ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 281

"ไม่ต้องแล้ว"เซี่ยจินอานปฏิเสธอย่างสุภาพ"ดึกแล้ว พวกเรากลับกันเถอะ"

"อืม"

ในเมื่อนางไม่ยอม แน่นอนว่าหยุนฝู้เฉินเองก็ไม่บังคับ

หลังจากที่ทั้งสองกลับถึงเมืองหลวงนั้นก็เป็นยามห้ายแล้ว คงเป็นเพราะอากาศหนาวเย็น กลางคืนจึงไม่มีคนอยากออกไป คนบนตลาดในเมืองหลวงนี้น้อยจนน่าสงสาร และเสียงของล้อรถม้าหมุนจึงดังเป็นพิเศษ

หลังจากถึงหน้าประตูจวนแม่ทัพ เซี่ยจินอานก็กระโดดลงจากรถม้าอย่างง่ายดายและโบกมือให้กับคนที่นั่งอยู่ในเกี้ยว:"ไว้เจอกัน ท่านอ๋อง"

จากนั้นก็หันหลังเดินเข้าไปในจวนแม่ทัพอย่างไม่อาลัยอาวรณ์เลย

หยุนฝู้เฉินนั่งในรถม้าแล้วเปิดม่านบนเกี้ยว มองดูร่างที่สดใสนั้น มุมปากก็มีรอยยิ้มจางๆ

แปลกจังเลย ผู้หญิงคนนี้ชอบทำให้อารมณ์เขาดีอยู่เสมอเลย

ระบบอัพเลเวลแล้ว เซี่ยจินอานเดินไปอย่างมีความสุขและตื่นเต้นจนร้องเพลง

"วันนี้เอ่ยวันนี้ เป็นวันดีๆของข้า อัพสิ อัพสิ ระบบน้อยของข้า~"

ก้าวเข้าไปในเรือนจินซีพร้อมกับร้องเพลง เมื่อมองดูแสงไฟที่สว่างจ้าที่หน้าประตูลาน เซี่ยจินอานก็หยุดเดินและเลิกคิ้ว บรรยากาศเช่นนี้ไม่ปกตินี่นา!

จากนั้นเท้าอีกข้างหนึ่งก็ก้าวเข้าไปในลาน จากนั้นก็หันหลังเดินไปที่ห้องตัวเอง แต่เมื่อเขาหันหลังกลับ เห็นบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม

ในลานมีสาวใช้สองคนคุกเข่าอยู่บนพื้น ส่วนสาวใช้และบ่าวรับใช้ชายที่เหลือก็ยืนตัวสั่นอยู่ข้างๆ ซูหลานกับซูหยาวทั้งสองคนกลับยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน

พอเห็นเซี่ยจินอานก็รีบเดินเข้าหาทันที

"คุณหนู ในที่สุดท่านก็กลับมาสักที"

เซี่ยจินอานยิ้มจางๆ "นี่เริ่มเคลื่อนไหวแล้วเหรอ?"

"ใช้เจ้าค่ะ คุณหนูนี่ช่างคาดการได้อย่างยอดเยี่ยมจริงๆเลยเจ้าค่ะ"ซูหลานชมเชยอย่างไม่ปิดบัง

ตั้งแต่เกิดความอาฆาตแค้นกับเซี่ยยิวหรานและเซี่ยยู่หลินแล้ว เซี่ยจินอานก็คาดเดาได้แล้วว่าสองคนนี้จะต้องมาแก้แค้นแน่นอน ดังนั้นจึงบอกซูหลานและซูหยาวทั้งสองคนว่าให้คอยสังเกตการเคลื่อนไหวในลานนี้