ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 384

แรงในมือของคนคนนั้นก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จับเอวบางของเซี่ยจินอานเอาไว้แน่นๆ

เซี่ยจินอานได้สติคืนมา ก็หันหัวแล้วพูดอย่างไม่พอใจว่า:"หยุนฝู้เฉิน? จู่ๆท่านก็มาทำให้ข้าตกใจทำไม! "

"ข้าทำให้เจ้าตกใจ?" หยุนฝู้เฉินกัดฟันแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

เมื่อไม่กี้วันก่อนเขาพึ่งรู้ใจตัวเองดี และยังไม่ได้ทำอะไร ก็ได้รับข่าวว่าทางเจียงไห่นั้นมีโจรชั่วที่กำจัดยากกำเนิดขั้น ดังนั้นเขาจึงรีบวิ่งไป เมื่อวานพึ่งกลับมาถึงจวนเซ่อเจิ้งหวาง ก็ได้ยินเสวียนเฟิงบอกว่านางถูกลอบสังหาร คืนนั้นเขาจึงพาคนไปล้างแค้นให้นาง เขายุ่งมาทั้งคืน และเมื่อกลับมาก็รีบมาพบนางเลย

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าหญิงคนนี้กลับเล่นลูกไม้กับชายผู้อื่น และยังกล้าอิงแอบแนบชิดซบอยู่ในอ้อมอกของเขาอีก!

เซี่ยจินอานรู้สึกถึงน้ำเสียงที่แปลกของเขาได้อย่างชัดเจน ฟันแล้วทำให้นางรู้สึกหนาวยิ่งนักและรีบหันหลังมองหยุนฝู้เฉิน นางเงยหน้าขึ้นมอง ก็สบกับดวงตาที่น่ากลัวของหยุนฝู้เฉินพอดี

ในใจนั้นมีคำว่าแม่งเอ้ยซวยแล้วดังขึ้นเป็นหมื่นๆครั้ง!

แม่งเอ้ย ทำไมโรคของไอ้หมอนี้กำเริบขึ้นอีกแล้ว!

"เจ้ากล้าถอดเสื้อเขา" หยุนฝู้เฉินกล่าวอย่างใจเย็นและไร้คลื่น แต่ดวงตาและน้ำเสียงกลับเย็นชายิ่งนัก

เซี่ยจินอานอยากร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา นางไม่ได้ถอดเสื้อผ้าเขาสักหน่อย ทำไมเขาถึงโกรธเช่นนี้!

"ไม่ใช่ ท่านฟังข้าแก้ตัว ถุย ไม่ใช่ ท่านฟังข้าอธิบาย! เมื่อกี้ข้ากำลังดูโรคให้เขา! "

"ดูโรคยังต้องถอดเสื้อด้วยเหรอ?" แรงในมือของหยุนฝู้เฉินก็เพิ่มขึ้น รัดแน่นจนเอวนางเจ็บ

"ก่อนหน้านั้นตอนข้าดูโรคก็ให้ท่านถอดเสื้อแล้วไม่ใช่หรือ?" เซี่ยจินอานพูดโน้มน้าวเขาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

ทันทีที่คำนี้ออกมา ความเย็นรอบๆหยุนฝู้เฉินนั้นก็เย็นขึ้นกว่าเดิมอีก

"เจ้าหมายความว่า เดี๋ยวเจ้าก็จะถอดกางเกงเขาและสัมผัสร่างกายของเขาเหมือนกัน?"

เว่ยฉางยางที่อยู่ข้างๆได้ยินคำนี้ ก็ยักคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจ คำว่าเหมือนกันคำนี้ช่าง......

ส่วนหลิ่วอานที่อยู่ด้านข้าง ก็แข็งทื่อไปแล้ว

เขาได้ยินอะไร?

หยุนฝู้เฉินเทพสงครามแห่งราชวงศ์ฉีสุ้นนั้น เคยถูกหญิงผู้นี้ถอดเสื้อผ้าและกางเกงและยังเคยถูกสัมผัสด้วย?

เซี่ยจินอานก็จิกตาและโต้กลับทันที

"ท่านอย่างพูดเหลวไหล ข้าทำเช่นนี้กับท่านก็เพราะมันจำเป็น!"