ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 290

สตรีก็เป็นเช่นนี้ ง่ายที่จะคิดเล็กคิดน้อยวิตกไปต่าง ๆ นานา โดยเฉพาะเมื่อต้องเผชิญกับเรื่องของความรักความสัมพันธ์ หากไม่คิดฟุ้งซ่านถึงเรื่องวุ่นวายสับสนในใจ นั่นต่างหากที่เรียกว่าผิดปกติ คงเป็นเพราะนางไม่ได้ชอบเขามากพอ หรือไม่ก็นางยังไม่เข้าใจว่าความชอบคือสิ่งใด

หลังจากนั้น ซูหว่านก็ไปยังร้านอวี้เหยียนถัง วุ่นวายอยู่ทั้งวันกว่าจะได้กลับ เมื่อวานชุดของขวัญขายหมดเกลี้ยงแล้ว วันนี้กิจการจึงไม่คึกคักเท่าเมื่อวาน แต่ลูกค้าก็ยังคงมีอยู่ไม่น้อย

จนกระทั่งกลับถึงบ้านในยามค่ำ นางก้าวเข้าประตูไปด้วยใจที่เต้นระทึก แต่กลับพบว่าเจ้าหมอนั่นได้ย้ายออกไปแล้ว ไม่ได้พักอยู่ที่สกุลซูต่อ

ซูหว่านเริ่มทบทวนกับตนเอง หรือว่าเมื่อเช้าคำพูดของนางจะรุนแรงเกินไป?

ทว่าสิ่งที่นางกลัวยิ่งกว่า คือการที่ตนเองคิดเข้าข้างตัวเองไปฝ่ายเดียว

แม่ซูรู้สึกประหลาดใจ เหตุใดเจียงอวี้จึงจากไปโดยไม่บอกกล่าวกันสักคำ นางน่าจะได้ทำอาหารดี ๆ ให้เขาสักมื้อก่อนไป

หากไม่ใช่เพราะองครักษ์ที่เฝ้าอยู่หน้าประตยังคงอยู่ พวกนางคงคิดว่าเขาจากไปแล้วจริง ๆ แม่ซูจึงให้ซูหว่านไปถามไถ่ถึงเหตุผล ว่ามีเรื่องด่วนอันใดหรือไม่ ทว่าคนหยิ่งในศักดิ์ศรีเช่นซูหว่าน มีหรือจะยอมเป็นฝ่ายไปถามก่อน

สุดท้ายเป็นซูเฉินที่ไปถาม องครักษ์เหล่านั้นเพียงบอกว่าเขายังไม่ได้ออกจากเซียงโจว หมายความว่ายังคงอยู่ในเมือง เช่นนั้นก็คงอยู่ที่โรงเตี๊ยมเย่ว์หม่านซีเป็นแน่

ซูหว่านไม่ได้รู้สึกเสียใจที่พูดกับเขาไปอย่างชัดเจน หากเขามีใจจริง ย่อมต้องคิดตกและกลับมาอธิบายด้วยตนเอง

วันรุ่งขึ้น นางจึงเดินทางไปยังสำนักงานซื้อขายบ้าน ซื้อสาวใช้สำหรับปัดกวาดเช็ดถูมาสองคน บ่าวชายสำหรับเฝ้าประตูสองคน และแม่บ้านสำหรับดูแลเรื่องครัวและซักล้างเสื้อผ้าอีกสองคน ทั้งยังตั้งใจจะเลือกสาวใช้ที่ถูกใจมาคอยรับใช้ข้างกายอีกหนึ่งคน

นางเอ่ยถามแม่นมในสำนักงานซื้อขายบ้านว่า พอจะมีคนที่พอมีวรยุทธ์อยู่บ้างหรือไม่ สตรีตัวคนเดียวเช่นนางในโลกยุคโบราณที่ไม่คุ้นเคยนี้ การออกไปทำมาค้าขายนอกบ้านย่อมต้องมีสาวใช้ที่ไว้ใจได้คอยติดตาม หากพอมีวรยุทธ์อยู่บ้างก็คงไม่เสียเปรียบผู้ใด

น่าเสียดายที่สำนักงานซื้อขายบ้านเป็นเพียงที่ค้าทาส หากให้ทาสเหล่านี้ได้ร่ำเรียนวรยุทธ์ เกิดวันใดคิดร้ายต่อผู้เป็นนายขึ้นมาจะทำเช่นไร?

ทาสแต่ละคนล้วนมีความแค้นสุมอก เพียงแต่แสร้งทำเป็นว่าง่ายเชื่อฟังเท่านั้น หากยังสอนวรยุทธ์ให้พวกเขาอีก เกิดเจอคนที่มีสันดานชั่วโดยกำเนิดเข้า จะไม่เท่ากับส่งเสริมคนชั่วให้ทำเลวหรือ?

ช่างเถิด ในเมื่อหาคนที่ถูกใจไม่ได้ ก็ไม่เลือกเสียดีกว่า

ทว่านางพลันนึกขึ้นได้ว่า ในต้นฉบับ นางเอกเองก็ได้สาวใช้ที่มีวรยุทธ์มาคอยคุ้มกันข้างกาย โดยไปซื้อทาสมาจากตลาดมืด ที่นั่นมีทาสสารพัดที่มา ทั้งยังมีทาสที่ถูกฝึกฝนให้เป็นนักสู้โดยเฉพาะ เพื่อตอบสนองความต้องการของเหล่าเศรษฐี และยังสามารถขายได้ในราคาสูง

ปกติที่บ้านก็มิใคร่จะมีแขกเหรื่อมาเยือนนัก ดังนั้นสาวใช้ทั้งสองนอกจะต้องดูแลสวนในเรือนแล้ว ยังต้องรับผิดชอบเรื่องการชงชาอีกด้วย

ครั้นถึงยามบ่าย ซูหว่านก็เดินทางไปยังร้านอวี้เหยียนถัง หยางชิงชิงกำลังก้มหน้าก้มตาดูสมุดบัญชีอยู่ นางกำลังหัดทำบัญชีให้ซูหว่านดู ทว่านี่เป็นเพียงฉบับร่างฝึกหัดเท่านั้น ยังมิอาจให้นางลงบัญชีจริงได้

หลังจากตรวจดูแล้ว ซูหว่านก็พึงพอใจยิ่งนัก คาดว่าน้าชายคงเคยสอนนางมาจากที่บ้านแล้วเช่นกัน แต่ละรายการล้วนจดบันทึกไว้อย่างละเอียดชัดเจน ลายมือก็งดงามเป็นระเบียบยิ่ง

ทว่าเรื่องการใช้ลูกคิดนั้น ซูหว่านเองก็ไม่กระจ่างแจ้งนัก จึงได้มอบตำราสูตรคูณให้นางไปท่องจำ

หยางชิงชิงรู้สึกว่าตำราสูตรคูณนี้ช่างน่าสนใจยิ่งนัก ทำให้เรื่องคิดคำนวณที่เคยยุ่งยากกลับกระจ่างแจ้งในบัดดล เมื่อท่องจำได้แล้ว เคล็ดการคำนวณเหล่านั้นก็ราวกับสลักลึกลงในใจ ทำให้การคิดคำนวณในใจรวดเร็วยิ่งขึ้นไปอีก

นางยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องแจ้งให้ซูหว่านทราบ นั่นคือเรื่องการสู่ขอที่ทางบ้านวานให้แม่สื่อไปจัดการนั้นมีความคืบหน้าแล้ว โดยได้กล่าวถึงตระกูลที่ฐานะทัดเทียมกันในเมืองเซียงโจวไว้หลายบ้าน แต่ละบ้านต่างก็มีกิจการเป็นของตนเอง สมาชิกในครอบครัวไม่ซับซ้อน หากหยางชิงชิงแต่งเข้าไปแล้ว ก็จะไม่ต้องรับมือกับความสัมพันธ์อันยุ่งเหยิงวุ่นวาย ทั้งยังไม่ต้องกังวลเรื่องการทำมาหากินอีกด้วย

“แม่สื่อได้เลือกคู่ครองที่เหมาะสมให้ข้าไว้สองราย ทางฝ่ายนั้นได้เห็นภาพวาดของข้าแล้วและเห็นว่าเหมาะสม จึงได้นัดหมายเพื่อดูตัวทั้งสองฝ่าย ข้าอยากให้เจ้าไปเป็นเพื่อนข้า ช่วยข้าดูคนด้วย”