ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 315

จริงๆเเล้วตั้งเเต่เด็กเขาก็รู้ เรื่องที่พี่สามเเอบไปฝึกวิชากับนายพรานเจียงอยู่เเล้ว ครั้งหนึ่งเขาเเอบตามไปดู เพราะพี่สามมักจะออกไปข้างนอกอย่างลับๆทุกวัน เพียงแต่ไม่ยอมพาเขาพี่สี่เเละกู้เยว่ไปเล่นด้วย

ดังนั้นตอนนั้นเขาเลยอยากรู้ เเละได้ค้นพบความลับนี้ เเต่เขาฉลาดกว่าคนอื่นมาตั้งเเต่เด็ก จึงเเกล้งโง่มาจนถึงตอนนี้ อดทนไม่ยอมบอก

“ข้าไม่เสียใจ นี่คือความฝันของข้ามาตลอด พวกเจ้าทุกคนมีสิ่งที่อยากทำ ข้าก็เช่นกัน” ซูเฉินตอบอย่างมั่นใจ

ซูอวิ๋นไม่พูดอะไร เขาก็เป็นห่วงความปลอดภัยของพี่สามเช่นกัน เเต่ในเมื่อพี่สามสมัครไปเเล้ว จะพูดอะไรได้อีก

“เจ้าลองหาวิธีผ่านด่านท่านเเม่ไปได้ก่อนเถอะ เจ้าไม่ได้ยินนางพูดเหรอ ว่าถ้าเจ้ากล้าไป นางก็จะไม่ยอมรับเจ้าเป็นลูกแล้ว”

“เจ้าความคิดเยอะ เจ้าชาวยข้าคิดหน่อยสิ” ซูเฉินเหลือบมองเขาพลางพูดอย่างเรียบๆ

เขาก็ว้าวุ่นใจเช่นกัน ท่านเเม่กำลังโกรธจัดอยู่ไม่ใช่หรือ

“ตั้งเเต่เล็กจนโต ข้าถูกตีมาไม่รู้กี่ครั้ง ในบรรดาพี่น้องห้าคน ข้านี่แหล่ะถูกตีเยอะที่สุด ข้าน่ะกลัวเเม่เราจะตายอยู่เเล้ว ข้าไม่กล้าไปยั่วโมโหท่านเเม่ตอนนี้หรอก”

ความหวาดกลัวที่ซูอวิ๋นมีต่อเเม่นั้นมีมาตั้งเเต่เด็ก เเม้ว่าปกติเเม่ซูจะดูอ่อนโยนเเละยิ้มเเย้มเเค่ไหน เเต่เวลาที่นางตีลูก ก็ไม่เคยลังเลเลย นี่คือความกดดันทางสายเลือด

พูดถึงเรื่องนี้ ภาพของซูอวิ๋นตอนเด็กที่ถูกถอดกางเกงตีนั้นยังคงชัดเจนในความทรงจำ เกรงว่าเขาจะไม่รู้ความเจ็บปวดเเละจะทำผิดอีกในครั้งหน้า

“เรื่องนี้คงต้องให้หวานหว่านไปคุยกับท่านเเม่ ท่านเเม่ไม่โกรธหวานหว่านหรอก ให้หวานหว่านไปดีไหม” ซูอี้เป็นคนเดียวที่พูดอะไรที่เป็นประโยชน์

หลังจากที่เขาพูดจบ พี่น้องทั้งสี่ก็มองไปที่ซูหว่านพร้อมกัน โดยฝากความหวังไว้กับนางอย่างเต็มเปี่ยม

พวกเขาพี่น้องต่างก็สนับสนุนกันเเละกัน ใครจะไม่มีความฝันกันล่ะ ไม่ว่าพี่สามอยากทำอะไร พี่สี่และพี่ห้าก็สนับสนุนเขาเสมอ

“วางใจเถอะ เดี๋ยวข้าจะไปคุยกับท่านเเม่ เเต่ข้ามีอีกความคิดหนึ่งนะ บางทีอาจจะทำให้ท่านแม่พยักหน้ายอมรับก็ได้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน