ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 43

ในจวนอ๋องค่อยๆพูดกันเรื่องเชื้อราที่เล็บของซูหยาว

ถึงโรคนี้จะเป็นโรคเล็กๆ แต่มันสามารถติดต่อได้และยังไม่น่าดูอย่างมาก

ดังนั้นเลยมีหลายคนเริ่มวิพากษ์วิจารณ์ซูหยาวว่าคู่ควรจะอยู่ในจวนอ๋องต่อไปหรือไม่ นานวันเข้าคนที่ร่วมวิพากษ์วิจารณ์เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

กระทั่งยังมีคนส่วนน้อยส่งเสียงก่อกวนให้ไล่ซูหยาวออกจากจวนอ๋อง เพื่อป้องกันมิให้ทำอันตรายต่อผู้อื่น

จนถึงตอนสุดท้ายคำพูดเปลี่ยนไป บางคนกล่าวว่ามือของเซี่ยจินอานเองก็ติดโรคเชื้อราที่เล็บแล้ว

พริบตาเดียวทุกคนพากันหวาดกลัว ถึงมันจะมิใช่โรคร้ายแรงอันใด อย่างใดก็หวาดหวั่นอยู่ดี

คนใจกล้าบางคนไปก่อเรื่องถึงพ่อบ้าน ให้ไล่ทั้งสามคนในเรือนเซี่ยจินอานออกไป

สุดท้ายเริ่มหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ เริ่มมีคนก่อตัวไปออกันที่เรือนเซี่ยจินอานแล้ว

ตอนเซี่ยจินอานรู้เรื่อง ในใจก็เดาได้ว่าเป็นฝีมือใครชักใยสร้างกระแสก่อกวนอยู่เบื้องหลัง

จำต้องพูดจริงๆว่าฝีมือในการจูงจมูกผู้คนของหมอจวนนี่ใช้การได้ดีเลยทีเดียว

นายบ่าวสามคนยืนอยู่หน้าเรือน มองดูผู้คนที่มาก่อกวนด้วยสีหน้าต่างๆกัน

ซูหลานมองเซี่ยจินอานพลางพูดเสียงเบา "หากมิใช่เจ้าทำเป็นเก่ง จะรักษาให้ซูหยาว ยังจะมีเรื่องมากมายเยี่ยงนี้รึ!"

หากนางมิได้เข้ามายุ่งเกี่ยวจะรักษาซูหยาว เรื่องนี้ก็จะไม่มีใครรู้! และไม่ทำให้พวกนางต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้!

ซูหยาวกลับมีสีหน้ารู้สึกผิดพลางว่า "ข้าทำให้พวกเจ้าเดือดร้อนไปด้วย"

"ตอนนี้มาสืบสาวราวเรื่องมีประโยชน์กระไร บัดนี้พวกเราสามคนต้องสู้ไปด้วยกัน!" เซี่ยจินอานพูดเสียงขรึม

จากนั้นก้าวเท้าขึ้นหน้าหนึ่งก้าว พูดพลางมองยังผู้คนด้านนอกว่า "ทุกคนเหตุใดต้องร้อนใจกันเยี่ยงนี้ ข้าได้ลงเดิมพันเจ็ดวันกับหมอเซวียแล้ว ตอนนี้พึ่งผ่านไปสามวัน หรือว่าอีกเพียงแค่สี่วันทุกคนรอไม่ไหวกันแล้ว!"

"ใครจะรู้ว่าสี่วันนี้จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง!" คนรับใช้ชายใจกล้าคนหนึ่งพูดขึ้น

เซี่ยจินอานมองคนรับใช้ชายคนที่ออกเสียงแวบหนึ่ง ดูท่าจะมานำทีมเสี้ยมอารมณ์ฝูงชน

เป็นเพราะการต่อต้านของคนพวกนี้ นางจึงปิดบังมาหลายปีเยี่ยงนี้

ไม่คิดว่าจะต้องมาโดนเปิดเผยจนได้ และยังโดนทุกคนรังเกียจอีก

"ทุกท่าน เรื่องนี้เป็นความผิดของซูหยาว ซูหยาวขอรับผิดชอบด้วยตัวเองคนเดียว แต่ทั้งหมดนี้มิเกี่ยวข้องอันใดกับซูหลานและแม่นางเซี่ยเลย"

"หากทุกคนไม่พอใจมาระบายอารมณ์ที่ซูหยาวได้เลย อย่าได้พาดพิงถึงผู้บริสุทธิ์คนอื่น"

"หากทุกคนต้องการให้ซูหยาวไปจากจวนอ๋อง ซูหยาวก็จะปรึกษากับพ่อบ้านเรื่องไปจากจวนอ๋อง!"

ซูหลานได้ยินดังนั้นไม่พอใจมาก "จะเป็นความผิดของเจ้าได้เยี่ยงไรกัน เจ้ามิได้อยากเป็นโรคนี้สักหน่อย! หลายปีมานี้มิเห็นติดต่อไปถึงผู้ใดเลย เรื่องอะไรให้เจ้าจากไป!"

ทั้งคู่รักใคร่กันมาก ถึงตอนนี้ซูหลานจะยังโกรธซูหยาวที่ยอมรับการรักษาจากเซี่ยจินอาน หลายวันนี้เลยมึนตึงใส่นาง

แต่นางยังคงทนไม่ได้ที่เห็นซูหยาวโดนรังแก!

"จะไม่เกี่ยวข้องกับพวกนางได้เยี่ยงไร! ใครจะรู้ว่าพวกนางติดโรคแล้วหรือไม่!"