ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 277

ฉีเซียวเซียวนางจำได้ เมื่อไม่กี่วันก่อนท่านพ่อเชิญหมอหลวงฉีมารักษาท่านแม่ คุณหนูฉีคนนี้มาพร้อมกับหมอหลวงฉี นางจึงเคยเห็นไปครั้งหนึ่ง แถมยังเป็นหมอหญิงอันดับหนึ่งในเมืองหลวงที่ทุกคนต่างยกย่องกันด้วย แน่นอนว่าต้องจำได้อยู่แล้ว

"ที่ท่านพูดนั้นคือคนนู้นเหรอ!ท่านนั้นเป็นคนน่ากลัวเซี่ยจินอานที่มีชื่อเสียงในตอนนี้คนนั้นเลยทีเดียว!"เด็กดูแลยาบอก "ได้ยินว่านางจะเปิดโรงหมอในบริเวณนี้ คุณหนูดูสิ ร้านสองร้านที่กำลังตกแต่งอยู่นั้นก็คือโรงหมอของนาง ดูจากกระบวนการที่คืบหน้านี้คาดว่าอีกไม่กี่วันก็จะสามารถเปิดร้านได้แล้ว"

เด็กดูแลยาเอามือชี้ไป เหรินชินชินมองตามมือของเขาไป ก็เห็นร้านที่กำลังตกแต่งอยู่จริงด้วย

เด็กดูแลยาพูดแขวะต่ออีกว่า:"ปีศาจที่ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตายังอยากคิดที่จะมาเปิดโรงหมอ ทำเอาชื่อเสียงของหมอแปดเปื้อนไปหมด!ใครจะไปรู้ว่ามันจะฉวยโอกาสทำร้ายคนหรือเปล่า!คนตาบอดเท่านั้นแหละถึงจะเข้าไปรักษาโรค!"

เหรินชินชินส่ายหัวเล็กน้อย แล้วหันหลังเดินจากไป

เรื่องของสำนักซื่ออิ่งนั้นนางก็เคยได้ยินมาหน่อยและรู้เกี่ยวกับเรื่องราวของประมุขบ้าง

เหตุผลที่นางถามฐานะของเซี่ยจินอานเป็นเพราะนางรู้สึกเสมอว่ารูปร่างของเซี่ยจินอานนั้นค่อนข้างคุ้นเคย

แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน

ช่างเถอะ

เหรินชินชินมองดูยาในมือ ขมวดคิ้วดูเศร้าสร้อย

ท่านแม่ยังรอยาไว้อยู่

อีกด้านหนึ่ง ฉีเซียวเซียวมองดูหยุนฝู้เฉินอย่างไม่ปิดบังสักนิดเลยแล้วพูดว่า: "ท่านอ๋อง ช่วงนี้ท่านพ่อยังพูดถึงร่างกายของท่านอยู่ทุกเสมอ โดยบอกว่าเขาพบวิธีบางอย่างในหนังสือโบราณ ไม่ทราบว่าท่านมีเวลาเมื่อไหร่ หม่อมฉันให้ท่านพ่อไปตรวจร่างกายให้ในจวนเซ่อเจิ้งหวางของท่าน"

เมื่อหยุนฝู้เฉินฟังจบก็ปฏิเสธอย่างไม่เกรงใจสักนิดเลย:"ไม่จำเป็น"

สีหน้าของฉีเซียวเซียวแข็งทื่อ"ท่านอ๋องไม่กังวลอาการของตัวเองเหรอ?"

นางได้จากท่านพ่อว่าท่านอ๋องป่วย แต่ป่วยเป็นโรคอะไรนางเองก็ไม่รู้ ท่านพ่อก็ไม่อยากพูดละเอียดถึงเรื่องนี้ ตอนนี้นางพูดคำเหล่านี้ก็เพียงอยากตีสนิทกับท่านอ๋อง

"เกี่ยวไรกับเจ้า"หยุนฝู้เฉินพูดอย่างเย็นชา

จากนั้นก็หันมองเซี่ยจินอานและบอกว่า:"ไปเถิด"

เซี่ยจินอานที่กำลังเผือกอยู่นั้นก็กลับคืนสติมาอย่างกะทันหันและเดินตามไป

ฉีเซียวเซียวมองดูร่างของทั้งสองที่จากไป บนใบหน้านั้นเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง!หญิงที่มีชื่อเสียงเสื่อมเสียไม่ดีนั้นเหตุใดถึงสามารถเดินเคียงบ่าเคียงไหล่กับท่านอ๋องได้!

และนางในฐานะลูกสาวของหมอหลวง แถมยังเป็นหมอหญิงอันดับหนึ่งในเมืองหลวง เทียบกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ตรงไหน!

ต้องเป็นเพราะหญิงคนนี้สะกดจิตทำให้ท่านอ๋องหลงเสน่ห์นางแน่นอน!

จากนั้นก็หันไปมองโรงหมอที่กำลังตกแต่งอยู่ และมีรอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้า

เช่นนี้ นางก็ทำให้โรงหมอของหล่อนเปิดต่อไปไม่ได้และทำให้ชื่อเสียงของหล่อนเหม็นฉาวโฉ่ไปให้ถึงที่สุด!

ดูว่าหล่อนยังจะมีสิทธิ์อะไรมาแย่งกับนางอีก!

ต้องบอกว่าความหึงหวงของผู้หญิงที่รักและไม่ได้ครอบครองนั้นมันน่ากลัวจริงๆ

เซี่ยจินอานและหยุนฝู้เฉินเดินเคียงไหล่กันที่ตลาด เหลือบมองหยุนฝู้เฉินและในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า:"ท่านอ๋อง อย่างบอกนะว่าเมื่อก่อนท่านก็ทำโชคเรื่องความรักท่านพังเช่นนี้?"

"คนไม่สำคัญอะไรนัก ไม่จำเป็นต้องสนใจ"หยุนฝู้เฉินพูดอย่างเฉยชา

เช๊อะ ท่านพูดเช่นนี้ หัวใจของสาวน้อยก็จะแตกสลายไปหมดแล้ว

เซี่ยจินอานก้มหน้าและส่ายหัว ตาก็เหลือบมองไปเห็นถุงหอมอันขี่เหร่ที่อยู่ข้างเอวเขานั้น จากนั้นก็ถามว่า:"ฤทธิ์ยาของเครื่องยาในถุงหอมนี้คงหมดแล้ว พรุ่งนี้ข้าจะให้คนส่งเครื่องยาชุดใหม่ไปให้ที่จวนอ๋อง ท่านเปลี่ยนซะ"

หยุนฝู้เฉินก้มหัวลงเหลือบมองและพยักหน้าตอบรับ

"แต่ว่า ท่านยังไม่ได้บอกข้าเลยว่าทำไมท่านถึงมาปรากฏตัวตรงหน้าประตูโรงหมอล่ะ?"

เซี่ยจินอานบอก

ทั้งสองหยุดอยู่ตรงหน้าหอน้ำชาพอดี หยุนฝู้เฉินหันมองหอน้ำชาแล้วหยุดเดินไปสักพัก"ขึ้นไปคุยด้านบน"