ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 18

หลังจากแต่งงานกับเผยจิ้นโม่ ท่าทีที่ตู้หยุนหรั่นมีต่อตนก็คือความห่างเหิน และด้วยเหตุนี้จึงแย่ลงไปอีก

ก็พูดยากว่ามันแย่ตรงไหน คนที่มีสายตาเฉียบคมแค่มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเย่ชิงหลีไม่ได้รับการชื่นชอบจากเธอ

แต่ครั้งนี้ เมื่อเย่ชิงหลีแสดงท่าทีว่าเธอจะเลิกกับจิ้นโม่อย่างชัดเจน คุณหญิงเผยกลับแสดงออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

การส่งเสริมที่มองไม่เห็นนั้น ก็ทำให้เย่ชิงหลีไม่เข้าใจ

กลับมาถึงคฤหาสน์เฟิ่งซี

ลี่เลี่ยก็เพิ่งกลับมาจากข้างนอก สวมชุดอยู่บ้านสีดำ นั่งที่โต๊ะอาหารอย่างเหนื่อยล้านิดๆ มองเย่ชิงหลีเข้ามา

“พี่ก็อยู่เหรอ?”

“อืม เพิ่งกลับมา ทานอาหารเย็นมาหรือยัง?”

“ยังอ่ะ!” เย่ชิงหลีส่ายหน้า ตอนกลางวันทานอาหารกับคุณหญิงเผยที่งานเลี้ยงสังสรรค์แล้ว กลับมาตระกูลเผยก็กำลังคิดอยู่ว่าจะคุยกับคุณปู่เผยยังไง

ไม่สิ หลังจากคุณปู่เผยตกลง เธอก็รีบออกมาจากที่นั่นทันที กลัวจะโดนให้พักที่บ้านเก่าตระกูลเผยอีกคืน

ลี่เลี่ย “เธอกับคุณหญิงเผยก่อเรื่องอะไรกันอีก?”

เพราะภาพในงานเลี้ยงสังสรรค์ระหว่างเธอกับคุณหญิงเผย ตอนนี้ทั้งเมืองลี่เฉิงคุยเกี่ยวกับมันอย่างสั่นสะเทือน

และสำหรับลี่เลี่ย เย่ชิงหลีในเวลานี้ไม่อยากจะเกี่ยวข้องกับตระกูลเผยอย่างเด็ดขาดสิถึงจะถูก แต่ตอนนี้...

เย่ชิงหลีเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามลี่เลี่ย

คนรับใช้รีบเอาชามตะเกียบมาเพิ่มให้เธอ เย่ชิงหลีหยิบตะเกียบขึ้นมาทาน แล้วพูดขึ้น “พี่ไม่ใช่คนขี้นินทา เมืองลี่เฉิงเกิดอะไรขึ้นบ้างในตอนนี้พี่ก็ไม่ต้องไปดู”

“ฉันแค่เป็นห่วงเธอ”

ลี่เลี่ยพูดความจริง

หลักๆ ที่เย่ชิงหลีกลับมาคราวนี้ก็เพื่อสืบเรื่องคุณยายเธอ สำหรับตระกูลเผย...เธออยากจะตัดขาด

เรื่องราวในภายภาคหน้าดำเนินไปอย่างราบรื่น

ตัดขาดกับตระกูลเผย เย่ชิงหลีขมวดคิ้ว “ตอนนี้มันเจอปัญหานิดหน่อย”

“ท่านเผยไม่เห็นด้วย?”

“อืม”