"เขานั่นเอง?"
นี่เป็นการพบกันครั้งที่สามแล้ว เจียงอวี้ยังคงมีสติอยู่บ้าง เขามองไม่เห็น ได้ยินเพียงเสียง ในความวุ่นวายเมื่อครู่ คนเหล่านั้นสาดปูนขาวใส่เขา ทำให้ดวงตาบาดเจ็บ มองเห็นเพียงเงาร่างเล็ก ๆ ที่เลือนลาง
"เจ้ารู้จักเขาหรือ?" ซูมู่ขมวดคิ้วถาม
"ไม่รู้จักหรอก เคยเจอเขาอยู่สองสามครั้ง แค่เดินสวนกันไปมา" ซูหว่านเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นในใจ นางรู้สึกว่าชายสวมหน้ากากผู้นี้น่าจะเป็น NPC ตัวสำคัญ
เมื่อครู่นี้นางก็เหมือนถูกผีเข้า เดินตรงเข้ามาที่นี่ทันที
ซูหว่านเดินเข้าไปใกล้เขา เพราะอยากดูอาการ แต่ก็ถูกซูมู่ดึงเอาไว้
"เจ้าจะทำอะไร?"
"ข้าจะช่วยเขาเจ้าค่ะพี่รอง ดูสิเขาเกือบจะตายอยู่แล้ว เราจะปล่อยให้เขาตายไม่ได้นะ!" ซูหว่านดึงมือออกจากมือเขา แล้วนั่งยอง ๆ ลงไปอย่างไม่ลังเล
ซูมู่เห็นว่าทั่วทั้งร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลจากดาบ ในมือก็ถือดาบไว้อยู่ ทั้งยังบาดเจ็บสาหัสถึงเพียงนี้ คงจะเจอเรื่องยุ่งยากอะไรมา ถ้าช่วยเขาแล้ว จะทำให้พวกเขาเดือดร้อนหรือไม่?
"ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?"
เจียงอวี้รู้ว่าหญิงสาวเข้ามาใกล้เขาแล้ว ทั้งยังได้กลิ่นนมจาง ๆ จากตัวนางด้วย
เขากระอักเลือดสีดำออกมา จากนั้นก็คลำหาอะไรบางอย่างในตัวแล้วก็หยิบป้ายหยกออกมาอันหนึ่ง
ดูจากสีสันแล้ว มูลค่าคงไม่น้อยเลยทีเดียว
"ช่วยข้า แล้วหยกนี่จะเป็นของเจ้า!"
ซูมู่ยืนอยู่ด้านหลัง พอเห็นเขากระอักเลือดสีดำออกมา ก็รู้ทันทีว่าเขาโดนพิษเข้าให้แล้ว
ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรมากแล้ว จึงย่อตัวลงนั่งยองๆ แล้วมองดูบาดแผลหลายแห่งบนร่างกายของชายหนุ่ม พบว่ามีเพียงบาดแผลที่หน้าอกเท่านั้นที่มีเลือดสีดำไหลซึมออกมา
เขายื่นมือไปแตะเลือดเล็กน้อยแล้วนำไปดมใต้จมูก เขาก็รู้ทันทีว่านี่คือพิษอะไร
ซูมู่มีประสาทสัมผัสทางการดมกลิ่นที่ไวมากมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่ากลิ่นจะผสมกันซับซ้อนเพียงใด เขาก็แทบจะแยกแยะออกได้หมด
เมื่อหนึ่งปีก่อน ที่โรงหมอเขาได้พบกับผู้ป่วยที่ถูกงูกัด เขากล้าที่จะไม่เห็นด้วยกับทุกคนและใช้วิธีของตัวเองช่วยชีวิตคนไข้ไว้ได้ ในตอนนั้นมีชายชราคนหนึ่งอยู่ในโรงหมอ เฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งหมด และแสดงแววตาชื่นชมเขา ทั้งยังมอบหนังสือให้เขาสองเล่ม
เล่มหนึ่งชื่อว่า ตำราร้อยพิษ ซึ่งบันทึกพิษกว่าร้อยชนิดพร้อมวิธีแก้พิษไว้ทั้งหมด โดยเขียนด้วยภาษาจีนโบราณ ทำให้ยากต่อการทำความเข้าใจ อีกเล่มหนึ่งคือ ตำราสมุนไพรพิษ ซึ่งบันทึกสรรพคุณและผลข้างเคียงของสมุนไพรมีพิษ ตอนนี้เวลาผ่านไปหนึ่งปี เขาก็จำได้ขึ้นใจแล้ว
พิษที่ชายสวมหน้ากากผู้นี้โดนก็คือ ชีซิงไห่ถัง
ซูหว่านกัดริมฝีปาก ในใจมีเสียงคอยเตือนนางอยู่ตลอดว่า ห้ามปล่อยให้เขาตาย ต้องช่วยเขา ต้องช่วยเขาให้ได้
"ท่านชื่ออะไร?" ซูหว่านมองตาเขาผ่านหน้ากาก แต่ก็มองไม่ชัดเจน
เจียงอวี้ก็พยายามลืมตาดูนาง ไม่ยอมหลับไป ถึงแม้จะมองไม่ชัดเจนก็ตาม
"เจียง... อวี้"
พอได้ยินชื่อนี้ ใจของซูหว่านก็กระตุกวูบ เจียงอวี้ เป็นเจียงอวี้คนที่นางรู้จักหรือไม่?
"อวี้ ที่แปลว่าพบเจอใช่หรือไม่?" นางถามย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงสงสัย
ได้ยินเพียงเขาตอบอืมเบา ๆ ม่านตาของซูหว่านก็ขยายใหญ่ขึ้นทันที
เจียงอวี้ พระรองผู้ทรงอำนาจในนิยาย มีสองสถานะ ทั้งยังเป็นตัวละครที่นางชื่นชอบที่สุดในนิยายเรื่องนี้อีกด้วย
ในนิยาย เขาเป็นผู้ช่วยที่ดีของพระเอก เป็นคนที่คอยสนับสนุนเขา การที่เขาได้รู้จักกับกู้เย่ว์นั้น ก็เป็นเพราะกู้เย่ว์ได้ช่วยชีวิตเขาเอาไว้
การพบกันครั้งแรกก็คือที่ศาลเจ้าแห่งนี้ ในนิยายกล่าวว่ากู้เย่ว์กลับหมู่บ้านมาเยี่ยมพี่ชาย ซูมู่ไปส่งนางนอกหมู่บ้าน ระหว่างทางผ่านศาลเจ้าที่แห่งนี้ และได้ช่วยชีวิตเจียงอวี้ที่กำลังจะตายไว้ที่นี่

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม
กดอ่านต่อบท444ไม่ได้ขึ้น erro...
ทำๆมกดอ่านไม่ได่ ขึ้น error...