ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 306

เนื่องจากพ่อแม่เสียชีวิต พวกเขาสองพี่น้องจึงต้องพึ่งพาอาศัยกันเพื่อความอยู่รอดตั้งแต่เด็ก

พี่ชายวัยสิบขวบพาน้องสาววัยห้าขวบนั้นเดินผ่านวันเวลามาเป็นหลายสิบปี

พี่ชายนิสัยใจกว้างและไม่ต้องการโต้เถียงกับผู้อื่น ดังนั้นชีวิตของพี่น้องทั้งสองนั้นจึงผ่านไปอย่างดี

อีกอย่างพี่ชายก็ค่อนข้างจะเอาใจนาง เพียงแค่มีสิ่งของที่ดีหน่อยก็จะมอบให้นาง แม้ว่าภายหลังนางจะแอบเซ็นสัญญาขายตัว และแม้ว่าพี่ชายจะโกรธ แต่ก็แค่ตบตัวเองสองครั้งอย่างแรง โทษตัวเขาเองที่ไม่ได้ดูแลน้องสาวให้ดีเอง

และไม่เคยตีและดุนาง

แต่ปีนี้ พี่ชายคนนั้น ไม่อยู่แล้ว

แต่โชคดีที่ฆาตกรนั้นก็ถูกประหารชีวิตแล้ว

ซูหลานเช็ดน้ำตาบนใบหน้า มองดูหลังของเซี่ยจินอาน

แต่โชคดีที่นางยังมีคุณหนูอยู่

เซี่ยจินอานไม่รู้ความคิดในใจของซูหลาน และในไม่กี่วันต่อมานี้ เพราะเรื่องของบ้านฉืออานทำให้

เซี่ยจินอานรู้สึกปวดหัวยิ่งนัก เลยนำเรื่องที่จะทดลองหยุนฝู้เฉินดูนั้นทิ้งไว้ชั่วคราว

แต่หลังจากคิดทบทวนมาหลายวัน เซี่ยจินอานก็คิดวิธีดีๆได้จริง แม้จะไม่ใช่วิธีที่ดีมากๆ แต่ก็ช่วยแก้ปัญหาการกินและการพักอาศัยของเด็กเหล่านั้นได้

แต่เรื่องนี้คงต้องหารือในภายหลัง เพราะวันนี้โรงหมอก็จะเปิดแล้ว และในฐานะเจ้าของโรงหมอนั้นนางจำเป็นต้องอยู่ที่โรงหมอแน่นอน

แต่ว่า วันนี้ไม่เพียงแต่มีโรงหมอของนางที่จะเปิดเท่านั้น และร้านที่อยู่ตรงข้ามโรงหมอของเซี่ยจินอานนั้น ก็จะเปิดร้านในวันนี้!

แต่ทั้งสองร้านกลับเหมือนกำลังต่อสู้กันบนเวทีเลย!

ปัจจุบันกลุ่มคนที่อยากเผือกนั้นได้รวมตัวกันรอบโรงหมอทั้งสองร้านแล้ว!

เซี่ยจินอานยืนอยู่หน้าประตูโรงหมอ สั่งให้จื่อโม่จุดประทัด และให้กงซุนหนันเสียนกับเพ้ยจิ่วชวนแกะแพรแดงที่ทับบนป้ายประตู!

ตอนนี้เห็นแต่ว่า ตัวหนังสือขนาดใหญ่สี่ตัวที่ได้เลี่ยมทองนั้นได้เข้าสู่ตาของทุกคน

โรงหมอที่หนึ่ง!

ชื่อนี้ทำให้ทุกคนสูบลมหายใจลึกๆ เคยเห็นคนหยิ่งยโส แต่ไม่เคยเห็นหยิ่งยโสเช่นนี้มาก่อน!