ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 11

เย่ชิงหลีตกตะลึง

จิ่นซาน ที่ที่เธอกับเขาอาศัยอยู่หลังแต่งงาน ครั้งหนึ่งเธอเคยคิดว่านั่นคือบ้านเธอ สถานที่ปลอดภัยของเธอ ตอนนี้คิดๆ ดูแล้วถึงได้รู้ว่าความคิดนี้มันน่าขำแค่ไหน

สบตาเด็ดเดี่ยวหนาวสะท้านของผู้ชาย เย่ชิงหลีก็หัวเราะเบาๆ ไม่ได้ตอบผู้ชายทันที แต่พูดขึ้นว่า “เมื่อกี้ฉางซินเอ๋อร์พูดอะไรกับนาย?”

ฉางซินเอ๋อร์

ตอนเธอเข้ามา ผู้หญิงคนนั้นออกไปจากที่นี่

ไม่รอให้ผู้ชายพูด ก็ได้ยินเย่ชิงหลีพูดต่อ “ตอนนี้นายกับเธอเป็นคู่หมั้นกัน จะให้ฉันไปเป็นเมียน้อยเหรอ?”

เธอยิ้มเยาะเย้ย อย่างพราวเสน่ห์และเหยียดหยาม

คู่หมั้นนะ!

ประกาศงานหมั้นเมื่อหนึ่งเดือนก่อน ตอนนี้ทั้งเมืองลี่เฉิงหมอกควันยังไม่จางหายไปในความร้อนแรงนี้...!

กลิ่นอายอันเลวร้ายของผู้ชายแต่เดิมที ตอนนี้ยิ่งแผ่ซ่านกลิ่นอายเย็นยะเยือกออกมาทั่วทั้งร่าง เหมือนตอนผู้หญิงคนนั้นต้องผ่าตัดด่วนเมื่อสามปีก่อน

รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายแบบนี้ รอยยิ้มเย่ชิงหลีก็ยิ่งกว้างขึ้น “หรือจะบอกว่าคุณชายเผยอยากให้ฉันกลับไปที่นั่น มีลูกอีก เพื่อจะได้เจาะเลือดให้คุณฉาง...”

“พอแล้ว!”

ยังพูดไม่จบ สุดท้ายก็ถูกเผยจิ้นโม่ขัดจังหวะ

ผู้ชายมองเธอ ดวงตาแดงฉานสองข้าง

ไม่แน่ใจว่าโกรธหรือว่าเหตุผลอื่น

เย่ชิงหลีเห็นการเปลี่ยนแปลงในดวงตาผู้ชาย รอยยิ้มบนหน้าก็หุบอย่างสิ้นเชิง

ลุกขึ้น ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา

“ทำไม? พูดออกมาจากปากคนอื่น นายเองก็ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่นายเคยทำว่ามันสุดจะทนแค่ไหนใช่ไหม?”

ในการแต่งงานครั้งนั้น จะมีใครน่ากลัวกว่าเขาอีก?

สามีภรรยา เป็นหนึ่งเดียวกัน!

อุบัติเหตุทางรถยนต์

อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสามปีก่อน สิ่งที่ตามมาคือข้อวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คน ทุกคนล้วนให้ความคิดเห็นว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้นมันคืออุบัติเหตุหรือไม่ โดยเฉพาะฉางซินเอ๋อร์ที่อยู่เคียงข้างเขา

ด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงคาดเดาต่างๆ นานาเกี่ยวกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้น

อย่างไม่ต้องสงสัย ถ้าเย่ชิงหลีพูดถึงมูลเหตุอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้น ตระกูลเผยก็จะจบเห่ ไม่มีใครกล้าวิพากษ์วิจารณ์ไปเรื่อย!

แต่ฉางซินเอ๋อร์ที่หมั้นกับเขาเมื่อหนึ่งเดือนก่อน จะต้องทนรับการล้างบาปของข้อวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คน

สองมือของผู้ชายกำหมัด นัยน์ตาฉายแววหนาวสะท้าน

ตอนเย่ชิงหลีออกมาจากแลนแทน กรุ๊ป ฉางซินเอ๋อร์ก็รออยู่หน้ารถวิบากเมอร์เซเดส-เบนซ์ทรงพลังคันนั้นของเธอ

แตกต่างกับตอนอยู่ในห้องเผยจิ้นโม่ นัยน์ตาเธอในตอนนี้ไม่แดงก่ำด้วยความคับแค้นใจ เหลือเพียงความเคียดแค้นที่มีต่อเย่ชิงหลีเท่านั้น

เย่ชิงหลีไม่สนใจเธอ เดินผ่านเธอไปทันที!

แต่ขณะที่เปิดประตูรถ ฉางซินเอ๋อร์ก็เอ่ยด้วยความเย็นชา “เราจะเดินไปถึงขั้นไม่คำนึงถึงมิตรภาพในอดีตจริงๆ เหรอ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า