ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 195

ซูอวิ๋นที่เพิ่งพลาดท่าเมื่อตอนบ่ายกลืนน้ำลาย รสชาตินั่นทำให้เขาไม่ค่อยกล้าลงมือ

ซูหว่านคลุกข้าวก่อน พอมองสีสันแล้วน่ากินมาก

จากนั้นซูเฉินกับซูมู่ก็ร่วมวงกินด้วย เขารู้ว่ามันไม่มีพิษมีภัย แถมยังมีคุณค่าทางยาอีก ใช่ว่าจะกินไม่ได้

แต่หลังจากกินเสร็จ ทั้งสองก็แสดงสีหน้าประหลาดใจ พริกที่ผัดสุกแล้วดูเหมือนจะไม่เผ็ดเท่าไร แต่ช่วยเสริมรสชาติของอาหารได้อย่างมาก

ความเผ็ดนิดๆ ถึงจะเป็นเอกลักษณ์ ช่วยให้เจริญอาหาร

ซูมู่ยิ้มกว้างตักข้าวเข้าปากคำโต รสชาตินี้ถูกปากมาก

"ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านน้า ท่านป้า รีบชิมเร็วเข้า อร่อยไม่เลวทีเดียว"

พวกผู้ใหญ่ทยอยลงมือขยับตะเกียบ นับเป็นครั้งแรกที่ได้กินอาหารรสชาติสดใหม่เช่นนี้ สีสันก็ไม่เหมือนกับอาหารที่เคยกิน

ท่านน้ากับน้าสะใภ้เป็นคนที่ประหลาดใจมากที่สุด เพราะรสชาติอร่อยมาก รสสัมผัสหลากหลาย ทำให้ปากที่จืดชืดพลันพบกับความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย กล่าวได้ว่าอร่อยมาก

ซูอวิ๋นเห็นว่าทุกคนไม่มีอะไรผิดปกติก็เริ่มกินบ้าง กินเข้าไปคำหนึ่ง แววตาก็เป็นประกาย

ไม่เหมือนเดิม เปลี่ยนแล้วจริงๆ เปลี่ยนเป็นอร่อยมาก

"เป็นอย่างไรบ้างพี่สี่ ไม่ได้หลอกใช่ไหม!" ซูหว่านมองเขาอย่างใดใจพลางเอ่ยถาม

ซูอวิ๋นคีบเนื้อผัดพริกอีกหลายชิ้นคลุกในชามตามซูหว่าน กินไปหลายคำ ราวกับว่าได้ค้นพบโลกใหม่

ใช่แล้ว ถ้าใช้พริกนี้ผัดอาหารก็จะเป็นอาหารที่มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร จัดเป็นอาหารประเภทใหม่ได้

เขาใฝ่ฝันมาตลอดที่จะได้สร้างสรรค์อาหารที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว

"ซูหว่าน มันปลูกได้จริงๆ หรือ"

"แน่นอน ใช้เมล็ดที่อยู่ในพริก แค่จัดการให้ถูกต้องก็ปลูกได้แล้ว แถมยังทำเป็นพริกป่น พริกสับได้อีกด้วย รสชาติที่ผัดออกมาก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ถึงตอนนั้นข้าจะสอนพี่เอง"

ซูหว่านใช้ความรู้ที่ได้เรียนมาจากยุคสมัยของตนเองช่วยพี่ชายอย่างเต็มที่

"ดี! เราลองปลูกดูก่อนสักแปลง รอข้ากลับจากโรงเตี๊ยมเย่ว์หม่านซี เราก็จะเปิดโรงเตี๊ยมกัน"

ตอนนี้ซูอวิ๋นฮึกเหิมเต็มที่

คนสกุลหยางรู้สึกแปลกใจ ทำไมตระกูลซูยังจะเปิดโรงเตี๊ยมอีก

พอดอกท้อบานก็นำไปตากแห้งแล้วบดเป็นผง สีธรรมชาติที่ดีที่สุด ค่อยสกัดเอาน้ำดอกไม้มาทำสบู่สระผม สมบูรณ์แบบ

เพียงแต่ช่วงเวลานี้ยังไม่มีประคำดีควาย ต้องหาวิธีไปซื้อจากข้างนอก นอกจากร้านขายยาแล้ว เกรงว่าจะไม่มีแหล่งขายอื่นแล้ว

ถึงเวลานั้น ลองถามพี่รอง ให้เขาไปลองถามร้านขายยา ดูว่าจะแบ่งประคำดีควายที่เก็บไว้ออกมาให้บ้างได้หรือไม่

เมื่อปีกลายไม่ได้คิดจะเก็บไว้มากหน่อย สุดท้ายก็เน่าเสียบนภูเขาใช้ไม่ได้ ปีนี้ฤดูใบไม้ร่วงคงต้องเก็บตุนไว้มากหน่อย

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น พวกทำครัวก็มาถึงบ้านตระกูลซู พร้อมกับวัตถุดิบที่เตรียมมา เช่น ไก่ เป็ด และปลา พ่อซูยังไปซื้อแพะมาสองตัวกับบ้านที่เลี้ยงแพะรายใหญ่ในหมู่บ้าน

ชำแหละเนื้อแต่เช้าตรู่ ส่วนพวกทำครัวก็ฆ่าและสับไก่ เป็ด ปลาให้เรียบร้อย

เพื่อนบ้านมาร่วมสนุกครึกครื้น ซูหว่านทำขนมข้าวซอยตัดต้อนรับ แม่ซูซื้อเมล็ดแตงโมมามากมาย ทุกคนนั่งแทะเมล็ดแตงโมสนทนากันเพลิดเพลินที่ลานบ้าน บรรยากาศครึกครื้นมาก

เพราะจ้างพวกทำครัวมาโดยเฉพาะ จึงไม่มีอะไรต้องช่วยมากนัก แค่ช่วยจัดโต๊ะ วางชามตะเกียบ และยกอาหารเท่านั้น

ซูมู่ตั้งใจช่วยบันทึกน้ำใจ คนอื่นมาดื่มเหล้า ให้น้ำใจเท่าไร สิบกว่าอีแปะหรือหลายสิบอีแปะก็มี จุดบันทึกในสมุดอย่างละเอียด ภายหน้าจะต้องตอบแทนน้ำใจคืน

คนทั้งหมู่บ้านมากันหมด มีเพียงตระกูลเหอที่ไม่มาร่วมงาน