ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 7

ภายในพื้นที่คับแคบ บรรยากาศยิ่งน่าหายใจอึดอัด

‘แฉ่ก’

เสียงจุดไฟแช็กดังขึ้น ตามด้วยกลิ่นยาสูบเข้มข้น เย่ชิงหลีขมวดคิ้วอย่างไม่ค่อยพอใจ แต่ไม่พูดอะไร

เธอนั่งขึ้นมา จัดแจงเสื้อผ้าที่ถูกผู้ชายทำให้ยุ่งเหยิง

เผยจิ้นโม่จ้องมองเธออยู่แบบนี้ “จงใจยั่วยุฉัน เพื่อล้างแค้นเหรอ?”

มือเย่ชิงหลีที่กำลังจัดเสื้อผ้าชะงัก แต่ก็คืนสู่ความสงบอย่างรวดเร็ว

เธอไม่ตอบเขา แค่พูดขึ้น “เอาข้อมูลฉบับนั้นให้ฉัน ลบสำเนาด้วย”

สิ่งที่กล่าวหมายถึงข้อมูลฉบับนั้นที่จี๋ลู่ให้เธอดู

ไม่คิดว่าในเวลาสั้นๆ เผยจิ้นโม่จะเจอจุดอ่อนสำคัญของลี่เลี่ยได้

สิ้นคำพูด

บรรยากาศที่เย็นยะเยือกอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งกว่าเดิม

“เธอแคร์เขามาก”

น้ำเสียงเขามีความแน่นอนที่อันตราย

เย่ชิงหลีไม่ตอบ แต่คำตอบเป็นที่กระจ่างแจ้ง

เห็นเธอเงียบเชียบ ดวงตาผู้ชายก็ยิ่งเย็นชาหนักอึ้ง “จะทำข้อตกลงการหย่ากับเขาเดี๋ยวนี้”

มือเขาถือบุหรี่อยู่ตลอด มืออีกข้างบีบแก้มเธอไปเรื่อย “และอย่าพยายามยั่วยุฉัน ทำให้ฉันโมโห เธอแบกรับมันไม่ไหวหรอก”

ไอ้ผู้ชายบัดซบ เขาข่มขู่เธอ!

ความโกรธที่เย่ชิงหลีระงับลงไป พุ่งขึ้นมาอีกครั้ง เธอผลักฝ่ามือหนาที่กำลังบีบแก้มเธอออก “นายหมายความว่าไง?”

ผู้ชายมองเธอด้วยความน่ากลัวเย็นชา!

ความลุ่มลึกในดวงตานั้น เหมือนกับสระน้ำเย็น ต้องการจะดูดเธอเข้าไป

ออร่าคนเหล่านี้ แค่มองแวบเดียวก็ทำให้เกิดอาการหวาดผวาแล้ว

เย่ชิงหลีไม่ใช่คู่ต่อสู้อย่างเห็นได้ชัด หัวใจเธอเต้นเร็วทันที ละสายตาออกมาจากเขา

แค่ได้ยินผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นอย่างเชื่องช้าน่ากลัว “เมื่อเช้าเธอยังไม่เห็นข่าวเหรอ?”

ข่าว?

ตอนนี้เย่ชิงหลีนึกถึงข่าวที่เมื่อครู่ลี่เลี่ยพูดถึงในโทรศัพท์

หรือว่าเกิดเรื่องอะไรบางอย่างที่น่ากลัว? ต้องการเปิดโทรศัพท์ แต่เมื่อครู่นี้โทรศัพท์หล่นอยู่ในรถ

โทรศัพท์ของชายคนนั้นยื่นให้เธอ ถึงแม้เย่ชิงหลีไม่อยากแตะต้องของของเขา แต่ก็ยังรับมันมาดู

เปิดหน้าเว็บไซต์ การค้นหายอดนิยมอยู่ทั่วทุกแห่ง ทั้งหมดคืองานนิทรรศการเมื่อวาน

“คุณนายรองตระกูลเผยที่หายตัวไปสามปีปรากฏตัวที่นิทรรศการหลักของคู่หมั้นคุณชายเผย ผลงานลิขิตรักกลายเป็นผลงานหลัก!”

“คุณนายรองผู้หายตัวไป vs คู่หมั้นปัจจุบัน!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า