ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 356

กู้เย่ว์นี่ช่างปากกล้าจริงๆ จักรพรรดิยังทรงพระชนม์อยู่แท้ๆ กลับกล้าพูดเรื่องการครองอำนาจ ถ้าเกิดมีใครได้ยินเข้าคงจะเป็นการผิดฐานคิดกบฏ

ยังจะให้นางเป็นองค์หญิงอีก ดูเก่งกาจจริงๆ

บางทีในตอนท้ายสุด มู่หรงเซิงค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้นและอาจจะมีความสามารถแบบนี้ก็เป็นได้ แต่ซูหว่านไม่สนใจหรอก

“เจ้าเอาอะไรมาเชื่อว่าเจียงซื่อจื่อจะยอมฟังข้า ข้าให้เขาช่วยเขาก็จะช่วยหรือ” ซูหว่านมองกู้เย่ว์แล้วถาม

“เพราะข้าดูออกว่าเขาชอบและใส่ใจเจ้ามาก ไม่อยากให้เจ้าลำบากใจแม้แต่น้อย ข้าเชื่อว่าเจ้าสามารถทำได้”

กู้เย่ว์ใช่ว่าจะตาบอด เมื่อครู่เจียงอวี้ดูแลซูหว่านอย่างทะนุถนอม ช่างอ่อนโยนเหลือเกิน หากแบบนี้แล้วยังไม่ใช่ความชอบความใส่ใจแล้วจะเรียกว่าอะไร

“เหอะๆ เจ้าคิดว่านี่เป็นการเดินซื้อของหรือ ข้าชอบอะไรเขาก็จะซื้อมาให้ง่ายๆ หรือ อีกอย่าง นี่มันเกี่ยวกับบ้านเมือง ข้าไม่กล้าพูดเล่นหรอกนะ!”

ซูหว่านรู้สึกว่าการที่ซูเย่ว์จะพูดอะไรนั้นไม่ผ่านสมองเลย สนแค่ให้ปากขยับก็พอ ไม่นึกถึงความเป็นความตายของคนอื่นเลย

“ข้ารู้ แต่พี่เซิงนั้นเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นทะเยอทะยาน เป็นห่วงบ้านเมืองและประชาชน เขานั้นมีความสามารถมากมาย ศิลปะการต่อสู้ก็เหนือคน แต่เพราะตระกูลแม่ของเขาจึงทำให้เขาไม่กล้าทำอะไร ไม่มีใครในราชสำนักเห็นว่าเขาเป็นองค์ชายห้า ข้าแค่รู้สึกว่า หากเขาได้รับแรงสนับสนุน ต่อไปจะต้องประสบความสำเร็จแน่ ทุกคนจะเห็นความสามารถของเขา ข้าไม่ได้มาขอขอร้องเจ้าเพราะความเห็นแก่ตัวหรอกนะ แต่ข้าเชื่อว่าเขาเป็นคนที่ดีพอ หากเจียงซื่อจื่อเลือกเขาจะไม่ใช่การตัดสินใจที่ผิดแน่นอน” ยิ่งพูดกู้เย่ว์ก็ยิ่งตื่นเต้น

แต่ซูหว่านกลับสงบนิ่งมาก นางพูดช้าๆ ว่า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน