ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 234

ซูหว่านตัดสินใจจะขึ้นราคาสบู่สระผม นี่คือสินค้าชั้นสูงที่ทำขึ้นสำหรับคนมีเงินโดยเฉพาะ

ในเมืองเซียงโจวแห่งนี้ ไม่มีบ้านไหนที่เรียกได้ว่ายากจนข้นแค้นเป็นพิเศษ แน่นอนว่าต้องขึ้นราคา ในอนาคตเมื่อไปขายที่อื่นก็ต้องขึ้นราคาเช่นกัน

ไม่เพียงแต่สบู่ก้อนนมแพะที่ต้องขึ้นราคา สบู่อื่น ๆ ก็ต้องปรับราคาขึ้นด้วย

“ของของมท่าน ท่านเป็นคนตัดสินใจ ข้าก็แค่ช่วยป่าวประกาศขาย ได้อาศัยบารมีของท่าน ชาดของข้าก็พลอยขายดีขึ้นไปด้วย”

เมื่อคนมาซื้อสบู่มากขึ้น ก็มีคนแวะชมชาดของนางมากขึ้น ยอดขายก็ย่อมเพิ่มขึ้นตามไปด้วย!

แม่นางเซี่ยจึงเต็มใจอย่างยิ่ง

“ตกลง อีกสองแบบก็ต้องขึ้นราคาเหมือนกัน ขึ้นราคาชิ้นละห้าอีแปะ สำหรับสบู่สีขาวท่านรับไปสี่อีแปะ ส่วนสบู่สีท่านรับไปห้าอีแปะ ช่วงแรกเป็นเพียงการเปิดตลาดเท่านั้นจึงขายในราคาถูก ท่านก็อธิบายกับพวกเขาไปแบบนี้ก็พอ”

สินค้าของนางขายดีเป็นเทน้ำเทท่า เหตุใดจะขึ้นราคาไม่ได้เล่า?

ซูหว่านไม่ใช่คนหัวทึบ นางวางแผนว่าจะรอจนกว่าจะเปิดตลาดในเซียงโจวได้ทั้งหมด หรือกระทั่งขยายไปถึงเมืองเหยี่ยนโจวที่อยู่ติดกัน เมื่อมีเงินในมือมากพอแล้ว ค่อยพิจารณาเรื่องการเปิดร้านของตัวเอง

เพราะการเปิดร้านในเซียงโจวมีต้นทุนสูง เพียงแค่ค่าหน้าร้านก็ต้องใช้เงินหลายร้อยตำลึงแล้ว หัวเมืองย่อมมีค่าครองชีพสูงกว่าอำเภอชิงเหอ

ครั้งนี้นางเปิดจวน สร้างโรงงาน ซื้อคน หาแหล่งวัตถุดิบ รวมค่าใช้จ่ายจิปาถะต่าง ๆ แล้ว เงินเกือบสามพันตำลึงก็หายวับไป

“ตกลง ตามที่ท่านว่า ข้าจะจ่ายเงินยี่สิบแปดตำลึงของครั้งที่แล้วให้ท่าน สินค้าของท่านจะส่งมาได้เมื่อใดหรือ?” แม่นางเซี่ยแทบจะรอไม่ไหวแล้ว

“ช่วงบ่ายก็ส่งมาได้แล้วเจ้าค่ะ”

“เร็วเพียงนี้เชียวรึ? ท่านไม่ได้อยู่ที่ชนบทหรอกหรือ?” แม่นางเซี่ยถามด้วยความสงสัย

“คืออย่างนี้ เพื่อความสะดวกในการทำการค้า ข้าได้ย้ายมาอยู่ที่เซียงโจวแล้วเจ้าค่ะ”

“อย่างนั้นรึ ดีเหลือเกิน ต่อไปข้าจะไปหาท่านก็สะดวกขึ้นมาก”

แม่นางเซี่ยคิดในใจว่า เป็นการประหยัดเวลาของนางที่ไม่ต้องส่งคนไปตามหาถึงอำเภอชิงเหอทุกครั้ง ช่างไกลเหลือเกิน

ซูหว่านบอกที่อยู่บ้านใหม่ของนางให้แก่นาง พร้อมบอกว่าหากมีธุระอะไรให้ไปหาได้ที่เรือนน้อยฝูหรง

หลังจากได้รับเงินยี่สิบแปดตำลึงที่ค้างชำระจากครั้งก่อนแล้ว พอกลับถึงบ้านซูหว่านก็รีบจัดการเรื่องการจัดส่งสินค้าทันที

นางให้ซูเฉินพาพี่น้องต้าสู่และเสี่ยวสู่มาด้วยกัน โดยที่นางไม่ได้ตามมาด้วย

ครั้งนี้ ราคาสบู่นมแพะได้ปรับขึ้นทั้งหมดแล้ว สบู่ห้าร้อยก้อนทำเงินได้หนึ่งร้อยหกสิบสองตำลึง สาเหตุหลักเป็นเพราะนางตั้งราคาสบู่สระผมไว้สูง

ซูเฉินนำตั๋วเงินหนึ่งร้อยตำลึงหนึ่งใบ และตั๋วเงินห้าสิบตำลึงอีกหนึ่งใบกลับมา ที่เหลือเป็นเศษเงิน

ซูหว่านเพิ่งเคยมาสถานที่เช่นนี้เป็นครั้งแรก ภายในนี้จึงดูวุ่นวายปะปนไปด้วยผู้คนหลากหลาย

ซูเฉินรู้ดีว่าน้องสาวของตนมีรูปโฉมที่โดดเด่นสะดุดตา จึงได้ให้นางปลอมตัวเสียก่อนที่จะพามายังตลาดมืด

ซูหว่านไม่ได้แต่งกายเป็นชาย แต่สวมหมวกปีกกว้างที่มีผ้าคลุมหน้าบดบังใบหน้า

ด้วยรูปร่างเล็กบางของนาง ต่อให้แต่งเป็นชายก็ดูไม่สมจริงและถูกจับได้ง่ายอยู่ดี สู้ไม่ต้องทำเช่นนั้นจะดีกว่า เพียงแค่บดบังใบหน้าก็พอแล้ว

ตลาดมืดครึกครื้นอย่างยิ่ง ของที่ขายก็มีหลากหลาย พี่สามพานางมายังบริเวณที่ขายม้าอย่างคล่องแคล่ว

วันนี้พ่อค้าม้าจูงม้ามาขายที่ตลาดมืดห้าตัว แต่ยังไม่ทันได้เปิดประเดิมการค้าเลย

เมื่อเห็นซูเฉินเดินเข้ามา พ่อค้าม้ารีบยิ้มแย้มต้อนรับ

“สหาย สนใจดูม้าหรือไม่? ม้าของข้าล้วนเป็นม้าดี หนุ่มแน่นแข็งแรงทั้งนั้น”

ซูเฉินพยักหน้า แล้วจึงเดินเข้าไปพิจารณาม้าทีละตัว

อาจารย์เคยกล่าวไว้ว่า การดูม้า อันดับแรกให้ดูที่โครงกระดูก สองให้ดูที่กีบม้า และสามให้ดูที่แผงคอ หากโครงกระดูกใหญ่แสดงว่าแข็งแรงกำยำ หากกีบม้าใหญ่แสดงว่ามีความอดทนสูง และหากแผงคอหยาบกระด้างแสดงว่าเป็นม้าพยศที่ฝึกให้เชื่องได้ยาก