ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 292

เเต่ว่า น้ำเสียงของเขาเเฝงไปด้วยบางสิ่งบางอย่างที่ไม่อาจมองข้ามได้ มันให้ความรู้สึกเหมือนเขาเหนือกว่า ซึ่งทำให้หยางชิงชิงรู้สึกอึดอัดมาก

หนำซ้ำ เมิ่งหลินยังเน้นย้ำตั้งเเต่เเรกว่าครอบครัวของเขาเป็นคนเมืองมาโดยตลอด เเละยังเป็นครอบครัวนักปราชญ์อีกด้วย เขายังนำทรัพย์สมบัติของตระกูลมาเปรียบเทียบกับตระกูลหยางที่เพิ่งมาถึงเซียงโจว สุดท้ายยังกล่าวถึงอวี้เหยียนถังอีกด้วย คาดว่าถ้าไม่มีความสัมพันธ์ระดับนี้ เขาคงไม่เห็นหยางชิงชิงอยู่ในสายตา เเละคงไม่ยอมตกลงการดูตัวครั้งนี้

“ข้ายังได้ยินว่า เจ้าทำงานอยู่ที่อวี้เหยียนถัง ไม่ทราบว่าทำอะไร”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หยางชิงชิงก็เงยหน้าขึ้น เเล้วนางก็พูดอย่างภาคภูมิใจว่า

“พ่อของข้าตอนนี้เป็นผู้ดูเเลการผลิตของอวี้เหยียนถัง ส่วนญาติผู้น้องของข้าก็ตั้งใจจะให้ข้าเป็นผู้จัดการของร้านอวี้เหยียนถังในอนาคต ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงเรียนรู้ ครอบครัวเราเพิ่งมาถึงเซียงโจวได้ไม่ถึงปี ยังไม่ซื้ออสังหาริมทรัพย์ เเต่ไม่นานก็จะซื้อได้เเล้ว”

นี่คือความมั่นใจที่ญาติฝ่ายเเม่มอบให้ ก่อนหน้านี้เขาไม่ใช่เหรอที่ภูมิใจว่าบ้านเขามีเงิน ร้านเกี๊ยวร้านหนึ่ง รายได้สิบปีอาจจะไม่เท่ารายได้ของอวี้เหยียนถังในหนึ่งเดือนเลย

ถ้านางเป็นผู้จัดการ เงินเดือนต่อเดือนของนางก็ต้องไม่น้อย เป็นตำเเหน่งที่สบาย ถ้าหยางชิงชิงเเต่งงานเข้าบ้านของพวกเขาในอนาคต พวกเขาก็เท่ากับได้เกาะอวี้เหยียนถัง

แต่หยางชิงชิงไม่มีความประทับใจที่ดีต่อเมิ่งหลินเลย เขาหยิ่งยะโสเกินไป แต่เมิ่งหลินกลับพอใจในตัวนางมาก เพราะนางมีรูปลักษณ์ที่โดดเด่นเเละมีภูมิหลังที่ดี ในอนาคตสามารถช่วยเหลือเขาได้

ในการสนทนาต่อมา หยางชิงชิงมีปฏิกิริยาเฉยเมย ทำให้เมิ่งหลินมีความกังวลเล็กน้อย

“วันนี้ข้าคุยกับแม่นางหยางสนุกมาก รู้สึกว่าอุปนิสัยของเจ้ากับข้าเข้ากันได้ดี นี่คือถุงหอมที่เเม่ของข้าปักเอง เเม่นางอย่าได้รังเกียจเลยนะ”

ถุงหอมนี้ก็มีนัยยะสำคัญเช่นกัน โดยเฉพาะชายหญิงที่มาดูตัวกัน ครั้งเเรกที่เจอหน้ากัน ฝ่ายชายจะเตรียมถุงหอมมาให้ หากพึงพอใจก็จะมอบให้ หากไม่พึงพอใจก็ไม่ให้

ตอนนี้ ความหมายของเมิ่งหลินชัดเจนมาก

หยางชิงชิงยิ้มให้อย่างสุภาพ เมิ่งหลินเริ่มนัดหมายการเจอกันครั้งต่อไป หากฝ่ายหญิงไปก็จะเเจ้งให้เเม่สื่อทราบ เเม่สื่อก็จะเเจ้งกลับไป ซึ่งหมายความว่าฝ่ายหญิงพอใจในความสัมพันธ์นี้มาก

ในทางกลับกัน คือไม่พอใจ และไม่จำเป็นต้องพบกันอีกในอนาคต

หยางชิงชิงเลือกอย่างหลัง เมื่อเมิ่งหลินจากไป หยางชิงชิงก็ไล่เเม่สื่อที่ยังคงพูดไม่หยุดหย่อนออกไป

ซูหว่านจึงได้ลุกขึ้นมาหานาง ถอดผ้าคลุมหน้าออกพลางหัวเราะ

“พี่หญิงชิงชิงพอใจไหม”

หยางชิงชิงมองนางด้วยเเววตาตัดพ้อ

“เจ้าเห็นข้าเหมือนพอใจตรงไหน”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน