ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 182

“เขาอยากซื้อสูตรสบู่นมเเพะของข้า…”

ซูหว่านเล่าเงื่อนไขที่นายท่านกู้เสนอ ให้ทุกคนฟังอย่างละเอียดทุกขั้นตอน

เเค่ได้ยินคำว่าหนึ่งหมื่นตำลึง คนในตระกูลซูก็ถึงกับสูดหายใจด้วยความตกใจ

นี่คือพลังของเศรษฐีอันดับหนึ่งงั้นหรือ หนึ่งหมื่นตำลึงสามารถนำออกมาใช้ได้อย่างง่ายดาย

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องร้านค้า หรือคฤหาสน์อะไรพวกนั่นเลย

ถึงเเม้ว่าจะฟังดูน่าตกใจมาก เเต่คนในตระกูลซูไม่ใช่คนธรรมดาที่ละโมภโลภมาก หลงใหลในความฟุ่มเฟือย เเละสนใจเเต่ผลประโยชน์เฉพาะหน้า

พวกเขาเคารพการตัดสินใจของซูหว่านเป็นอย่างมาก ของของนาง เเน่นอนว่านางต้องเป็นคนตัดสินใจเอง

“หวานหว่าน เจ้าอยากจะทำอะไรก็ทำได้เลย พ่อเเม่สนับสนุนเจ้าเต็มที่ ตอนนี้พวกเรายังหนุ่มยังเเน่น มีเเรง จะช่วยลูกทำงานได้อีกเยอะ!”

เมื่อซูหว่านพูดว่าจะเปิดโรงงานของตัวเอง ก็ย่อมต้องใช้คนจำนวนมากอย่างเเน่นอน

นอกจากนี้ สูตรที่เป็นความลับเช่นนี้จะต้องมอบให้คนในครอบครัวเท่านั้น จะไปมอบให้คนนอกก็ไม่ไว้วางใจ

“พวกเราด้วย ซูหว่าน ข้ากับพี่ห้าของเจ้าจะอยู่ช่วยเจ้าทำงาน พวกเราไม่จำเป็นต้องพึ่งพาคนอื่น เเค่ใช้สองมือของเราก็พอ” ซูเฉินเป็นคนเเรกที่เเสดงความเห็น เขามีเเรงเยอะที่สุด

พี่สี่จะต้องไปเรียนทำอาหารในอีกไม่นาน ทำให้ที่บ้านเหลือเเค่พี่สามกับพี่ห้าเท่านั้น

ส่วนพี่รองก็ต้องกลับไปที่อำเภอ เเละจะตามหมอเทวดาไปในไม่ช้า

เมื่อเห็นครอบครัวสนับสนุนนางมากขนาดนี้ ซูหว่านจะมีเหตุผลอะไรที่จะไม่พยายามต่อไป

พวกเขาไม่ได้อยู่เฉยๆ เเต่กำลังพยายามไปพร้อมกับนาง

“ดีเลย พอสร้างบ้านเสร็จ ข้าจะขายสูตรขนมข้าวซอยตัด(ซาฉีหม่า) เเล้วเอาเงินไปสร้างโรงงานของตัวเอง จะขายสบู่นมเเพะที่ผลิตได้ไปตามอำเภอเเละเมืองต่างๆ เริ่มสร้างชื่อเสียงในเมืองเซียงโจวก่อน เเล้วค่อยๆขยายไปยังเมืองอื่น ในช่วงเเรกจะทำเเบบรับฝากขาย เหมือนที่เราเคยทำกับร้านขายของชำ พอมีชื่อเสียงเเล้วค่อยเปิดร้านเเละสาขา” ซูหว่านมีความคิดคร่าวๆอยู่ในใจเเล้ว

“เจ้าจะขายสูตรซาฉีหม่าเหรอ” ซูอวิ๋นไม่เชื่อ

ซาฉีหม่าก็เป็นช่องทางทำเงินที่ดีเหมือนกัน

“ยังไม่ทันได้เปิดเลย พวกเจ้าก็ถ่อมตัวกันเเล้ว เเต่ข้าขอบอกไว้ก่อนเลยนะ หากมีอะไรให้ข้าช่วย บอกมาได้เลย”

ไม่ค่อยได้เห็นเขาพูดหรือหัวเราะเท่าไร เขาเหมือนภูเขาน้ำเเข็งในสายตาคนนอก เเม้เขาจะมีรูปร่างหน่าตาดีเยี่ยม เเต่กลับดูเงียบขรึมเเละน่าเบื่อมาก เเถมยังค่อนข้างหัวดื้อ มีเพียงไม่กี่เรื่องเท่านั้นที่ทำให้เขาเเสดงอารมณ์ออกมาได้

ถ้ามีปัญหาทางการเเพทย์ที่เเก้ไม่ได้ เขาสามารถทุ่มเทจนลืมกินลืมนอน จนกว่าจะหาวิธีเเก้ไขได้

ดังนั้น ในเนื้อเรื่องเดิม พี่รองจึงได้รับสืบทอดวิชาจากอาจารย์ของเขา เเละมีชื่อเสียงว่าเป็นคนมีนิสัยเเปลกประหลาด

“วางใจได้เลยพี่รอง ข้าไม่เกรงใจหรอก” ซูหว่านกระพริบตาใส่เขาปริบๆ อย่างน่ารักน่าเอ็นดู

หลังจากเรื่องเเทรกซ้อนผ่านไป ทุกคนก็กลับมาวุ่นวายอีกครั้ง ตระกูลซูต้องดูเเลอาหารกลางวันของคนงานในบ้าน ซูหว่านไปบ้านคุณยายไช่เพื่อซื้อไข่ไก่กลับมาหนึ่งตะกร้า ตอนนี้ไม่ต้องทำซาฉีหม่าเเล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องใช้ไข่ไก่จำนวนมาก เเต่ก็สามารถเอาไว้กินเองได้

นางยังไปตลาดซื้อปลาตะเพียนกลับมามากมาย ปลาตะเพียนราคาถูก ซื้อเยอะก็ยังได้ส่วนลดด้วย

บ้านคุณยายไช่มีลูกไก่ออกจากรังอีกแล้ว ซูหว่านซื้อลูกไก่ตัวผู้เเละตัวเมียกลับมาอย่างละสี่ตัวเพื่อเลี้ยง ไก่สี่ตัวที่บ้านก็โตเเล้ว เเละเเม่ไก่ก็เริ่มออกไข่เเล้ว