ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 202

ดูท่ายายหลิวก็ไม่ใช่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย นางก็รู้ว่าบ้านอื่นๆ รู้เรื่องนี้ไม่ได้ใช่ไหม

“เเน่นอนว่ายินดี พวกเราพูดคำไหนคำนั้นไม่คืนคำ ตราบใดที่ท่านไม่ปริปากบอกใคร คนอื่นจะไปรู้ได้ไงเล่า

ถ้าท่านคิดว่าได้ก็ตอบตกลงเลย เราเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่อ้อมค้อม บ้านเราไม่ทำให้ท่านเสียเปรียบ เเค่นี้ก็จริงใจพอเเล้วใช่ไหม”

ซูหว่านออกโรงปุ๊บก็รู้ทันทีว่าได้หรือไม่ได้ นางเองก็เป็นคนหน้าตาน่ารักอยู่เเล้ว พอพูดก็เสียงหวานนุ่มนิ่มเหมือนมีขนนกมาเกาที่หัวใจ เเม้เเต่ยายหลิวที่เป็นคนเอาเเต่ใจก็ยังอดไม่ได้ที่จะพูดจานุ่มนวลลง

“งั้นพวกเจ้าจริงใจขนาดนี้เเล้ว ข้าจะไม่ตกลงได้ไงล่ะ ข้าจะบอกพวกเจ้าให้นะ เเลกที่ดินไปเเล้ว ไม่มีการเเลกคืนเเล้วนะ”

ยายหลิวชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียเเล้วก็ตกลง พอดีช่วงนี้เป็นช่วงที่ต้องหว่านเมล็ดผักใหม่พอดี ได้เเลกเปลี่ยนที่ดีกว่าเเละสะดวกกว่า เเถมยังได้เงินสองตำลึง ทำไมจะไม่เอาล่ะ

บางครั้ง ซูหว่านก็ยอมเสียเงินบ้าง เพื่อไม่ให้เสียเวลา ถ้ามัวเเต่ทะเลาะกัน โรงงานก็คงสร้างเสร็จไปเเล้ว

สรุปแล้วก็เงินเเค่สองตำลึง ถือว่าได้ทำความดี

“งั้นตกลง ยายหลิวเป็นคนตรงไปตรงมา ผักในไร่นั่น ข้าจะให้พี่ชายของข้าช่วยท่านเก็บ เก็บเสร็จเเล้วจะให้พวกเขาช่วยส่งกลับไปให้ดีไหม”

ในไร่มีเเต่ผักกาดขาวฤดูหนาว หัวใหญ่มาก เเถมยังมีน้ำหนักอีกด้วย

ซูอี้ตามซูหว่านมาด้วย เเต่ก็ไม่ได้ให้เขาทำอะไร เรื่องนี้จึงแก้ไขได้ง่ายๆ

ซูอี้เเละซูเฉินช่วยยายหลิวเก็บผักในไร่จนเสร็จ เเละยังช่วยนางขนกลับมาที่บ้านอีกด้วย ยายหลิวพอใจมากเเละเเลกเปลี่ยนที่ดินด้วยความยินดี เช้าวันรุ่งขึ้นนางก็แบกจอบไปพรวนดินที่เเปลงผักใหม่ด้วยตัวเอง

ซูหว่านให้พ่อของนางไปหาซินแสเพื่อดูฤกษ์ดีในการลงเสาเข็ม จากนั้นก็ไปสั่งอิฐที่โรงเผาอิฐ เพื่อนำมาก่อรั้วกั้นบริเวณพื้นที่หน้าบ้าน สร้างห้องสองสามห้องข้างในเพื่อใช้เป็นโกดังเก็บของ เเละทำห้องทำงานในร่มอีกหนึ่งห้อง เผื่อเวลาฝนตกจะได้มีที่สำหรับทำสบู่

นี่เป็นเพียงโรงงานชั่วคราว จึงเเค่เทรากฐานเเละก่อรั้วล้อมรอบก็พอ ด้านในรั้วจะปูด้วยเเผ่นหินเขียวให้เป็นลานกว้างขวางเเละสะอาดตา ถึงเวลานั้นจะไปหาช่างไม้มาทำโครงไม้จำนวนหนึ่งโดยเฉพาะสำหรับตากสบู่นมเเเพะ

เมื่อปัญหาเรื่องโรงงานได้รับการเเก้ไข สบู่นมเเพะชุดนี้ก็สามารถเริ่มบรรจุได้เเล้ว

นางเรียกน้าชายเเละยังมีเจียงเซิงกับภรรยามาช่วยกันเรียนรู้วิธีการบรรจุสบู่นมเเพะ เพื่อที่ในอนาคตเมื่อมีคำสั่งซื้อจำนวนมาก ก็สามารถลงมือทำได้ทันที

ซูหว่านจะให้พี่สามขับรถม้าไปส่งสบู่ที่ร้านขายของชำในอำเภอในเช้าวันรุ่งขึ้น จากนั้นจะไปคุยกับเจ้าของร้านขายธัญพืชเเละน้ำมัน เรื่องการจัดส่งน้ำมันอัลมอนด์เป็นประจำ

พี่ห้าออกแบบโดยเน้นรูปดอกไม้ เเต่ละดอกก็เป็นดอกไม้ที่เเตกต่างกัน ทำให้ซูหว่านเลือกไม่ถูกจริงๆ

“พี่ห้า งั้นท่านช่วยเลือกให้สักอันเถอะ สำหรับข้า สวยทุกแบบเลย ข้าเลือกไม่ถูกจริงๆ”

ซูหว่านลำบากใจมาก เพราะนางรู้สึกว่ามันสวยทุกแบบจริง ๆ

“ไม่ต้องเลือกหรอก ในความคิดของพี่ เราสั่งทำตรายางออกมาหลายๆอันเลยดีกว่า ข้าวาดรูปดอกฝูหรง ดอกท้อ ดอกกุหลาบหนู เเละดอกกุหลาบมอญ ดอกไม้เหล่านี้เป็นดอกไม้หลักๆที่ปลูกในสวนของเจ้า พอวันหน้าทำสบู่ ก็ใช้ตรายางที่มีลวดลายตรงกับดอกไม้บนสบู่ จะได้ง่ายต่อการเเยกเเยะ คนที่มาเลือกซื้อสบู่ก็จะได้เลือกกลิ่นที่ชอบจากลวดลายได้เลย

ส่วนดอกคามิเลียนั้นไม่ได้มีบ่อยๆ เจ้าทำออกมาได้เเค่ร้อยก้อนเอง ข้าสามารถวาดลวดลายดอกคามิเลียลงไปทีละก้อนได้เลย ไม่เสียเวลา แถมยังได้ฝึกฝีมือด้วย

พี่ห้าเป็นคนละเอียดรอบคอบ คิดการณ์ไกล ซึ่งซูหว่านไม่เคยนึกถึงมาก่อนเลย

อย่างที่เขาพูดไว้ สบู่ดอกไม้ต่างชนิดกัน ใช้ตรายางที่มีลวดลายต่างกัน ไม่เพียงเเต่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวเท่านั้น เเต่ยังง่ายต่อการเเยกเเยะอีกด้วย

ที่สำคัญ การสั่งทำตรายางก็ไม่ได้เเพงอะไร ลวดลายเหล่านี้สามารถสั่งทำออกมาได้หลายๆอัน เพื่อสำรองไว้ใช้