ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 12

มิตรภาพในอดีต?

สี่คำนี้ มันช่างน่าถากถาง

มือเล็กของเย่ชิงหลีกระชับที่แฮนด์ประตู ข้อต่อกลายเป็นสีขาวเล็กน้อย จากนั้นก็มองไปทางฉางซินเอ๋อร์!

นัยน์ตามีความเย็นยะเยือกแข็งแกร่งไม่ยอมถอย “เธอพูดเรื่องมิตรภาพกับฉันเหรอ? ฉันนึกว่าเธอลืมมันไปหมดแล้วเมื่อสามปีก่อนซะอีก”

เธอมองฉางซินเอ๋อร์ แค่นหัวเราะ “แล้วแต่เธอ ยังไงตระกูลเย่ก็เลี้ยงหมาป่าตาขาว มันก็คงไม่มีเรื่องน่ารังเกียจอีก”

เธอพูดจบ ก็มองฉางซินเอ๋อร์ด้วยความเย้ยหยัน

ไม่ให้โอกาสเธอโต้กลับ ก็ขึ้นรถ เกิดเสียง ‘บรื้น’ รถพุ่งทะยานออกไปเหมือนลูกศรออกจากสายธนู

ฉางซินเอ๋อร์ตกใจจนถอยหลัง มองท้ายรถคันสี่เหลี่ยมอย่างซีดเซียว ความทรงพลังของแบบรถคันนั้นมันเหมือนผสมผสานกับร่างเล็กบางของเย่ชิงหลี

อย่างที่คิดไว้ นี่คือใบหน้าที่แท้จริงของเย่ชิงหลี ความอ่อนโยนอบอุ่นในอดีต คือสิ่งที่เธอเสแสร้งออกมาทั้งนั้น!

ฉางซินเอ๋อร์กำหมัดสองข้าง ทั้งร่างสั่นระริก นัยน์ตาแพร่ขยายไปด้วยพิษ...!

หลังจากเย่ชิงหลีออกมาจากแลนแทน กรุ๊ป ก็ไม่ได้ไปที่อื่น แต่ตรงไปที่สถานีตำรวจ...!

หลังจากทางเผยจิ้นโม่รู้ ก็แค่รู้สึกปวดสมอง

จี๋ลู่ขมวดคิ้วแน่นเช่นกัน “งั้นตอนนี้ต้องทำยังไงครับ?”

“โทรไปหาทางนั้น ให้ความร่วมมือกับเธอในการสืบ ในเมื่อเธออยากได้ผลลัพธ์ งั้นก็ให้ผลลัพธ์เธอ”

จี๋ลู่ได้ยินดังนั้น ก็เข้าใจทันที

ถึงแม้เผยจิ้นโม่ไม่พูดให้ชัดเจน ตอนนี้จี๋ลู่ก็เข้าใจแล้วว่าผลลัพธ์ที่เขาบอกจะให้เย่ชิงหลีมันหมายความว่ายังไง

เธอ มาเพื่อคุณยายซูจริงๆ

หนึ่งเดือนก่อน เผยจิ้นโม่และฉางซินเอ๋อร์ประกาศงานหมั้น เธอไม่ปรากฏตัวในเวลาที่กำหนด สุดท้ายก็กลับมาเพราะการเสียชีวิตผิดปกติของคุณยายซู

“แฉ่ก”

เสียงจุดไฟแช็กดังขึ้นอีกครั้ง ผู้ชายจุดบุหรี่หนึ่งมวนด้วยความหงุดหงิด สูบมันสองครั้งอย่างดุเดือด

จี๋ลู่มองเผยจิ้นโม่ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล “ทางด้านคุณฉาง ดูเหมือนจะไม่ค่อยดีนะครับ!”

“อืม”

ชายคนนั้นแค่ตอบอย่างอุดอู้ ไม่มีคำพูดอีก

ส่วนจี๋ลู่ที่อยู่เคียงข้างเผยจิ้นโม่มาตลอด สำหรับการตอบสนองแบบนี้ของเผยจิ้นโม่ในตอนนี้ รู้สึกไม่ค่อยเข้าใจนัก!

“เธอมาอยู่นี่ได้ไง?”

“ฉันรู้ว่าพี่กลับมา ตามหาตั้งหลายรอบ นี่ฉันมาจากคฤหาสน์เฟิ่งซีน่ะ!”

“เธอไปคฤหาสน์เฟิ่งซีมาเหรอ?”

“ใช่ค่ะ ผลคือคนใช้ที่นั่นบอกว่าพี่ออกมาแล้ว ช่างเถอะ ไม่พูดแล้ว กลับไปกันฉันก่อน คุณปู่คิดถึงพี่”

เย่ชิงหลีเงียบไป

ตอนได้ยินคำว่า ‘คุณปู่’ สองคำนี้ สีหน้าเธอก็ซีดอย่างอดไม่ได้ หัวใจ...มันหายใจไม่ค่อยออก

ที่ตระกูลเผย สาวน้อยตรงหน้าคือคนที่ชอบฉันมากที่สุด ส่วนคุณปู่เผย...คือคนที่ปกป้องเธอมากที่สุด

“เยว่เยว่ จริงๆ แล้วฉันยังมี...” ธุระ

“พี่สะใภ้รอง พี่กังวลเกี่ยวกับพี่รองฉันใช่ไหม พี่ไม่ต้องห่วง เขาไม่กลับบ้านเก่าตั้งหลายปีแล้ว ตอนนี้คุณปู่เห็นเขาแล้วจะด่า!”

คำพูดปฏิเสธของเย่ชิงหลียังไม่ได้เอ่ยออกไป ก็ถูกเผยเยว่ขัดจังหวะ

เธอถูกหล่อนดึงไปขึ้นรถแล้ว