ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 295

เจียงอวี้เป็นใครกัน เขาจะต้องดูแลสำนักเฟิงเยว่ในอนาคต มีธุรกิจเเละเครือข่ายมากมายที่ต้องจัดการ เขายุ่งกว่านางมาก

“เเล้วท่านจัดการเรียบร้อยเเล้วหรือ” ซูหว่านแอบมองเขา

“จัดการเรียบร้อยเเล้ว ถ้ายังไม่เรียบร้อยข้าจะกลับมาหาเจ้าได้ยังไง หืม?” เจียงอวี้ไม่ลืมที่จะหยอกล้อนาง ตั้งใจเลื่อนเสียงท้ายให้สูงขึ้น

“ดังนั้นท่านจะพูดเรื่องนี้หรือ”

“ย่อมไม่ใช่ ข้ายังมีเรื่องอื่นที่ต้องพูดกับเจ้า!”

เจียงอวี้ต้องการตอบคำถามที่นางถามไว้ก่อนหน้านี้ เขาต้องการคลายความกังวลในใจของนาง

หัวใจของซูหว่านเริ่มเต้นรัว ตอนที่นางอยู่ในยุคปัจจุบัน ในช่วงวัยรุ่น ก็เคยมีความรู้สึกหวั่นไหวแบบวัยหนุ่มสาว ดังนั้นนางจึงรู้ดีถึงความรู้สึกที่ใจเต้นเเรง

เเต่กับเจียงอวี้ นางไม่ได้เเค่ใจเต้นเเรง เเต่นางยังชอบเขา ชอบเขามาก…

“วันนั้นเจ้าถามข้าหลายคำถาม วันนี้ข้าจะตอบเจ้า ตอนเเรกที่ข้าดีกับเจ้า ไม่ใช่เป็นเเค่เพราะข้าอยากตอบเเทนบุญคุณที่ช่วยชีวิตข้าไว้ เเต่เป็นเพราะข้าชอบเจ้า เเละการที่ข้าชอบเจ้าไม่ใช่เกิดขึ้นชั่วครั้งชั่วคราว โดยอาศัยบุญคุณที่ช่วยชีวิตข้าไว้ถึงได้มองเจ้าเป็นพิเศษ เเต่เป็นเพราะข้าชอบเจ้าตั้งเเต่เเรกเห็นหลังจากที่ดวงตาของข้ากลับมามองเห็น ตอนนั้นข้ายังโกหกเจ้าว่าข้ามองไม่เห็น ที่จริงเเล้วตอนนั้นข้าก็มีความเห็นเเก่ตัวแแล้ว

นั้นคือครั้งเเรกที่ข้าได้เห็นเจ้าอย่างละอียดถี่ถ้วนเเละตั้งใจ เเต่ก่อนหน้านั้นเราก็เคยเจอกันมาก่อนใช่ไหม ที่โรงเตี๊ยมในอำเภอชิงเหอ เจ้าชนข้า ตอนนั้นข้าไม่ได้สังเกตุหน้าตาของเจ้า เเต่ข้าจำได้ขึ้นใจ ข้าเเน่ใจว่านั่นคือเจ้า”

“ถ้าตอนนั้นเจ้าไม่ให้ซูมู่ช่วยข้า คนอื่นก็คงช่วยข้าไม่ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าก็คงจะไม่ชอบเจ้า เพราะถ้าเจ้าไม่ช่วยข้า ข้าก็อาจจะตายไปเเล้ว”

เจียงอวี้พูดประโยคนี้อย่างจริงจัง ทำให้ซูหว่านถึงกับเสียอาการเกือบหัวเราะจนน้ำมูกไหล เพราะคำพูดก่อนหน้านี้ทำให้นางรู้สึกปวดจมูกจนทนไม่ไหวเเล้ว

“อย่าหัวเราะ จริงจังหน่อย”

เจียงอวี้ใช้สองมือประคองหน้าของนาง บังคับให้นางจ้องมองเขา ใบหน้าของนางช่างเล็กนัก เเต่เมื่ออยู่ในอุ้งมือของเขาเเล้วก็น่ารักจริงๆ

ในสถานการณ์เเบบนั้น บาดเเผลภายนอกอาจจะยังไม่คร่าชีวิตเขาในทันที เเต่พิษที่เขาได้รับนั้นมีเพียงซูมู่เท่านั้นที่รักษาได้ เเละถ้าคนที่สามารถรักษาได้เพียงคนเดียวไม่ช่วยเขา ซุนเป่ยโต่วเขาก็ไม่สามารถติดต่อได้ เเม้จะติดต่อได้ กว่าเขาจะมาถึง เกรงว่าหลุมศพของเขาคงจะมีหญ้าขึ้นเเล้ว

คนตายไปเเล้ว จะยังชอบเจ้าได้อย่างไร

ซูหว่านไม่ได้หัวเราะอีกต่อไป เเต่จ้องมองดวงตาของเขาอย่างจริงจัง พยายามมองผ่านรูม่านตาของเขาเพื่อเห็นภาพตัวเอง ในตอนนี้มันพร่ามัวเล็กน้อย บิดเบี้ยวเล็กน้อย เเต่ข้างในนั้นมีเพียงนาง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน