ชีวิตในสวนผัก นิยาย บท 28

นางวิ่งไปเอาไก่ทั้ง2ตัวที่ตายเเล้วมายื่นให้ท่านอาจารย์ท่านอาจารย์ก็รับไปใส่ถุงมิติ

นางพึ่งจะรู้ว่ามีถุงมิติก็ตอนที่ท่านอาจารย์บอกเพราะตอนไปซื้อของนางไม่เห็นอาจารย์ถืออะไร

เลยถามหาสิ่งของ ตอนนั้นนางถึงรู้ว่า ท่านอาจารย์มีถุงมิติท่านอาจารย์บอกว่าถ้าเกิดนางฝึกปราณถึงระดับ5แล้วธาตุมืดจะเกิดเป็นถุงมิติ

"ท่านอาจารย์ตรงนั้นเจ้าค่ะ"นางชี้นิ้วบอกตำแหน่งของไก่ เเรกๆ นางก็ตื่นเต้นที่ได้ลองล่าไก่พอผ่านไปสัก4-5ตัวนางก็รู้สึกเบื่อจึงเปลี่ยนให้ท่านอาจารย์เป็นคนล่าเองส่วนนางก็บอกตำแหน่งของไก่

"ไหน! อยู่ตรงไหนรึ"

"ตรงพุ่มไม้เจ้าคะ"ท่านอาจารย์ก็สาดพลังปราณใส่ไก่ในพุ่มไม้เมื่อไม่ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวนางก็เดินไปหิ้วปีกไก่มาให้ท่านอาจารย์

"พอรึยังหลิ่งเอ้อ"

"ยังเจ้าค่ะยังไม่ครบจำนวนอีกประมาณ3ตัวเจ้าคะ"

"งั้นเรารีบหาต่อเถอะนี้ก็จะค่ำแล้ว"

"เจ้าคะ"นางกับท่านอาจารย์หาไก่อีก2เค่อก็ได้ไก่ครบจำนวน

"ครบเเล้วเรากลับกันเถอะ"

"เจ้าคะ"นางเดินไปเกาะเเขนท่านอาจาย์เหมือนอย่างตอนมา

"พร้อมรึยัง"

"พร้อมเเล้วเจ้าคะ"

ท่านอาจารย์ก็ดีดตัวขึ้นจากพื้นเหาะไปบนฟ้าตอนกลับไม่ได้ไปเร็วมากอย่างตอนมา ทำให้นางได้เห็นวิวบนท้องฟ้า ตะวันใกล้ลับขอบฟ้าเป็นเเสงสีส้มอมเหลืองสวยมากนางพึ่งเคยเห็นดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าสวยขนาดนี้

"สวยมากหรือไม"ลี่กว่างมองไปยังลูกศิษย์ที่มองดวงอาทิตย์ไม่วางตา

"สวยมาเจ้าคะ"

"ถ้าเจ้ามองจากบนหุบเขาของสำนักจะสวยกว่านี้อีกหลายเท่า"

"จริงรึเจ้าค่ะ"

"จริงสิ! "

"ข้าชักอยากจะเห็นเเล้วเจ้าคะ"ในโลกก่อนนางไม่มีโอกาสที่จะมองได้เห็นอะไรแบบนี้ชีวิตของนางอยู่แต่ในครัวกับบ้านเท่านั้น

"งั้นเจ้าก็ต้องขยันฝึกเข้า"

"เจ้าคะ"

นางกับท่านอาจารย์ก็พูดคุยกันจนถึงทางออกของป่าใช้เวลาประมาณ4เค่อ

"ท่านอาจารย์ข้าจะเก็บสมุนไพรท่านช่วยข้าเก็บด้วยนะเจ้าค่ะ"

"ได้! อยู่ตรงไหนรึ"

"อยู่ทางเข้าไร่เจ้าค่ะ"เป็นที่ที่นางเก็บครั้งก่อนตอนที่เอาไปทำปลาเผาเวลานี้พวกมันต้นใหญ่ขึ้นเเละแพร่ไปทั่วบริเวณนั่น

นางกับท่านอาจารย์ใช้เวลาประมาณ1เค่อก็เดินมาถึงทางเข้าไร่ นางก็ตรงไปที่ ที่ปลูกสมุนไพร เเละลงมือเก็บทันทีจะได้ไปทันเวลาท่านเเม่ทำกับข้าว ท่านอาจารย์ก็มาช่วยเก็บอีกแรง ใช้เวลาไม่นานพวกนางก็เก็บเสร็จครั้งนี้นางเก็บไปมากกว่าครั้งที่เเล้ว

"ท่านอาจารย์ข้าว่าพอแล้วเจ้าค่ะ"

"อืม! งั้นเราก็กลับกันเถอะ"

"เจ้าค่ะ"นางเดินนำท่านอาจารย์ตอนนี้นางสามารถเดินไปไกลๆ แล้วไม่เหนื่อยเพราะผลจากการฝึกวรยุทธเเละฝึกปราณ นางรู้สึกว่านางจะต้องเลื่อนระดับจากระดับ3ไประดับ4ได้แน่ ระหว่างทางนางก็ชวนท่านอาจารย์พูดคุยถึงหุบเขาที่ท่านอาจารย์อยู่ ที่หุบเขามีคนมากมายมาลงชื่อเตรียมตัวที่จะผ่านด่านทดสอบเข้าไปเป็นศิษย์ในสำนักเพราะมีทั้งทรัพยากรและผู้ชี้เเนะอีกทั้งจะได้รับการถ่ายทอดวิชาจากท่านอาจารย์ต่างๆ มากมาย ที่นางสนใจก็คือสัตว์อสูรตั้งเเต่มาเกิดใหม่ที่นี้นางก็ไม่เคยเห็นสัตว์อสูร ถ้านางไปถึงหุบเขานางต้องไปสำรวจบริเวณรอบๆ แน่นอน

ตอนนี้นางกับท่านอาจารย์ก็เดินมาถึงบ้านแล้ว ท่านอาจารย์ก็เอาของทั้งหมดที่ล่ามาไปไว้ในครัวส่วนนางก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า นางเดินเข้ามาในห้องความจริงนางคิดว่าจะอาบน้ำก่อนเเต่ต้องไปทำอาหารเดียวกลิ่นอาหารจะติดเสื้อผ้า

นางเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินออกมานอกห้องแล้วเดินตรงไปที่ห้องครัว

"ท่านเเม่เจ้าค่ะ ให้คนต้มน้ำร้อนหลายๆ หม้อเลยเจ้าคะ"

"ต้มทำไมรึ"

"ข้าจะถอนขนไก่เจ้าคะ"

"ทำยังไงรึ"ท่านเเม่คงไม่เคยถอนขนไก่เเบบนี้ปกติพวกเขาจะฆ่าไก่ให้ตายเเล้วถอนขนไก่เลย

"ท่านเเม่ต้มเถอะเจ้าคะ ข้ารู้วิธีถอนขนไก่ง่ายกว่าที่ท่านถอนอีกเจ้าคะ"ท่านเเม่พยักหน้ารับเเล้วหันไปสั่งคนงาน

"พวกเจ้าไปต้มน้ำร้อนเถอะ"

"เจ้าคะ"

"พวกเจ้า2คนไปตามพวกผู้ชายสัก4คนมานี้หน่อย"งานถอนขนไก่ต้องให้พวกผู้ชายเป็นคนทำ เเละต้องเฉือดไก่อีก

"เจ้าคะ"

"ท่านเเม่ท่านไปเอาที่นึ่งข้าวมาทั้งหมดเลยเจ้าคะ"

"เจ้าจะเอามาทำอะไรรึ"

"ข้าจะเอามานึ่งไก่เจ้าคะ"