ชีวิตในสวนผัก นิยาย บท 30

วันนี้ก็เป็นวันที่โรงเตี้ยมของครอบครัวนางเสร็จตกแต่งเรียบร้อยวันนี้นางจะให้คนงานย้ายเข้าไปอยู่ในโรงเตี้ยมอีกประมาณ1อาทิตย์พวกนางจะเปิดอย่างเป็นทางการ

"ท่านพ่อข้าว่าทำบุญก่อนเปิดโรงเตี้ยมดีหรือไมเจ้าค่ะ"

"อืม! พ่อก็คิดอย่างเจ้า"

"งั้นวันนี้เราย้ายของไปที่โรงเตี้ยมเถอะ"

"พวกเจ้าคนที่ข้าเลือกไว้ให้ไปเตรียมของวันนี้เราจะไปที่โรงเตี้ยมกันเเล้ว"ท่านพ่อหันไปตะโกนบอกคนงานท่านพ่อให้คนไปทำงานที่โรงเตี้ยมทั้งหมด15คน เหลือไวช่วยงานในไร่เเละคอยส่งผักจือเย่ท่านอาจารย์ให้เค้าติดตามนางเพราะเค้าฝึกวรยุทธได้รวดเร็วมาก นางก็คิดเหมือนท่านอาจารย์จือเย่ต้องเเข็งเเกร่งมากในอนาคต

"ท่านอาจารย์ท่านจะไปกับพวกเราหรือไม"

"อืม! ข้าไปด้วย"

"ท่านพ่อเจ้าค่ะพวกเราเตรียมของเสร็จเเล้วไปกันเถอะเจ้าคะ"วันนี้คนในครอบครัวนางไปกันหมดทุกคนเหลือคนเฝ้าบ้านอยู่2คน

ตอนนี้พวกนางอยู่บนรถม้ากันเเล้วของบางส่วนก็ขนไปไว้ที่โรงเตี้ยม การสร้างโรงเตี้ยมใช้เงินค่อนข้างมากเพราะต้องใช้เงินในกาาสร้างเเล้วก็เครื่องมืออุปกรณ์ต่างๆ แต่ในอนาคตพวกนางต้องได้คืนมากกว่านี้หลายเท่าเเน่

ใช้เวลาประมาณ2เค่อพวกนางก็มาถึงโรงเตี้ยมคนงานพากันขนของเข้าไปข้างในของที่ว่าก็พวกเครื่องปรุงที่นางเป็นคนทำนั้นเเละ

เมื่อเดินเข้ามาข้างในจะให้ความรู้สึกหรูหราเพราะนางให้ช่างทำเป็นเก้าอี้ที่ยัดนุ่นตกเเต่งผ้าด้วยสีแดงพื้นก็ใช้ไม้ส่วนโต๊ะนางก็ใช้ผ้าปูให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในโรงเเรม

"เจ้าออกแบบได้ไม่เลวสวยมากเลยหลิ่งเอ้อ"

"เจ้าคะ เราลองไปดูห้องกันเถอะเจ้าคะ"นางกับครอบครัวก็เดินมาถึงห้องในห้องก็มีเตียงมีตู้เสื้อผ้าเเละมีห้องอาบน้ำโต๊ะน้ำชา.โรงเตี้ยมนางมี4ชั้นชั้นเเรกสำหรับนั่งกินข้าวอาหารกับดื่มชาส่วนชั้น2ลูกค้าทั่วไปที่มาพักชั้น3กับ4สำหรับคนที่มีฐานะ

"ท่านพ่อเราจะทำบุญวันไหนดีเจ้าค่ะ"

"เดียวพ่อจะไปหาฤกษ์วันเปิดโรงเตี้ยมพวกเราจะได้ทำการเลี้ยงฉลองการเปิดโรงเตี้ยมเเละให้ทาน"

"เจ้าค่ะ"

"งั้นพวกเราลงไปข้างล่างเถอะพ่อจะไปดูคนงานสักหน่อย"

"ท่านพ่อท่านเเม่ท่านพี่ลงไปก่อนเลยเจ้าคะข้าจะเดินดูห้องอีกหน่อย"ท่านพ่อท่านเเม่พยักหน้าให้นางพร้อมกับเดินลงไปข้างล่างกับ

ท่านพี่ ส่วนนางก็หันหน้าเดินเข้าไปสำรวจทุกห้องเพื่อมีอะไรผิดพลาดจะได้เเก้ไข

ห้องที่อยู่ชั้น4มีเเค่10ห้อง5ห้องเป็นของคนในครอบครัวอีก5ห้องต้องจ่ายหนักๆ ถึงจะขึ้นมานอนได้แน่นอนความสะดวกสบายห้องชั้น4สบายสุดเพราะมีครบทุกอย่าง เมื่อนางเดินสำรวจครบทุกห้องก็เดินลงมาข้างล่าง

นางเดินลงมาข้างล่างก็เห็นท่านอาจารย์นั่งคุยอยู่กับพี่ใหญ่พี่รอง

"มีอะไรรึเจ้าค่ะ"

"อีกไม่กี่อาทิตย์ทางหุบเขาจะเปิดให้ทุกคนไปสมัครเข้าสำนัก"

"เร็วมากเลยเจ้าค่ะ! "

"พวกเจ้าตัดสินใจอย่างไร"

"ท่านพี่พวกท่านไปเถอะเจ้าค่ะอีก1อาทิตย์ร้านก็เปิดแล้วเจ้าคะ พวกท่านไม่ต้องห่วงหรอกเจ้าค่ะไปทำในสิ่งที่ตนชอบเถอะเจ้าคะ"

"หลิ่งเอ้อ! "

"ท่านพี่ไปเถอะเจ้าคะ"

"ได้! พี่จะไป"

"ท่านพี่ข้าเก่งที่สุดเลยเจ้าคะ"

พี่ใหญ่พี่รองตัดสินใจที่จะไปอีก2อาทิตย์ข้างหน้านางจะรออีกประมาณ1เดือนให้ร้านคงที่ก่อนนางถึงจะเดินทางไปกับท่านอาจารย์

"ท่านอาจารย์เจ้าค่ะข้าขอเวลาอีก1เดือนนะเจ้าค่ะ"

"เจ้าไม่ต้องรีบหรอก"ลี่กว่างเห็นว่าตอนนี้โรงเตี้ยมพึ่งจะเริ่มเปิดตัวอะไรยังไม่เข้าที่เข้าทางดี

"เจ้าคะ ขอบคุณมากนะเจ้าค่ะ"

"อืม! เจ้าไปช่วยพ่อกับเเม่เจ้าเถอะจะได้เสร็จเร็วๆ "

"เจ้าคะ"

"มีอะไร! พี่ใหญ่และพี่รองจะไปที่หุบเขาอีก2อาทิตย์"

"จริงรึ! ทำไมพี่ของเจ้าถึงไม่มาบอกแม่"

"พวกข้าพึ่งคุยกันเมื่อกี่เจ้าคะ"

"พี่ของเจ้าคงตัดสินใจดีแล้วเเม่คงห้ามไม่ได้หรอก"

"พี่ใหญ่และพี่รองจะต้องฝึกจนเก่งแล้วกลับมาหาพวกเราเเน่นอนเจ้าคะ"

"ถ้าเจ้าไปฝึกก็อย่าลืมกลับมาหาแม่บางนะ"

"เจ้าคะ! ข้าจะมาเยี่ยมท่านเเม่บ่อยๆ "ท่านเเม่ดึงนางเข้าไปกอดนางก็กอดตอบท่านเเม่

"ข้ารักท่านเเม่ที่สุดเลยเจ้าคะ"

"แม่ก็รักเจ้า"

นางกับท่านเเม่ก็ช่วยกันเขียนรายการอาหารทำตารางรายรับรายจ่ายไว้สำหรับเปิดโรงเตี้ยม

"พวกเจ้าทำอะไรรึ"

"พวกข้ากำลังเขียนรายการอาหารเจ้าค่ะท่านพ่อ"

"อืม! "

"ท่านพ่อมีอะไรรึเปล่าเจ้าค่ะ"

"พ่อเเค่ไม่เห็นเจ้าเลยมาดู"

"ท่านพ่อสั่งงานเสร็จเเล้วรึเจ้าค่ะ"

"อืม! พ่อให้พวกเขาเอาเสื้อผ้าตนเองไปเก็บเเยกย้ายกันไปจัดห้อง"

"ท่านพ่อขอรับ"อยู่ๆ พี่ใหญ่ก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมพี่รองเเละท่านอาจารย์