ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 254

เเต่การชอบนี้ ไม่ใช่เพราะอยากได้เขาเป็นลูกเขย เเต่เป็นการมองเขาเป็นคนรุ่นหลังที่ดีมากๆคนหนึ่ง

“ถ้าท่านลุงท่านป้าไม่รังเกียจ ผู้น้อยก็ยินดี เพียงเเต่ครั้งนี้ข้าคงต้องอยู่หลายเดือน ถึงตอนนั้น กลัวว่าท่านจะรำคาญข้า”

เจียงอวี้ก็ทำตัวเหมือนผู้น้อยที่พูดจาไพเราะกับเเม่ซู ให้ความเคารพอย่างยิ่ง

“จะรังเกียจได้อย่างไร เจ้ามาอยู่ตลอดชีวิตพวกเราก็ไม่รังเกียจ” พ่อซูรีบพูด เเสดงท่าทีของตัวเอง

ใครจะไม่ชอบคนรุ่นน้องที่มีความสามารถ หน้าตาดี เเละมีมารยาทล่ะ

เจียงอี้เเทรกตัวอยู่ตรงกลางระหว่างพ่อซูแม่ซู เอาใจผู้ใหญ่ทั้งสองจนพวกเขามีความสุขมาก

ซูหว่านกับพี่ชายทั้งสามเดินตามหลัง เเต่ละคนดูเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

ซูอวิ๋นแทบจะกลอกตาขึ้นฟ้า ส่วนซูเฉินทำหน้าตาจนปัญญา ซูอี้มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า ดูน่าขนลุก ขณะที่ซูหว่านดูเหมือนมีเรื่องกังวลอยู่ในใจ

ซูอี้สังเกตุเห็นว่านางมีอารมณ์ไม่ปกติ ในอ้อมเเขนกอดกล่องหนึ่งไว้เเน่น นั้นคือของขวัญที่เจียงอวี้ให้นาง ทุกคนไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร

“หวานหว่าน มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า ดูไม่ค่อยมีความสุข”

พูดตามหลักเเล้ว เรื่องโรแมนติกเเบบนี้ นางควรจะซาบซึ้งใจมากสิ

ซูหว่านได้ยิน ก็ส่ายหน้า

“ไม่มีอะไรหรอก วันนี้ข้าเเค่เล่นจนเหนื่อยเท่านั้นเอง”

วันนี้นางเดินเล่นในตลาดทั้งวัน ตกกลางคืนก็มาดูการเเสดงที่นี่เกือบครึ่งคืน เหนื่อยจริงๆนั้นเเหล่ะ

เมื่อนางพูดแบบนั้น ซูอี้ก็เชื่อ เพราะเขาไม่เข้าใจความรู้สึกของซูหว่านที่มีต่อเจียงอวี้ในตอนนี้

ในความเห็นของนาง ที่เจียงอวี้ดีต่อนางเป็นเพราะบุญคุณที่นางเคยช่วยชีวิตไว้ เขากำลังตอบเเทนบุญคุณเท่านั้น ไม่ว่าใครเป็นคนช่วยเขา เขาก็จะทำเเบบนี้

หนำซ้ำ เขาไม่ได้มาเซียงโจวเพื่อนางโดยเฉพาะ เพียงเเค่เเวะมาเยี่ยมเท่านั้นเอง

นางไม่ได้พิเศษในใจของเขา

เหมือนกับคืนนั้นที่เขาเห็นกู้เยว่เป็นครั้งเเรก เขาก็ถูกนางตรึงสายตาไว้นานหลายวิ เขามองเเต่นาง

ดังนั้น แม้คนที่ช่วยชีวิตเขาจะเปลี่ยนเป็นตัวเอง บางทีเขาอาจจะยังกลายเป็นผู้ติดตามของกู้เยว่เหมือนในหนังสือ เพราะนางเป็นเเค่คนที่ได้เปลี่ยนเเปลงชะตากรรมของตัวร้ายหญิงตามที่นางต้องการเท่านั้น

ยิ่งคิด ซูหว่านก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวด ตัวละครรองหญิงในละครทีวี ไม่มีทางได้คู่กับตัวละครหลักเลย

“งั้นเจ้าชอบเขาหรือ’ ซูหว่านจู่ๆก็มองนางอย่างจริงจังพลางถาม

หยางชิงชิงก็งงไปเหมือนกันที่โดนถามเเบบนั้น

“ข้ายังไม่เคยคุยกับเขาเลย จะชอบเขาได้ยังไง”

นี่เพิ่งเคยเจอกันครั้งเเรกเอง จะมาพูดถึงความชอบเนี้ย มันไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรอกหรือ

“เเต่เจ้าจะไม่ถูกรูปลักษณ์ภายนอกของเขาหลอกล่อหรือ” ซูหว่านถามอีก

ในต้นฉบับ ผู้ติดตามเเละเเฟนคลับตัวน้อยของเจียงอวี้มากมาย ต่างก็คลั่งไคล้เขาเพียงเพราะได้เห็นเขาครั้งเดียว คลั่งไคล้จนยอมทำทุกอย่างเพื่อเขาโดยไม่มีเหตุผล

“หวานหว่าน ความรักความงามเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ ใครๆก็ชอบคนหรือสิ่งของที่สวยงาม บางคนเรียกว่าชอบ เเต่สำหรับข้ามากสุดก็เเค่ชื่นชม เเละอีกอย่าง สถานะที่ร่ำรวยเเละสูงส่งอย่างเขา ก็ไม่คู่ควรกับข้าหรอก ข้าไม่กล้าคิดเกินตัวหรอกนะ เเต่ข้ากลับรู้สึกว่า เขาชอบเจ้าออกนะ”

ใครๆที่ตาดีก็มองออกถึงความเเตกต่างที่เจียงอวี้มีต่อซูหว่าน รวมถึงหยางชิงชิงด้วย

ตอนนี้ครอบครัวของนางใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ความคุ้มครองของซูหว่าน เเล้วนางจะไม่มีไหวพริบ ไปเเย่งชิงกับซูหว่านได้อย่างไร

คุยไปคุยมาก็วนกลับมาที่ตัวเองอีก เเต่ซูหว่านก็ได้ยินคำตอบที่น่าพอใจ ความหงุดหงิดในใจก็หายไปอย่างไม่ทราบเหตุผล