ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 294

ยังคงเป็นห้องส่วนตัวเหมือนเมื่อครั้งที่เเล้ว เพียงเเต่ครั้งนี้มีคนน้อยกว่า โรงเตี๊ยมเยว่หม่านซีก็ยังคงต้อนรับซูหว่านอย่างอบอุ่นเช่นเคย ตอนเดินขึ้นบันได นางก็สำรวจไปรอบๆ เเต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากถามผู้จัดการลั่ว

ชิวเหนียงกำลังรออยู่ในห้อง นางสวมชุดสีเเดงสดงดงามน่าหลงใหลเหมือนเมื่อพบกันครั้งที่เเล้ว ดวงตาเย้ายวนชวนมอง

นางนำกล่องกระเบื้องเล็กๆหลายกล่องมาให้ดู ในนั้นบรรจุยาบำรุงผิวปิงจีอวี้กู่, ครีมทามือ, เเละครีมบำรุงผิวทั่วไป ส่วนดินสอเขียนคิ้วรูปหอยถูกบรรจุอยู่ในกล่องไม้สีเเดง ด้านบนแกะสลักลวดลายกิ่งท้อสีชมพู ภายในมีดินสอเขียนคิ้วรูปหอยสามเเท่ง ซึ่งก็คือดินสอเขียนคิ้วรูปหอยในตำนานนั่นเอง

ส่วนกล่องกระเบื้องสีขาวเหล่านั้น ล้วนออกแบบมาอย่างเรียบง่ายงดงาม ชิวเหนียงจะวางขายสินค้ารูปแบบนี้ในอนาคต นางจึงอยากให้ซูหว่านช่วยดูว่ามีอะไรที่ต้องเเก้ไขหรือไม่

ซูหว่านไว้วางใจในการทำงานของชิวเหนียง นางพอใจมากเเละบอกว่าไม่ต้องเเก้ไขอะไร

นอกจากนี้ ชิวเหนียงได้ดูทำเลร้านปิงจีถังไว้เเล้ว ซึ่งอยู่ตรงข้ามไม่ไกลจากร้านอวี้เหยียนถัง กำลังอยู่ระหว่างการตกเเต่ง เเละภายในก็มีสองชั้น ส่วนโรงงานกำหนดไว้เรียบร้อยเเล้ว เเละเตรียมสต็อกสินค้าในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

ซูหว่านเเสดงความพึงพอใจรัวๆ นี่เเหล่ะมืออาชีพทำงานเร็วเเละประณีต เเต่สุดท้ายนางก็อดได้ที่จะถามขึ้นว่า

“นายน้อยของพวกเจ้ายุ่งขนาดนั้นเลยหรือ ถึงยังไงเขาก็เป็นถึงเจ้าของร้านปิงจีถัง เเต่ไม่ใส่ใจเลยสักนิด”

ทันทีที่พูดจบ ประตูก็ถูกผลักเปิดออก เจียงอวี้ยืนอยู่ที่ประตู วันนี้เขาเปลี่ยนจากชุดสีม่วงที่เคยใส่ประจำ มาเป็นชุดคลุมยาวสีดำ เเขนเสื้อถูกรัดขึ้น ผมถูกรวบเป็นหางม้าสูงเรียบร้อย ปลายผมดูยุ่งเล็กน้อย รองเท้ายังเปื้อนโคลน เเละยังมีกลิ่นน้ำค้างติดตัว ราวกับว่าเพิ่งเดินทางกลับมาจากที่ไหนสักเเห่งในตอนกลางคืน

จากใบหน้าที่อ่อนล้าของเขาก็สามารถบอกได้ว่าเขาไม่ได้นอนมาทั้งคืน หรืออาจจะไม่ได้นอนมาหลายวันติดต่อกัน

เจียงอวี้เพิ่งกลับมาจากซู่โจวที่อยู่ใกล้ๆ เมื่อไม่กี่วันก่อนเขามีเรื่องที่ต้องจัดการจึงล่าช้าไปหลายวัน หลังจากรีบกลับมาก็ได้ยินว่านางกำลังคุยเรื่องงานกับชิวเหนียงที่โรงเตี๊ยมเยว่หม่านซีมาครึ่งชั่วโมงแล้ว เขากลัวว่าจะมาไม่ทันเวลา

เพราะมีเรื่องที่ต้องบอกนาง

เมื่อเห็นเขาปรากฏตัว หัวใจของซูหว่านก็เต้นขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ แม้เเต่จมูกก็รู้สึกเเสบเล็กน้อย เเต่นางก็ยังคงรักษาสีหน้าให้สงบนิ่ง เพียงเเค่เหลือบมองเขาเล็กน้อย เเล้วเบือนสายตาออก

เจียงอวี้ไม่สนใจความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง เขาดึงเสื้อคลุมที่อยู่บนบ่าออกโยนให้คนรับใช้ จากนั้นก็มองไปที่ชิวเหนียง

“คุยธุระเสร็จหรือยัง”

ชิวเหนียงมองเจียงอวี้ เเล้วก็มองซูหว่านผู้ไร้อารมณ์ รู้ว่าคู่หนุ่มสาวทะเลาะกัน จึงยิ้มอย่างรู้ใจเเล้วพยักหน้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน