนี้แล้ว จู่ๆก็จะให้พวกเขากลับใจเลิกทำความชั่ว มันก็คงต้องเสียน้ำลายพูดอยู่นานพอสมควร

"ก็ได้ งั้นข้าใช้นกพิราบสื่อสารนำข่าวในวันนี้ส่งให้พี่หลานจิ่นและจื่อโม่"

"อืม"

สำหรับการคาดเดาของทั้งสองและการที่จะสืบตัวตนของนางนั้น เซี่ยจินอานยังไม่รู้ นางเดินไปที่โรงหมอโดยตรง

เนื่องจากร้านทั้งสองจำเป็นต้องทุบผนังให้กลายเป็นห้องใหญ่ และปรับปรุงตกแต่งใหม่ กระบวนการทำก็ใหญ่โต แต่เพราะเซี่ยจินอานเร่งรีบ ดังนั้นจึงจ้างช่างไม้เพิ่ม ตอนนี้เซี่ยจินอานยืนอยู่หน้าร้านทั้งสอง กลับไม่มีที่ที่จะเข้าไปนั่งพักได้เลย

คนงานข้างในยุ่งมาก เซี่ยจินอานรักษาประตูติดกันของร้านค้าไว้ ประตูหนึ่งสำหรับทางเข้าและอีกประตูหนึ่งสำหรับทางออก

ตู้ยาในร้านขายยาเดิมก็ยังไม่ได้ถูกรื้อถอนออก และถูกเก็บรักษาไว้ บันไดเก็บไว้เพียงอันเดียวของร้านขายยาอันนั้น ส่วนร้านแป้งชาดเดิมนั้นก็ถูกรื้อออกไปโดยตรง และสถานที่แต่ละที่ก็ใกล้เสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว

เซี่ยจินอานมองดูความคืบหน้าของงานตกแต่ง และคาดว่าน่าจะแล้วเสร็จในวันพรุ่งนี้ หากนางซื้อเครื่องยามาปรับปรุงร้านทั้งร้านดีๆละก็ วันมะรืนก็จะสามารถเปิดร้านได้ตามปกติแล้ว

เซี่ยจินอานออกมาจากในร้าน ทันใดนั้นก็มีคนตะโกนออกมาคำหนึ่งว่า"ระวัง!"

จากนั้นนางก็รู้สึกว่าตัวเองถูกดึงเข้าสู่อ้อมแขนอันแข็งแกร่งและอบอุ่น คนคนนั้นพานางหมุนไปครึ่งวงกลม จากนั้นยกขาขึ้นแล้วเตะไปอากาศในด้านข้าง

และสุดท้ายก็มีเสียงดัง "ปัง" เป็นเสียงแผ่นไม้ที่แตกกระจายไปทั่ว

ความร้อนจากหน้าอกทำให้ใบหน้าของนางร้อนและก็ผลักคนคนนั้นออกไป