ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 33

ตอนที่ 33 เป้าหมายไม่ใช่เจ้า

แผ่นหลังของนางได้ตราตรึงอยู่ในดวงตาของโม่จื่อฟง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้หายไปภายในชั่วพริบตา

สีหน้าของโม่จื่อฟงเคร่งขรึมลง มือที่จับตะเกียบอยู่ก็วางลง สายตาเย็นชาของเขามองไปยังหลินซีนเยียนที่เดินลงบันไดไปอย่างไม่ลังเล ตอนที่เงาของนางหายไป เขาอดไม่ได้ที่จะแค่นหัวเราะ

ดูเหมือนว่าเขาจะให้ท้ายนางเกินไปซะแล้ว

พอประตูในห้องเปิดออก เสียงเครื่องดนตรีก็ได้ดังเข้ามาในห้อง การบรรเลงของพิณและผีผาได้ทำให้คนในห้องรู้สึกสนใจ เซียวอวิ๋นฉินเป็นคนแรกที่นั่งไม่ติด นางลุกขึ้นเดินไปยังหน้าประตู มองลงไปด้านล่างจนตาลุกวาว

“เสียงพิณนี่ไพเราะจริงๆ จินมู่ ไปดูสิว่าใครกำลังดีดพิณนี่อยู่？” จู่ๆ โม่จื่อฟงเอ่ยขึ้น น้ำเสียงยังคงเย็นชาอยู่

จินมู่ส่งเสียงตอบรับและรีบออกไปทันที

เซียวอวิ๋นฉินรู้สึกหวาดระแวง จึงเดินกลับไปนั่งข้างเซียวฉางเยว่และไปกระซิบที่ข้างหู “ด้านล่างมีนางจิ้งจอก 2 ตัว”

เซียวฉางเยว่ชะงักไปครู่หนึ่งก็มองไปที่โม่จื่อฟง แต่ไม่ได้พูดอะไร เพียงก้มหน้าทานอาหารต่อไป แต่มือที่ถือตะเกียบอยู่กลับใช้แรงบีบจนซีดขาว

หลินซีนเยียนรู้สึกอึดอัดจึงเดินลงมาข้างล่าง แต่คิดไม่ถึงว่าจะได้เห็นสาวงามฝาแฝดดีดพิณอยู่ข้างล่างนี้ ฝาแฝดสองคนนั้นรูปร่างหน้าตาสวยงามมาก หากเธอไม่สังเกตคงเป็นไปได้ยาก

ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆ เธอก็นึกถึงเหตุการณ์ครั้งแรกที่เธอไปหาโม่จื่อฟงด้วยตนเอง ตอนนั้น เธอได้ยินว่าโม่จื่อฟงไม่ปฏิเสธสาวงามที่มาหา ดังนั้นถึงได้ลองไปดู คิดไม่ถึงว่า โม่จื่อฟงก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอ

ในสถานที่ที่มีโม่จื่อฟงอยู่ จู่ๆ ก็มีฝาแฝดที่งามสะกดใจผู้คนขึ้น หากบอกว่าเป็นเรื่องบังเอิญ หลินซีนเยียนไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด

“เป็นชายที่เจ้าชู้โดยแท้ เฮอ...”หลินซีนเยียนแค่นหัวเราะ พอกำลังจะเดินไปรอที่หน้าประตูร้านอาหาร ไม่อยากเห็นจะแผนการอันวุ่นวายเช่นนั้นอีก ตอนที่เธอเพิ่งจะเดินไปถึงหน้าประตู กลับได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

เป็นจินมู่เดินไปหาสาวงามสองคนนั้น “แม่นางทั้งสอง นายท่านของข้าชื่นชอบการบรรเลงเพลงของแม่นางทั้งสองเป็นอย่างมาก เชิญแม่นางทั้งสองขึ้นไปหานายท่านของข้าที่ชั้น 2 ได้หรือไม่？”

สาวงามทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไร แต่มุมปากของหลินซีนเยียนกระตุกขึ้นอย่างทนไม่ไหว คำพูดนี้คือ นายท่านของเขาชื่นชอบการบรรเลงเพลงของทั้งสองคนเลยส่งคนมาเชิญขึ้นไป นี่มันไม่ใช่คำเชิญชวนของพวกมักมากในกามหรอกรึ หากเป็นผู้หญิงธรรมดาทั่วไปจะมีใครกล้าตอบตกลง？

“เช่นนั้นรบกวนพี่ชายช่วยนำทางด้วย พวกเราสองพี่น้องยินดีตอบรับคำเชิญชวน”สาวงามที่อุ้มผีผาค่อยๆ ย่อตัวทำความเคารพแล้วรีบเอ่ยตอบกลับทันที

หลินซีนเยียนหันหน้ามา ที่แท้สองคนนั้นจะมาหาโม่จื่อฟงอยู่แล้ว ไม่เสียทีที่เป็นอ๋องอู่เสวียน มีโชคเรื่องผู้หญิงมากจริงๆ ไม่ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกร้อนรุ่มในใจมาก เธอคงไม่คิดว่าตนเองหึงหรอก แค่รู้สึกโกรธเคืองการกระทำแบบนั้น

ในสายตาของเขา ที่แท้ผู้หญิงก็หามาได้ง่าย

เธอก้าวเท้าเตรียมจะออกไปอย่างรวดเร็ว ใครจะรู้ว่าจินมู่ไม่ได้รีบพาทั้งสองคนเข้าไปในห้อง แต่เดินมาหาหลินซีนเยียน “แม่นางหลิน นายท่านบอกว่า ท่านเป็นสาวใช้ของเขา ห้ามเดินไปไหนสุ่มสี่สุ่มห้า ถึงยังไงตอนนี้ท่านก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว”

นางยังมีน้องชาย ฉินอี้เซิง คนเรา พอมีเรื่องให้เป็นกังวลย่อมมีจุดอ่อน

ถึงหลินซีนเยียนจะไม่อยากไป แต่เธอก็ต้องกัดฟันแล้วเดินตามจินมู่ขึ้นไปข้างบน เพียงแต่ทุกจังหวะที่ก้าวเดินขึ้นไปล้วนหนักมาก